Τιμημένοι μου αναγνώστες, είμαι η Στήλη Άλατος και σήμερα, κομμάτια. Έχω κάτσει κάτω και κλαίω και τραγουδάω Μητροπάνο, σβήσε το φεγγάρι σπάστο σε κομμάτια και ξανά από την αρχή. Είμαι για να με κλαίτε καλά μου παιδιά, με το κακό που έπαθα, που είχα τον έρωτά μου για τον Γιάννη τον Οικονόμου και αυτός ο κακός ο Κυριάκος, τον επήρε από κοντά μας και τώρα ποιον θα θαυμάζουμε; Κρίμα. κρίμα κι άδικο που δεν μας ρώτησε ο Κυριάκος, να του πω κι εγώ, να του πείτε κι εσείς, να μην τον διώξει τον Γιάννη, γιατί η κυβέρνηση θα χάσει τον γεωπόνο της. Με τόσα φρούτα που κοσμούν το περβόλι του Μητσοτάκη και της υπόλοιπης οικογένειας, ένας γεωπόνος είναι απαραίτητος. Γιατί Κυριάκο μου τον έδιωξες; Αφού είδες ότι και μετά τον ανασχηματισμό η ομάδα του λιμανιού δεν τραβάει, ούτε την Λαμία δεν μπόρεσε να νικήσει, σέρνεται. Γιατί μέγιστε δημιουργέ της χώρας-σφραγίδα, έδιωξες τον γεωπόνο σου και ποιός θα σου ποτίζει τώρα τις γλάστρες;
Ανασχηματισμός: Όπου διαβάζεις “θεσμικός παίκτης” να καταλαβαίνεις “πιόνι του συστήματος”
Κακιά, πολύ κακιά, τιμημένοι μου αναγνώστες η Στήλη Άλατος, αλλά τι να κάνω που ο Κυριάκος την ώρα που είναι έτοιμες να γίνουν οι συλλήψεις για τους εγκεφάλους, ( έτσι μου λένε έτσι σας γράφω ) για την οπαδική βία, ξήλωσε όλη την ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και έβαλε στην καρέκλα του υπουργού, τον γνωστό ανά την υφήλιο πιο πιστό στρατιώτη του συστήματος (“θεσμικό παίκτη” τον λένε οι ευέλικτες γραφίδες) , τον Μιχάλη τον Χρυσοχοΐδη, που πάει, φεύγει και ξαναπάει στην Κατεχάκη με μια περιοδικότητα που πρέπει να μελετηθεί, από όλους τους ειδικούς που ασχολούνται με την ανθρώπινη συμπεριφορά και τις εμμονές. Δεν μπορεί να υπάρχει στα παγκόσμια πολιτικά χρονικά,άλλη τέτοια περίπτωση σαν του Χρυσοχοίδη, που μάλλον πρέπει να έχει κάνει τατουάζ την στολή αστυνομικού. Δεν εξηγείται αλλιώς καλά μου παιδιά, σηκώνω τα χέρια ψηλά και όπως τα σηκώνω, ανοίγουν τα δαχτυλάκια μου της πιανίστριας και σχηματίζουν το σήμα της ανοιχτής παλάμης, προς την Ηρώδου του Αττικού, να έχει την ευχή μου να του βρίσκεται του Κυριάκου, που τόσο με έχει απογοητεύσει.
Τώρα αν νομίζετε ότι τελείωσα με τις “διορθωτικές κινήσεις”, που μας σέρβιρε ο Μητσοτάκης, είστε γελασμένοι τιμημένοι μου αναγνώστες. Είναι δυνατόν να μην σχολιάσω την επιστροφή του Άδωνι στο υπουργείο Υγείας; Πως μπορώ να το αποφύγω, να το αφήσω να περάσει που τότε που ήταν εκεί , αυτό το προιόν προς εξαγωγή,μας είχε ετοιμάσει όλους για τον άλλο κόσμο, αλλά ευτυχώς δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του. Μπορώ να ξεχάσω εγώ καλά μου παιδιά, τότε που με είχε πιάσει η αλλεργια μου και πήγα στο νοσοκομείο και όπως ήμουν εδώ να πέσω , εκεί να πέσω και να μην ξανασηκωθώ έπρεπε να ψάχνω σε έναν παλιοσάκο που είχα για τσάντα(τρομάρα μου),να βρω το πορτοφόλι μου για να δώσω το πεντάευρο,που πέντε να είναι οι ώρες του στο υπουργείο υγείας και δώστου να γέρνω από δω, δώστου να γέρνω από κει και κείνο το έρμο το χαρτονόμισμα να μην εμφανίζεται και εγώ να έχω αρχίσει να φουσκώνω. Μα την Παναγιά ήταν η πρώτη φορά που έδωσα την τσάντα μου σε άνδρα να την ψάξει, σε έναν κύριο που με έβλεπε να βασανίζομαι και προσφέρθηκε να βοηθήσει. Τα ξεχνάω εγώ αυτά , καλά μου παιδιά;
Τώρα για την Δόμνα την Μιχαηλίδου, τι να γράψω και τι να σχολιάσω η έρμη η Στήλη Άλατος, που η επιλογή της στο υπουργείο Εργασίας, μου θύμισε ότι αυτό υπάρχει μόνο για να δουλεύουν κάποιοι άνθρωποι στο υπουργείο και όχι για να δουλεύουν οι Έλληνες με καλύτερες συνθήκες και μισθούς και ασφάλιση και ότι άλλο θέτε. Και τώρα η Δόμνα είναι εκεί και η επόμενη δήλωσή της θα ειναι, “να κι αν θέτε, να κι αν δεν θέτε”. Αυτή θα είναι και η συνεισφορά της στον τομέα της εργασίας.Άντε σταματώ εδώ για να μην με πείτε την Στήλη Άλατος και ζηλιάρα.
