Πρόκειται για την πιο “καραμπινάτη” περίπτωση στημένης πολιτικής δίωξης και απόπειρας “σταύρωσης” όπως κάποτε ο Σπάρτακος, ενός πολιτικού προς “παραδειγματισμό” όσων θα διανοηθούν ποτέ να “ανησυχήσουν” τα κατεστημένα συμφέροντα των ιδιοκτητών ΜΜΕ! Γιατί αν η παραπομπή του Νίκου Παππά, δεν στοιχειοθετεί, μα απόλυτα αστήρικτη νομικά, αλλά πλήρως αναμενόμενη πολιτικά, απόπειρα εργαλειοποίησης της Δικαιοσύνης ενόψει εκλογών, αλλά και “ικανοποίησης” του μένους αλλά και της δυσάρέσκειας των καναλαρχών για την “περιπέτεια” του 2016, τότε τί; Νομικά ακόμα και αυτό το πλημμέλημα για παράβαση καθήκοντος στον διαγωνισμό για τις άδειες του 2016, δεν στέκει ούτε σε υπόθεση εργασίας πρωτοετών φοιτητών Νομικής. Ο πρώτος διαγωνισμός κατέπεσε μετά από οριακή απόφαση του ΣτΕ και αν ο δεύτερος που ισχύει και σήμερα, ήταν στημένος, τότε πρέπει αυτόματα να ακυρωθεί και να αφαιρεθούν οι αδειες λειτουργιας όλων των καναλιών!
Τελος θα εχει μεγάλο ενδιαφέρον και νομικά και πολιτικά, να δούμε στο Ειδικό Δικαστήριο, πως ο υπόδικος για το σκάνδαλο Novartis Ανδρέας Λοβερδος, του οποίου η παραπομπή σε Ειδικό Δικαστήριο και μάλιστα για το κακούργημα της δωροληψίας, παραμενει “παγωμένη” από το 2019, σε αντίθεση με του Νικου Παππά που έτρεξε με συνοπτικές διαδικασίες, θα υπερασπιστεί την αθωότητα του πελάτη του Χρήστου Καλογρίτσα! Γιατί αν επιχειρηματολογήσει υπέρ της αθώωσης Καλογρίτσα ταυτόχρονα ζητά και την αθωωση Νικου Παππά αφού το πλημμέλημα αφορά και τους δύο από κοινού. Διαφορετικά αν επιμείνει στην ενοχη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ τότε πρέπει πρώτα ως συνήγορος να αποδεχτεί ενοχή του πελάτη του!
Επί της ουσίας, ακόμα και οι “διψασμένοι” για ρεβανς καναλάρχες, γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχει ούτε ψήγμα ποινικής ευθύνης για το Νίκο Παππά. Τι ειναι εκείνο που τους ενοχλεί λοιπόν;
Τι έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο Νίκος Παππάς στον τομέα των ΜΜΕ. Ας δούμε μερικά μόνον σημεία αυτής της πορείας:
