Στήλη Άλατος: Ο πάτος της κοινωνίας διοικεί την Ελλάδα

Τιμημένοι μου αναγνώστες, χάρη σας κάνω και μου κάνω, που γράφω και απευθύνομαι σε ανθρώπους που ζουν στην Ελλάδα και επιτρέπουν, σε μια χώρα που αν μη τι άλλο κάποτε είχε δώσει φώτα προοδευτικότητας, να έχει μετατραπεί σε ένα μεταταλμπανικό καθεστώς, που θεωρεί τις γυναίκες ιδιοκτησία του άντρα αφέντη, που επιτίθεται σε κάθε τι διαφορετικό, γιατί χαλάει την κορεκτίλα της ημίτρελης κανονικότητας που επικρατεί. Ένα βρισίδι θέλουμε όλοι μας και πολύ μας είναι. Και ξέρετε γιατί αντιδρώ έτσι καλά μου παιδιά; Γιατί από την στιγμή που όλος αυτός ο συρφετός που αποτελεί το σύστημα εξουσίας στην χώρα-σφραγίδα του Κυριάκου Μητσοτάκη, κατάλαβε ότι η δολοφονία της 28χρονης Κυριακής στην πόρτα του Αστυνομικού Τμήματος, μπροστά στα μάτια του απαθούς φρουρού, θα κοστίσει πολιτικά, έβαλε όλα του τα παπαγαλάκια εν χορώ , να προσπαθούν να πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα. Η επιχείρηση αποδόμησης, όλων των επιχειρημάτων της αντιπολίτευσης και της κοινωνίας, που δυστυχώς για τον Μητσοτάκη, είναι πλέον κοινά, γίνεται σε όλα τα ΜΜΕ του κ@@@υ, που μόνο ενημέρωση δεν προσφέρουν. Είμαι σκληρή, τιμημένοι μου αναγνώστες; Όχι καθόλου σκληρή δεν είμαι. Πολύ επιεικής είμαι η Στήλη Άλατος, γιατί αντί να διαολοστείλω ονομαστικά, όλους αυτούς που παριστάνουν τους δημοσιογράφους, αλλά λειτουργούν συνεχώς σαν τους ψευδομάρτυρες που είναι έτοιμοι για πενήντα ευρώ , να βάλουν το χέρι τους στο Ευαγγέλιο και να μαρτυρήσουν ότι τους πει αυτός που δίνει τα λεφτά. Πενηνταρικάκι και το ποίημα φαρσί, χωρίς λάθος ούτε στο κόμα ούτε στην τελεία. Άψογοι ψευδομάρτυρες, ορκισμένοι και με σταυροκόπημα μέχρι το πάτωμα, πιστοί και θρήσκοι, νοικοκύρηδες. Βρε ουστ , να μου χαθείτε να χάνεστε…

Σχωρνάτε με τιμημένοι μου αναγνώστες, την γλώσσα μου , αλλά αυτή τους πρέπει, αυτή τους χρειάζεται και μόνον αυτή καταλαβαίνουν και υπολογίζουν. Όλο το σύστημα που λέτε καλά μου παιδιά, έχει βγάλει τους παπαγάλους στα παράθυρα (μα σε όλα τα παράθυρα, είτε είναι στα επαρχιακά είτε στα μεγάλα τα συστημικά, τρομάρα τους) και κάνουν άμυνα. Αυτός ο απίστευτος κυβερνητικός εκπρόσωπος, ακολουθεί την τακτική της πλήρους διαστρέβλωσης και υψώνει το δάχτυλο λέγοντας, “τι άλλο θέλει ο Συριζα, την θανατική ποινή;”, την ώρα που όλη η αντιπολίτευση, ζητάει να αναγνωριστεί νομικά ο όρος γυναικοκτονία. Και παίρνουν που λέτε την σκυτάλη, από τον Παύλο Μαρινάκη, όλα τα υπόλοιπα παπαγαλάκια, είτε πρόκειται για “δημοσιογράφους”, είτε για βουλευτές-χειροκροτητές, τριδάχτυλους και συνεχίζουν το ίδιο τροπάρι. Γιατί πρέπει να υπάρχει ο όρος γυναικοκτονία. μα γιατί