Ρένα Δούρου έξω απ’ τα δόντια: ” Συχνά υπερβαίνω τα όρια των αρμοδιοτήτων μου, αλλά αυτό απαιτεί η μάχη …” !

Θα ήμασταν παρατηρητές, αν περιοριζόμασταν στο ρόλο που περιγράφει ο Καλλικράτης», δηλώνει στο «Πρακτορείο» η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου υπογραμμίζοντας ότι η Περιφερειακή Αρχή επέλεξε να δώσει μάχες σε «δύσκολες καταστάσεις με χρόνιες στρεβλώσεις και παθογένειες». Βεβαιώνει ότι συχνά ενεργεί υπερβαίνοντας τα όρια των αρμοδιοτήτων της, είτε σε πυρκαγιές, είτε σε πλημμύρες όπως και στην περίπτωση του Σαρωνικού, όπου απαιτούνται άμεσες λύσεις χωρίς ανάληψη ευθυνών. Επισημαίνει ότι πλέον έχουν καταδειχθεί σαφή δείγματα ενός νέου τρόπου άσκησης χρηστής διοίκησης. Γιατί «από θαυματοποιούς χορτάσαμε στο παρελθόν και σήμερα ζούμε τις συνέπειες των “θαυμάτων” τους», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά. Τονίζει ότι είτε πρόκειται για το Πεδίο του Άρεως είτε για την αντιμετώπιση της πετρελαιοκηλίδας «αναλαμβάνουμε την ευθύνη και το κόστος της».
Αναφορικά με τα προβλήματα και την αντιμετώπισή τους η κ Δούρου διαπιστώνει ότι στην Ελλάδα μας αρέσει το τάβλι και όχι το σκάκι. «Όμως καταστροφές σαν αυτή του Σαρωνικού, δεν αντιμετωπίζονται με μεγαλοστομίες, κατάρες, εύκολες κατηγορίες. Προλαμβάνονται και αντιμετωπίζονται με τη λογική του σκακιού και όχι της ζαριάς».
Ειδικότερα η συνέντευξη της κ. Δούρου προς το «Πρακτορείο» και τη δημοσιογράφο Κατερίνα Ρουμελιώτη, έχει ως εξής:
–Η πετρελαιοκηλίδα στο Σαρωνικό ήλθε για να μείνει ;
Εκείνο που εκπλήσσει είναι το πόσο ανοχύρωτοι είμαστε, πόσο ευάλωτες είναι οι ακτές μας μπροστά στο ενδεχόμενο ενός τέτοιου οικολογικού ατυχήματος. Διεκδικούμε να είναι το λιμάνι του Πειραιά πύλη εισόδου στην Ευρώπη χωρίς να πληροί στοιχειώδεις προϋποθέσεις ασφάλειας σε περίπτωση βύθισης ενός τάνκερ! Έτσι από τη στιγμή που επήλθε το συμβάν της βύθισης του πετρελαιοφόρου, οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης βρεθήκαμε ξανά να ενεργούμε στην πρώτη γραμμή, στα όρια των αρμοδιοτήτων μας, όπως άλλωστε είχε γίνει και στην περίπτωση του μεταναστευτικού / προσφυγικού φαινομένου, αντιμέτωποι με ένα σπάνιο, για τα ελληνικά δεδομένα συμβάν, με ελάχιστα μέσα και χωρίς το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο. Αν μάλιστα συγκρίνει κανείς την δική μας κατάσταση με αντίστοιχες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε ό,τι αφορά στην πρόληψη και το νομοθετικό πλαίσιο, εύκολα θα αντιληφθεί το δρόμο που πρέπει να διανυθεί, τόσο σε επίπεδο θεσμικό και μεταρρυθμιστικό όσο και σε επίπεδο νοοτροπιών. Γιατί η περίπτωση της πετρελαιοκηλίδας του Σαρωνικού ανέδειξε γνωστές παθογένειες. Όπως για παράδειγμα, το να περιμένουμε κάποιου είδους θαυματουργική λύση ως μάνα εξ ουρανού. Είτε πρόκειται για κάποια λύση από την Ευρώπη είτε για κάποιο μαγικό εργαλείο ή κάποιον από μηχανής θεό που θα εξαφανίσει από τη μια μέρα στην άλλη τη θαλάσσια ρύπανση. Νομίζει κανείς ότι λειτουργούμε με όρους παρτίδας τάβλι όπου μια λάθος κίνηση διορθώνεται από μια καλή ζαριά ενώ μας χρειάζεται η στρατηγική και προετοιμασία που απαιτεί το σκάκι. Δεν μας ενδιαφέρει η ουσία και η μεθοδικότητα αλλά μας ελκύει ο θόρυβος, όπως όταν κτυπάμε δυνατά τα πούλια στο τάβλι, όταν έχουμε φέρει εξάρες. Στην Ελλάδα μας αρέσει το τάβλι και όχι το σκάκι. Όμως καταστροφές σαν αυτή του Σαρωνικού, δεν αντιμετωπίζονται με υψηλούς τόνους, μεγαλοστομίες, κατάρες, εύκολες κατηγορίες. Προλαμβάνονται και αντιμετωπίζονται με τη λογική του σκακιού και όχι της ζαριάς – αυτό ήταν άλλωστε και το επίκεντρο της σχετικής τοποθέτησης του πρωθυπουργού στο υπουργικό Συμβούλιο της Δευτέρας..
