* Του Νίκου Μωραΐτη
Ένας φίλος που ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ μόνο για τον Αλέξη Τσίπρα (τι πρωτότυπο!), μου είπε την απίστευτη ατάκα: «Ανακουφίστηκα που έφυγε. Νιώθω σαν να πήρε εξιτήριο από νοσοκομείο».
Αυτό τελικά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ένα νοσοκομείο, για να μην πάμε στη χρήση της ιστορικής φράσης του Κωνσταντίνου Καραμανλή περί «απέραντου φρενοκομείου».
Το κλουβί με τις τρελές άνοιξε με το που έφυγε ο Αλέξης Τσίπρας και βγήκαν μπροστά οι «στελεχάρες». Καθένας και μία άποψη. Καθένας και μία πλατφόρμα. Κι ένα μπαϊράκι. Και όλοι ξέρουν τι έφταιξε. Και όλοι ξεχνούν έναν παράγοντα: Την ατέλειωτη μιντιακή προπαγάνδα. Γιατί την ξεχνούν; Μα, γιατί αν τη θυμηθούν, δε θα τους ξανακαλέσουν τα κανάλια. Τόσο λέοντες! Τόσο… Κουταλιανοί.
Φυσικά, υπάρχουν εξαιρέσεις. Άνθρωποι σοβαροί, ολιγόλογοι, προσεκτικοί, οι οποίοι όμως αυτή τη στιγμή αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα του χάους.
Από τις πραγματικά έντιμες αναρτήσεις που έχω διαβάσει, αυτή του Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος δεν έκανε τον ξερόλα και δεν προέβη σε δημόσιο κομματικό χαρακίρι. Γιατί ο Ραγκούσης, καλώς ή κακώς, προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ, που ήταν ένα οργανωμένο κόμμα, κι όχι μια μπάντα στην οποία κάθε όργανο βαράει τις δικές του νότες ανεξαρτήτως του τι παίζουν οι άλλοι.
Πώς ο Τσίπρας κατάφερε να είναι ένας πετυχημένος πρωθυπουργός με τέτοιο κόμμα; Απλό: Δεν κυβέρνησε με το κόμμα του αλλά με το υπουργικό συμβούλιο που ο ίδιος επέλεξε. Το κόμμα του δεν το άλλαξε και αυτή είναι η μεγάλη του αποτυχία.
Αλλά από αυτά που βλέπουμε μετά την αποχώρησή του, γεννιέται πλέον το ερώτημα: Θα μπορούσε να αλλάξει ένα τέτοιο κόμμα; Ένα συνονθύλευμα γκρουπούσκουλων που απλώς κρύφτηκαν πίσω από τη λάμψη ενός πολιτικού αστέρα; Αλλάζει ένας τέτοιος οργανισμός ή σε βουλιάζει μαζί του; Έγινε το δεύτερο.
Αυτά που συμβαίνουν μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι στάσεις και συμπεριφορές που δε συναντώνται σε ενήλικα κόμματα. Και μην ακούσω το επιχείρημα «εμείς στην Αριστερά τα συζητάμε όλα». Το να μετατρέπεται ένα κόμμα σε μεσημεριανάδικο, το να πέφτει μέχρι και ξύλο από «τον άντρα τον πολλά βαρύ», δεν είναι Αριστερά. Είναι ένα κόμμα – πρόβλημα.
Κι αντί να καταλάβουν οι πιο έμπειροι και πιο ώριμοι το οριακό του πράγματος, συζητούν να πάνε την εκλογή νέου προέδρου τον Νοέμβριο, μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Παρατείνοντας το φρενοκομείο για 5 μήνες. Μα γιατί δεν πάτε την εκλογή νέου ηγέτη μετά τις ευρωεκλογές, να έχετε περισσότερο χρόνο για… ζύμωση; Να μην έχει μείνει ως τότε ούτε ένας ψηφοφόρος!
Βάσει της σημερινής εικόνας του ΣΥΡΙΖΑ πάντως, το πλέον αντιπροσωπευτικό πρόσωπο για να ηγηθεί είναι ο Βίτσας. Ο άνθρωπος που έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση και μία άστοχη δήλωση για κάθε θέμα. Στο κομματικό φρενοκομείο ταιριάζει γάντι.
Γι’ αυτό, η δική μου πρόταση είναι Βίτσας for President! Γκόρτσος, Γκόρτσος! Η μαγκούρα στη Βουλή! Άσε που με τον Βίτσα ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει για πρώτη φορά στην ιστορία του άπλετο χρόνο παρουσίας στα κανάλια. Διότι άλλο που δε θέλουν…
ΠΗΓΗ: documentonews.gr
Συμφωνώ μαζί σου.
Βίτσας πρόεδρος και βούρ για 1%.
Να αγιάσει το στόμα σου Νίκο Μωραίτη.Είπες όλα όσα θα θέλαμε να πούμε εμείς στο Βίτσα.Η λέξη σύντροφος έχασε το νόημά της με την αβελτηρία αρκετών που είναι καιρός να πάνε σπίτι τους.
Κ. Μωραΐτη, δυστυχώς ποσο πολυ συμφωνώ μαζί σας. Είναι εκνευριστικοί εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ που δεν τολμουν να πουν κατάμουτρα στους “δημοσιογράφους” ότι μεγά μέρος ευθυνης της αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ έχει η λίστα Πέτσα και οι διορισμένοι ως επικοινωνιολόγοι δημοσιογράφοι στα υπουργεία. Βεβαίως και οι κάθε είδους Βίτσες που την “είδαν” ηγέτες(δεν θα θυμουνται βλέπεις την ρήση Κατσιφάρα).
Θα συμφωνήσω με την κυρία Ρίζου. Ο αείμνηστος Κατσιφάρας είχε πει την μια και μοναδική αλήθεια: “Αν δεν ήταν ο Ανδρέας, δεν θα μας γνώριζε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας”! Αν , λοιπόν δεν ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, με την χαρισματική προσωπικότητα και τις ηγετικές του ικανότητες, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν στο 3 + – 0,5%. Το κομμα αυτό , δυστυχώς εχει τελειώσει. Ο Αλέξης ήταν η συγκολλητική ουσία που το κράτησε στην επικαιρότητα για οσα χρονια ήταν επικεφαλής. Αυτό που πρέπει να γίνει , κατά την γνώμη μου, είναι , ο Αλέξης Τσίπρας, να οργανώσει ένα νέο πολιτικο φορεα με στελέχη τα οποία έχουν αυτογνωσία και θέληση για κοινή αντιμετώπιση της δεξιάς.
Είμαι 67 χρονών. Ήμουν ατελείωτα χρόνια συντονιστής ΟΜ . Πριν 2 χρόνια έκανα στην άκρη να αναλάβει νεότερος σύντροφος. Αυτούς εδώ, τους γαντζωμένους στη καρέκλα, δεν μπορώ να τους κατανοήσω. Ε σύντροφοι κάντε στην άκρη, τα φάγαμε τα ψωμιά μας . Κάντε τόπο να περάσει το νέο αίμα. Παρτάκηδες & προσωπικές πολιτικές, δεν έχουν θέση στο χώρο μας. Η εμείς η αυτοί. Τέλος.