Ποια νέα κανονικότητα και για ποιους; Τα ζωτικά ψεύδη της νέας προπαγάνδας-Της Κατερίνας Ακριβοπούλου

Για ποια νέα κανονικότητα κάνουν ήδη σαπόρτ – ενόψει του αυριανού διαγγέλματος Μητσοτάκη- τα χρυσοπληρωμένα ΜΜΕ;

Του ολετήρα στα εργασιακά με εκ περιτροπής εργασία, μειωμένες κατά 50% αποδοχές και εν λευκώ απολύσεις;

Την δρομολογούμενη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων;

Την κατασπατάληση εν κρυπτώ, με δωράκια σε ημετέρους, του μαξιλαριού που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνία ; Μοιράζουν ( ή μήπως μοιράζονται) δημόσιο χρήμα ασυστόλως, ως γνήσιοι γόνοι της Κληρονομικής Δημοκρατίας που θεωρεί τη χώρα ιδιωτική εταιρία.

Τα μαγειρέματα με τα πραγματικά στοιχεία της οικονομίας προκειμένου να διαμορφωθεί σαν έτοιμη από καιρό η τεχνική βάση για νέο μνημόνιο;

Την άρση της προστασίας για την πρώτη κατοικία, βορά στα funds σε κάποια από τα οποία έχουν μετοχές κύκλοι της οικογένειας Μητσοτάκη;

Την απαγόρευση των διαδηλώσεων με βάση νομοθετήματα της χούντας, μπροστά στον φόβο κοινωνικών αντιδράσεων και εκρήξεων;

Τις αναχρονιστικές αλλαγές στην εκπαίδευση που προωθεί η Ελένη Λουκά της κυβέρνησης, Νίκη Κεραμέως, με όρους άγριας ταξικότητας, χουντικής αντίληψης ως προς τις συμπεριφορές και μετατροπή των εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων σε παρακλάδια των ιδιωτικών Πανεπιστημίων;

Την νομοθέτηση στα μουλωχτά διατάξεων που σκοτώνουν το περιβάλλον για να αναστηθούν συμφέροντα τύπου El dorado;

Τις αλχημείες που μας παρουσιάζουν από την πρώτη στιγμή ως προς την πραγματική κατάσταση με την πανδημία; Οι άνθρωποι έκαναν μόνον αστυνόμευση και αμιγώς επικοινωνιακή διαχείριση αλλά όχι υγειονομική. Ο ΕΟΔΥ δεν έκανε κανέναν έλεγχο στα ιδιωτικά θεραπευτήρια, με αποκορύφωμα την κλινική “Ταξιάρχαι” στο Περιστέρι, τα μαζικά τεστ θεωρήθηκαν σπατάλη από τον Σωτ. Τσιόδρα, οι αντιφάσεις για την χρήση ή όχι της μάσκας μπέρδεψαν και τον ίδιο, τα νούμερα για την ανοσία του πληθυσμού δεν βγαίνουν και η ενίσχυση του ΕΣΥ θα ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο εάν δεν επρόκειτο για τόσο εξώφθαλμο και εγκληματικό ψεύδος.

Νέα κανονικότητα για ποιους και πώς; Για μια παρασιτική συμμορία η οποία έχει ήδη πέσει σ’ ένα πλιάτσικο που σε τέτοια έκταση, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και τόσο απροσχημάτιστα δεν έχουμε ξαναδεί, τουλάχιστον από την Μεταπολίτευση και μετά;

Με την εμπέδωση της κουλτούρας των απαγορεύσεων και την ύπουλη μεθόδευση για να συνηθίσουμε τον αυταρχισμό και την χειραγώγηση σε όλα;

Με την αριστοτεχνική είναι αλήθεια επικοινωνιακή λαίλαπα που πλασάρει τον σωσία του μίστερ Μπιν, ως τον σύγχρονο Μωυσή, ποντάροντας κυρίως στην προϊούσα αποπολιτικοποίηση του κουρασμένου και φοβισμένου πλήθους;

Με την εξόντωση κάθε κριτικής φωνής και Μέσου;

Με την Δημοκρατία σε διαρκή καραντίνα έστω και με παραλλαγές;

Με την αποσιώπηση των πρωτοβουλιών που παίρνουν οι άλλες χώρες της Δύσης για την ενίσχυση των εργαζομένων και της Οικονομίας, πριμοδοτώντας τους μισθούς κατά 90% και τις πληττόμενες επιχειρήσεις από τα κρατικά ταμεία;

Με τυχοδιωκτικά παιχνίδια γύρω από τις εκλογές τα οποία στην τελική αναγωγή οριακά  απέχουν από την τυμβωρυχία; 

Το στοίχημα της κοινωνίας και των πολιτικών δυνάμεων που τις εκπροσωπούν, είναι να μην επιτρέψουν την ανοσία απέναντι στα ζωτικά ψεύδη της νέας προπαγάνδας για την επερχόμενη πανδημία της αδιαφορίας και της υποταγής…