Είστε εδώ

Σπαραχτικά λόγια της μάνας της 28χρονης Κυριακής Γρίβα προς την αστυνομικό: “Φοβήθηκε μην παραβιάσει το πρωτόκολλο … ποιο πρωτόκολλο, βγάλε το σακάκι για ένα λεπτό και γίνε άνθρωπος” (vid)

Συγκλονίζει και ανατριχιάζει ταυτόχρονα σαν σε αρχαία τραγωδία, ο σπαρακτικός μονόλογος της μάνας της τραγικής Κυριακής Γρίβα που εχασε τη ζωή της μαχαιρωμενη στο ΑΤ όπου είχε καταφύγει ζητώντας προστασία από τον δολοφόνο της …

«Αυτή η αστυνομικός που είδε την κόρη μου φοβήθηκε μην παραβιάσει κάποιο πρωτόκολλο. Βγάλε το σακάκι σου για ένα λεπτό. Σου ζήτησε βοήθεια, γίνε άνθρωπος για ένα λεπτό, μίλησέ της, δείξε ενδιαφέρον, καθησύχασέ την». Με αυτή τη συγκλονιστική φράση η μητέρα της Κυριακής, που βρήκε φριχτό θάνατο από τον πρώην σύντροφό έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων, απευθύνεται στην αξιωματικό υπηρεσίας που όχι μόνο δεν εκτίμησε τον κίνδυνο που αντιμετώπιζε η 28χρονη αλλά δεν κατέγραψε ούτε το ονοματεπώνυμό της.

Μιλώντας στο Star η μητέρας της Κυριακής ζήτησε τα ισόβια να είναι ισόβια για τους δράστες τέτοιων εγκλημάτων και ξέσπασε λέγοντας ότι δεν μπορεί οι γυναίκες να ζητάνε τα αυτονόητα από τις αρχές και τη δικαιοσύνη.

Μην είσαι αστυνομικός εκείνη την ώρα. Δεν ξέρω ακριβώς τον βαθμό της, μόνο ότι ήταν γυναίκα. Βλέπεις ένα κορίτσι, σου λέει ”βοήθεια, με κυνηγάει”, βγάλε το σακάκι σου, βγάλε τον βαθμό σου, γίνε άνθρωπος για ένα λεπτό, δεν θα σου συνέβαινε τίποτα εσένα, δεν θα πάθαινες τίποτα, πες της ”κορίτσι μου κάτσε κάτω να πιείς ένα ποτήρι νερό, κάτσε και πάρε από το δικό μου κινητό, να τα πούμε σαν γυναίκες, σαν φιλενάδες”, για ένα λεπτό… ίσως να ήταν το παιδί μου εδώ…».

Παράλληλα, έστειλε μήνυμα και σε όλες τις γυναίκες καλώντας τες να σπάσουν το φαύλο κύκλο της σιωπής και να φανούν δυνατές. «Προσπαθήστε, μιλήστε, είμαστε δυνατές. Καμία άλλη γυναίκα νεκρή με αυτόν τον τρόπο, κανένα άλλο λευκό φέρετρο. Μη ζητάτε τα αυτονόητα. Είναι δικαίωμά σας, είμαστε ίσοι. Δεν μπορεί ο καθένας να σηκώνει το χέρι και να σκοτώνει», κατέληξε η μητέρα της αδικοχαμένης Κυριακής.

-Για αυτόν τον άνθρωπο… άνθρωπο… άνθρωπο το κάθαρμα, θέλω να πω, δεν είχε το θάρρος ούτε να την αντικρύσει στα μάτια να της το κάνει. Πισώπλατα το’ κανε. Υπουλα. Υπουλα και πισώπλατα.
-Βλέπω το παιδί μου να λέει ”χάνομαι, βοήθεια”, το βλέπω συνέχεια και τρελαίνομαι.
-Γιατί αυτός άδειασε την αγκαλιά μου… είπε όχι, το παιδί μου ήθελε να φύγει…
-Βλέπω την φωτογραφία του παιδιού μου, ήταν τόσο όμορφη, τόσο καλόκαρδη, δεν έλεγε όχι ποτέ, με ένα χαμόγελο στο στόμα, δεν μπορώ να το πιστέψω.
-Προσπαθήστε, μιλήστε, είμαστε δυνατές. Καμία άλλη γυναίκα νεκρή με αυτόν τον τρόπο, κανένα άλλο λευκό φέρετρο. Μη ζητάτε τα αυτονόητα. Είναι δικαίωμά σας, είμαστε ίσοι. Δεν μπορεί ο καθένας να σηκώνει το χέρι και να σκοτώνει…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *