Θέλει θάρρος για να τα βάλεις με ένα σύστημα που τελικά θα μας τρελάνει στο ψέμα, αναφέρει το axmaroussimou.blogspot.com. Και συνεχίζει το δημοσίευμα:
Μπράβο στον κ.Μαγιάκη.
Θέλει θράσος κ.Πατούλη να δίνεις απαντήσεις σαν αυτές που έδωσες στις ολόσωστες παρατηρήσεις του κ.Μαγιάκη
Παρακολουθήστε τα πρώτα λεπτά του αγώνα
ΜΑΓΙΑΚΗΣ – “Τα ιδία κεφάλαια του Δήμου μειώθηκαν…”
ΠΑΤΟΥΛΗΣ – “Τα ιδία κεφάλαια του Δήμου δεν μειώθηκαν γιατί…..στον ισολογισμό του 2017 δεν έχει αποτυπωθεί η οικονομική άξια μιας σειράς υποδομών που προστέθηκαν στην περιουσία του Δήμου”
Πρώτο ψέμα-Την στιγμή που κάποιο πόσο πληρώνεται για ένα έργο καταγράφεται στο ενεργητικό του Δήμου και αυξάνει την καθαρή θέση ,άρα όλα έχουν αποτυπωθεί.
ΠΑΤΟΥΛΗΣ-”Ο ισολογισμός του 2007 ….ήταν πλασματικός ,αφού είχαν υπερεκτιμηθεί εσκεμμένα οι άξιες κάποιων ακίνητων”
Δεύτερο ψέμα-Τα ακίνητα αποτιμώνται στο κόστος κατασκευής η το κόστος απόκτησης τους και καμμια “υπερτίμηση” δεν χωράει
ΜΑΓΙΑΚΗΣ -”Έχει αυξηθεί η συσσωρευμένη ζημιά του Δήμου σε σχέση με το 2007…”
ΠΑΤΟΥΛΗΣ – “…Στον ισολογισμό του 2007 δεν συμπεριλαμβανονται οι ζημίες και τα χρέη των Νομικών Προσώπων και Επιχειρήσεων που υπήρχαν τότε…οι ζημίες αυτές περάσαν στον ισολογισμό του Δήμου όταν έκλεισαν οι Δημοτικές επιχειρήσεις…”
Τρίτο ψέμα – Τα χρέη των επιχειρήσεων εμφανίζονται σε κάθε ισολογισμό στο κονδύλι του ενεργητικού με τίτλο “Συμμετοχές και άλλες χρηματοοικονομικές απαιτήσεις” .Οι συνολικές ζημιές Νομικών προσώπων και επιχειρήσεων το 2006 ήταν δυο εκατομμύρια ευρώ (βλέπε Επιχειρησιακό Σχέδιο Δήμου Αμαρουσίου 2007-2010 σελ.239/240) επομένως δεν επηρέασαν ουσιαστικά τα συμπεράσματα του κ.Μαγιάκη
Η αλήθεια είναι ότι τα ιδία κεφάλαια,δηλαδή η καθαρή περιουσία, του Δήμου όταν ανέλαβε ο κ.Πατούλης ήταν 87,2 εκατομμύρια ευρώ και το 2017 μόνο 42,5 όπως αποτυπώνουν οι ισολογισμοί του Δήμου (Στην πραγματικότητα και πολύ λιγότερα και για αυτό θα επανέλθουμε) και οι συσσωρευμένες ζημιές του Δήμου έχουν τετραπλασιασθει
Μια συμβουλή στον κ.Πατουλη να θυμάται ότι ιστορικά πάντοτε οι αριθμοί κερδίζουν τα…..νούμερα (α
ν και κάποτε αργούν)