μας σκοτώνουν επειδή είμαστε γυναίκες, απαντούν όλες οι γυναίκες και οι ολιγόμυαλοι αλλά πρόθυμοι ψευδομάρτυρες της μοναδικής αλήθειας του Κυριάκου, δεν καταλαβαίνουν και συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο. Ναι, ναι εντάξει καλά μου παιδιά, κάνω μπρέικ, γιατί έχετε αντιρρήσεις και απορίες. Πρώτη αντίρρηση , ότι είναι απλά ολιγόμυαλοι οι παπαγάλοι του Κυριάκου. Εσείς λέτε ότι παριστάνουν τους ηλίθιους. Εντάξει δεν θα τα χαλάσουμε σε αυτό, ακολουθώ την άποψή σας. Παριστάνουν τους ολιγόμυαλους. Η απορία σας τώρα. Ποιοί και γιατί ονομάζονται τριδάχτυλοι. Δική μου λέξη, δικός μου όρος και τον εισάγω στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας, έχοντας κατοχυρώσει τα δικαιώματα μου. Τριδάχτυλοι, λοιπόν, είναι οι βουλευτές του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι οποίοι όταν δεν χειροκροτούν το αφεντικό τους, χρησιμοποιούν μόνο τα τρία από δάχτυλα των χεριών τους. Αυτά με τα οποία κρατάνε τα φακελάκια που ρίχνουν στην κάλπη της κάθε ψηφοφορίας. Αυτή είναι η χρησιμότητά τους. Αν τους έκοβε κάποιος τα υπόλοιπα δάχτυλα, θα μπορούσαν να επιβιώσουν ως βουλευτές του Κυριάκου, με αυτά τα τρία. Βέβαια από ακουστικής άποψης, θα υπήρχε ένα θέμα, γιατί δεν θα ακούγονταν τόσο δυνατά τα παλαμάκια τους,αλλά τι να κάνουμε τώρα. Πάλι απορίες, έχετε. Ψηφίζουν ηλεκτρονικά μου λέτε, δεν ρίχνουν φάκελο. Ε , καλά πατάνε το κουμπί και με τα τρία δάχτυλα (αυτά που κρατούσαν τον φάκελο), για να είναι πιο βαριά η ψήφος τους.
Ψάχνετε για παράδειγμα καλά μου παιδιά; Ορίστε ο υπουργός, που όταν τον ρώτησαν για δεν παραιτείται κάποιο πολιτικό πρόσωπο, για την φρίκη που ζει όλη η χώρα, μετά την δολοφονία της 28χρονης Κυριακής στους Αγίους Αναργύρους, στην πόρτα του Αστυνομικού Τμήματος, απάντησε πολύ φυσικά :«Εάν έχουμε μία παραίτηση για κάθε πρόβλημα που συμβαίνει, δεν θα υπάρχει κανείς να ασχοληθεί με την Πολιτική». Που έχει ποτάμι να βουτήξω, γκρεμό να τιναχτώ και να πηδήξω,το φως να μην το ξαναδώ. Μα την Παναγιά τιμημένοι μου αναγνώστες, αυτό απάντησε ο κ. Κυρανάκης, ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Πως να σωθεί το μυαλό μου πια; Πως να μην κάψω και το τελευταίο εγκεφαλικό μου κύτταρο, να μοιάσω στους ολιγόμυαλους που πιπιλάνε τις ανοησίες των non papers, που μοιράζει το Μέγαρο Μαξίμου, σαν να είναι φέιγ βολάν; Που να πάω να κρυφτώ, να μείνω εκεί μέχρι που να αλλάξει ο κόσμος, να βρω γωνιά να κλάψω. Που;
Γιατί θα πρέπει καθημερινά να υπομένουμε ανθρώπους στον δημόσιο λόγο, που θεωρούν όλες τις καταστροφές ίδιες, για να μην αποδοθούν ποτέ και σε κανέναν οι ευθύνες για τις τραγωδίες και τα εγκλήματα; Αλήθεια πως κοιμάστε;