–Και στην περίπτωση του Σαρωνικού όπως και στις φωτιές του Ωρωπού, ακούσαμε ότι η Περιφέρεια “εξαφανίστηκε”, ότι εσείς ήσασταν απούσα…
Και στην περίπτωση της ρύπανσης στο Σαρωνικό η Περιφέρεια Αττικής όπως και στις φωτιές, αν περιοριζόμασταν στο ρόλο που περιγράφει ο Καλλικράτης, θα έπρεπε να μην κάνουμε σχεδόν τίποτε. Να είμαστε παρατηρητές. Ωστόσο η δική μας επιλογή ήταν διαφορετική. Επιλέξαμε να δώσουμε τη μάχη και στις δύο περιπτώσεις, όχι αφ υψηλού, από τα γραφεία ή τις ξαπλώστρες στην παραλία, όπως έκαναν κάποιοι το καλοκαίρι, αλλά στο πλευρό των δήμων και των δυνάμεων που δρούσαν επί τόπου. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή θολή κατάσταση. Δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προχωρήσουνε άμεσα οι μεταρρυθμίσεις που εκκρεμούν εδώ και χρόνια και αφορούν το πλαίσιο δράσης των ΟΤΑ. Την ανάγκη δηλαδή να ξεκαθαρίσουν ρόλοι και αρμοδιότητες μεταξύ των φορέων του δημοσίου, υπουργείων, δήμων, περιφερειών. Δεν είναι δυνατόν για μία πεζογέφυρα π.χ να πρέπει να παρέμβουν και οι τρεις! Στην κατεύθυνση αυτή έχουμε καταθέσει τις προτάσεις της Περιφέρειας, ενόψει της μεταρρύθμισης του Καλλικράτη και της συνταγματικής αναθεώρησης, με στόχο την υλοποίηση της έννοιας της μητροπολιτικότητας και τη διασαφήνιση του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Σε ό,τι αφορά στα περί δήθεν απουσίας μου, όσοι τα υποστηρίζουν, θα πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν τον αιρετό να παίζει το ρόλο για τον οποίο τον εξέλεξαν οι πολίτες, να παρεμβαίνει δηλαδή υπεύθυνα εκεί όπου πρέπει, συντονίζοντας και λαμβάνοντας αποφάσεις και όχι να παριστάνει τον σχολιαστή στα τηλεπαράθυρα. Προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση να ανταγωνιστώ τους συναδέλφους σας στα κανάλια. Ειδικά μάλιστα σήμερα που με δεδομένη την αναξιοπιστία των πολιτικών, πολλοί αιρετοί επιλέγουν τηλεοπτικό στασίδι, όχι για να προβάλλουν το έργο τους αλλά για να προετοιμάσουν το επόμενο βήμα τους στην πολιτική τους καριέρα, υπουργικό θώκο ή άλλη θέση? Δεν έχω ούτε είχα, όπως έχω αποδείξει, πλάνο καριέρας. Η δική μου επιλογή σήμερα είναι να μπουν οι βάσεις για μία σύγχρονη Περιφερειακή αυτοδιοίκηση στην υπηρεσία του πολίτη. Μια αυτοδιοίκηση που παράλληλα θα προωθεί και ένα νέο υπόδειγμα διοίκησης. Αποτελεσματικό, χωρίς γραφειοκρατία που συχνά αποτελεί το άλλοθι της διαφθοράς.
Ολόκληρη η συνέντευξη της Ρένας Δούρου στο ΑΠΕ και την Κατερίνα Ρουμελιώτη, ΕΔΩ