Η “μοναχή” της Μονής Εκδίκησης Παιδείας (όχι θρησκευμάτων) προσβάλει την ανάγκη γνώσης και επιβάλει μεσαιωνικής αντίληψης χριστιανικών βασανιστηρίων σε αιρετικούς. Οι νέοι λοιπόν, αντιστέκονται “με τον δικό τους τρόπο” στους ιεροεξεταστές του σκότους και των δογμάτων. Και εδώ πρέπει να ασκήσουμε σοβαρή κριτική , όχι στα παιδιά αλλά στους ανεύθυνους και απαίδευτους γονείς τους!!!
Η αρνητική παρουσία της υπουργού σχεδόν σε όλα τα σημεία των επεμβάσεών της, είναι πλέον αισθητή, ακόμα και σε κυβερνητικούς κύκλους. Δυστυχώς, στην ποιο καίρια θέση, η οποία κρίνει τη σημαντική μέλλουσα πορεία μιας χώρας, υπάρχει ίσως η ποιο ανεύθυνη και ταυτόχρονα η ποιο επικίνδυνα ελλειμματική προσωπικότητα. Στην ποιο κρίσιμη συγκυρία για την παιδεία, με τα πολλά χρόνια προβλήματα αντί για πιθανής έστω προσπάθειας εξεύρεσης κάποιων λύσεων, η υπουργός προσθέτει και νέα!
Προσπάθεια και εδώ ακόμα, στην παιδεία για επικοινωνιακή πολιτική, με παγουρίνια που την διαφήμιση τους μαζί με το όνομα του χορηγού, ανέλαβε η ίδια(!) ως παρουσιάστρια κακής ποιότητας πρωινής εκπομπής. Αυτές οι μάσκες με τις λάθος διαστάσεις (δίς) Αλαζονική στις αποφάσεις της, η υπουργός, ( η αλαζονεία ως κύριο χαρακτηριστικό, αυτής της κυβέρνησης) αρνητική στον διάλογο, φανατική δογματική χριστιανή, έχει καταστήσει το σχολείο άντρο των ιερέων που απαιτούν από ανυπεράσπιστα παιδάκια, να φιλούν τον σταυρό που τείνουν με βία στα χειλάκια τους χωρίς μάσκα!!! Ιερείς που βρίσκουν ευκαιρία να εκφέρουν πολιτικό λόγο ακροδεξιών αποχρώσεων, στον “ιερό” κατά τα άλλα χώρο του σχολείου, δηλητηριάζοντας παιδικές ψυχές, φυλακίζοντάς τες σε σκοτεινά μονοπάτια τρόπους σκέψης. Τιμωριτική η διάθεσή της, θυμίζοντας δασκάλα περασμένων δεκαετιών, με την βέργα στο χέρι, έτοιμη να την κατεβάσει με μίσος και δύναμη στην ανοιχτή παλάμη έντρομου μαθητή. Άραγε, το όραμά της για την παιδεία, να χρειάζεται τον φόβο και τον τρόμο ως εργαλεία μάθησης και ποιου είδους μάθησης; Τέτοιας που θα διαιωνίσει την απέχθεια στην πραγματική γνώση και θα οδηγεί στην επιδερμική γνώση ως μέσον ευκαιριακής “επιτυχίας”, η αυτής, της γνώσης, των αξιών της ανθρώπινης εξύψωσης, της κατανόησης του άλλου, ακόμα ακόμα και του ίδιου μας εαυτού.
Η ύπαρξη αυτής της υπουργού, οφείλεται κυρίως, στην επιλογή (και) των γονέων των μαθητών ή γίνεται ανεχτή, από αυτούς. Η ευθύνη λοιπόν διαμοιράζεται και στους γονείς των μαθητών. Επέλεξαν τον συγκεκριμένο τρόπο παιδείας για τους γόνους τους. Είναι ι ίδιοι γονείς που επηρεάζουν(!) και προτρέπουν(!) τα παιδιά τους να μετέχουν στα reality shows. Αυτά παρακολουθούν οι ίδιοι, αυτά ακολουθούν και ελπίζουν οι μελλοντικοί “αστέρες” γόνοι τους, ως ευκαιριακή πρόσκαιρη επιτυχία, που ανέφερα ποιο πάνω. Οι ίδιοι γονείς είναι αυτοί που επικρίνουν, τους καταληψίες μαθητές, είναι αυτοί που οπλίζουν το χέρι του ματατζή που τα χτυπά, είναι αυτοί που επιτρέπουν την ρίψη χημικών στα παιδιά, στους μαθητές. Τουλάχιστον αυτά προσπαθούν, με τον όποιο τρόπο τους, εσύ γονέα απλώς παρακολουθείς επικριτικός, μεταφέροντας την ευθύνη πάντα σε άλλους.
Ο μεγάλος ένοχος, είσαι εσύ γονέα. Κάτω από την δική σου οκνηρία συμβαίνουν όλα αυτά. Από την δική σου έλλειψη παιδείας, αποφασίζουν άλλοι για σένα και το μέλλον των παιδιών σου. Εσύ, που έγινες γονέας από τύχη ή γιατί έτσι σου δίδαξαν την διαιώνιση απλά του είδους, όντας ανίκανος να ορίσεις την ίδια σου την ύπαρξη. Εσύ γονέα που δεν έχεις ώρα να ασχοληθείς με τα προβλήματα των παιδιών σου. Εσύ γονέα που τα παρέδωσες παρθένα στην τεχνολογία, αγοράζοντας τους ipad, χωρίς να γνωρίζεις ο ίδιος τους κινδύνους και να τους εξηγήσεις στα παιδιά σου ώστε να γνωρίσουν την σωστή χρήση του.
Ας μην είσαι με το μέρος αλλά μην είσαι τουλάχιστον απέναντί τους. Αυτά θα τα καταφέρουν σίγουρα καλύτερα από εσένα. Και ξέρεις γιατί; γιατί εσύ τα έφτασες στον πάτο οπότε ότι προκύψει θα είναι ποιο καλό.
