Απόσπασμα από το editorial του Κώστα Βαξεβάνη στο αυριανό Documento, όπως το δημοσίευσε ο ίδιος στη σελίδα του στο facebook:
“Αυτές τις μέρες, δέκα βουλευτές της ΝΔ, μέλη της Προανακριτικής της Βουλής, αποφάσισαν να εκχυδαΐσουν την πολιτική και να ευτελίσουν το θεσμικό τους ρόλο, μετατρέποντας τον εαυτό τους σε όργανα της απαιτητικής κυρίας. Χωρίς να έχουν δικαίωμα, κάνοντας παράβαση καθήκοντος , ενέπλεξαν το Documento στην δικαστική έρευνα για την Καλογριτσιάδα. Ζήτησαν από τη Δικαιοσύνη, ενώ γνωρίζουν πως το Documento δεν έχει σχέση με αυτή την υπόθεση (το έγραψαν άλλωστε φιλικά Μέσα προς την κυβέρνηση) να κάνει ελέγχους στα οικονομικά της εφημερίδας. Είναι δηλαδή σα να ζήτησαν από τη Δικαιοσύνη να ελέγξει το Βαγγέλη Μαρινάκη που εξέδωσε το ΒΗΜΑ, για όσα έκανε ο Ψυχάρης ως παλιός ιδιοκτήτης της εφημερίδας.
Φυσικά δε μας τρομάζει κανένας έλεγχος. Μας τρομάζει όμως η κατάντια των βουλευτών ενός μεγάλου κόμματος που μας παίρνουν τηλέφωνο για να μας πουν «τι να κάνω κι εγώ έτσι ήθελε η Μαρέβα, εγώ δεν έχω τίποτα μαζί σου». Ναι, αυτό είναι τρομακτικό . Είναι λιγότερο υποτιμητικό να σφουγγαρίζουν το πάτωμά της ή να πλένουν τα εσώρουχά της. Τουλάχιστον όταν κάνουν τις παραδουλεύτρες δεν εμπλέκουν τη Βουλή και τη Δημοκρατία.
Δε μας τρομάζει καμία Σαλώμη και κανένας σολωμός ή μπακαλιάρος της πολιτικής. Έχουμε γράψει πολλές φορές, πως δεν υπάρχουμε γιατί το θέλει ο Μητσοτάκης ή κάποιος άλλος, αλλά γιατί αποτελούμε μια ανάγκη σε ένα καταρακωμένο και ελεγχόμενο τοπίο ενημέρωσης. Θα θυμίσω επίσης κάτι που είχα γράψει όταν ο Μητσοτάκης ξεκίνησε να μας χτυπάει πιστεύοντας πως θα μας ισοπεδώσει επειδή απλώς το θέλει. Το 1999 , έκανα ένα ντοκυμαντέρ στη Ρουμανία για την πτώση του Τσαουσέσκου. Ο στρατηγός Βοϊβουλέσκου που ηγήθηκε της εκτέλεσης του Νικολάι και της Έλενας Τσαουσέσκου, μου είχε πει σε συνέντευξη , πως την ώρα που το εκτελεστικό απόσπασμα ετοιμαζόταν να πυροβολήσει το ζεύγος, η Έλενα Τσαουσέσκου, ακούγοντας τις φωνές του εξεγερμένου εναντίον της πλήθους, διαβεβαίωνε πως πρόκειται για το λαό που έρχεται να τους απελευθερώσει.
Το πλήθος που φωνάζει εδώ και καιρό, δεν φωνάζει για την «κομψότητα». Είναι η μοίρα όσων κάνουν εγκλήματα στην πολιτική να ζουν και το δράμα της αυταπάτης τους.”