Ο “Μάγος” του Τζων Φόουλς και τα μυστήρια των Σπετσών!
Σιγά μην δεν ασχοληθώ με τον Συριζα. Δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσουν να αγιάσω την Στήλη Άλατος, τιμημένοι μου αναγνώστες, να περάσω δηλαδή μια δυό μέρες χωρίς να τους πιάσω με το πληκτρολόγιο να τους ανακατέψω. Μπορεί να ήταν λάθος καλά μου παιδιά. Τι γράφω. Ναι ήταν λάθος. Οι παιδικές ασθένειες του ΣΥΡΙΖΑ που λέγαμε, από τότενες που κυβερνούσε η αριστερά και που δυστυχώς επαναλαμβάνονται. Αφέλεια, απερισκεψία, έλλειψη οργάνωσης, έλλειμμα στοιχειώδους πολιτικού ενστίκτου ότι ο αντίπαλος ( εκτός ή εντος …) περιμένει την παραμικρή λαβή που θα του δώσεις για να σε ρίξει κάτω, να σε κάνει ένα με το χώμα, να σε λερώσει με λάσπη, να σε απαξιώσει. Δεν ήξεραν οι – μαθητευόμενοι “Μάγοι” – εκεί στο επιτελείο του Στέφανου, δεν ρωταγαν κανένα παλιό; …
Πάμε λοιπόν καλά μου παιδιά. Ποια είναι η αλήθεια στα μυστήρια των Σπετσών όπου ο βραβευμένος Τζων Φοουλς, ο τεράστιος, είχε γράψει το εμβληματικό αριστούργημα « Ο Μάγος». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε ενημερώσει επισημα το προεδρείο της ΚΟ (Φάμελλος, Γεροβασίλη, Τζάκρη, Γ Τσιπρας, Καλαματιανός κλπ) εδώ και 4 ημέρες για την πρόθεση του ( και την πρόσκληση) να γίνει σύγκληση της ΚΟ του κόμματος το επόμενο τριήμερο στις Σπέτσες. Και μάλιστα προσκάλεσε όλους τους βουλευτές στο σπίτι του. Κακώς ίσως το παρουσίασε ως ειλημμένη απόφαση χωρίς να προηγηθεί διάλογος και ενδεχομένως και άλλες προτάσεις, που θα μπορούσαν να πέσουν στο τραπέζι προς συζήτηση, αλλά είναι γεγονός ότι και κανένας δεν εξέφρασε την παραμικρή αντίρρηση. Το αντίθετο. Κάποιοι άρχισαν να ετοιμάζουν και βαλίτσες κατάλληλες για το σκηνικό γιατί … κάντε το λίγο εικόνα, καλά μου παιδιά. 36 βουλευτές, επί τρεις ημέρες, σε ένα νησάκι τόσο δα όλο κι όλο, όπου δεν κυκλοφορούν ούτε αυτοκίνητα. Και όπου ο μόνος τρόπος να πας είναι μέσω θαλάσσης. Με τα θαλάσσια ταξί από την Κόστα! Και στο νησί μπορείς να σουλατσάρεις μόνον με τα πόιδια, ποδήλατο, άμαξα με αμαξά και αλογάκι, άντε και με παπάκι. Και σε μη τουριστική περίοδο. Τρεις κι ο κούκος. Τέσσερεις κάμερες, τρεις φωτορεπόρτερς να στησουν τρίποδα στην “ντάπια” και να τα τραβάνε όλα με την ψυχή τους. Άντε μετά να μην πας με μαλλί από το κομμωτήριο! Αυτά λοιπόν ήταν κανονικά που έπιαζαν … μέχρι σήμερα που άρχισαν τα όργανα. Όργανα που δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν μουσική στ αυτιά των ΜΜΕ της προπαγάνδας τα μισθοδοτούμενα από τις λίστες της κυβέρνησης και που άρχισαν αμέσως τα παρατράγουδα! Ας βάλουν κάποια στιγμή μυαλό όλοι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί η κλεψύδρα του χρόνου και των ευκαιριών αδειάζει…
Ο Μανώλης θα αλλάξει τον Ανδρουλάκη άμα δεν πάει καλά το κόμμα και όχι ο Δούκας
Ποιός Δούκας καλά μου παιδιά; Να μην λέτε αυτό το όνομα, τους πειράζει εκεί στο κόμμα με τα πολλά ονόματα. Το ΠΑΣΟΚ του 3% υπάρχει ζει και βασιλεύει – δυστυχώς- όπως ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ του 3%. Στεναχωρήθηκαν κάποιοι που κέρδισε ο Δούκας. Ήταν εκείνοι που διαχρονικά – από το 2011 και μετά – θέλουν το ΠΑΣΟΚ συμπλήρωμα της δεξιάς. Αυτοί λοιπόν ήθελαν να χάσει ο Δούκας… περήφανα κι αξιοπρεπώς. Α και για να μην το ξεχάσω, Νίκο Ανδρουλάκη το ξέρεις ότι σου έχουν ετοιμάσει κοστουμάκι αποστράτευης; Αν δεν πάει καλά το κόμμα ( που δεν το βλέπω Νίκο μου, γιατί το κάρο ούτε να το ακουμπήσεις δεν μπορείς, όχι να το σύρεις), έρχεται νιός ψηλός και όμορφος να σε αλλάξει. Πες κι εσύ Μανώλη Χριστοδουλάκη…
