Καταλύτη σε σχέση με το Γερμανικό χρέος από τι πολέμικές επανορθώσεις στην πατρίδα μας, μπορεί να αποτελέσει σημείο -κλειδί που ήρθε στο φως. Πιο συγκεκριμένα στην έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής που ολοκληρωσε το έργο της και υποβάλλει το Μνημόνιο των συμπερασμάτων της στη Βουλή το Φθινόπωρο, σημειώνεται ότι η ίδια η Γερμανία έχει αποδεχθεί ότι η Συμφωνία του Λονδίνου είχε αναστείλει το απαιτητό των αξιώσεων μέχρι την επανένωσή της. Πολύ σημαντική είναι κι η απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης σε σχετική ερώτηση του Κόμματος της Αριστεράς (Die Linke) στις 6.2.2014, όταν είχε παρατηρήσει ότι «μια επίσημη οριστική παραίτηση της ελληνικής κυβέρνησης από την άσκηση αξιώσεων επανορθώσεων δεν είναι γνωστή στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση». Κατά συνέπεια παραμένουν ενεργές και απαιτητές Ενεργές και απαιτητές οι απαιτήσεις της Ελλάδας έναντι της Γερμανίας…
Η έκθεση υπογραμμίζει ότι «Στη Σύμβαση της Χάγης του έτους 1907 δεν υπάρχει πρόβλεψη για παραγραφή αξιώσεων που στηρίζονται στη διεθνή αστική ευθύνη του κατέχοντος κράτους» και υπενθυμίζει ότι η Γερμανία μέχρι το έτος 1986 εξοφλούσε ελληνικές απαιτήσεις από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επίσης, υπάρχει και η Σύμβαση του ΟΗΕ του 1968, που προβλέπει ότι δεν υπάρχει παραγραφή για τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη Διεκδίκηση των γερμανικών Οφειλών ολοκλήρωσε το σημαντικό της έργο υποβάλλοντας την έκθεσή της, η οποία θα συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής στις αρχές Σεπτεμβρίου. Η σύνταξη της έκθεσης αποδείχθηκε μια διαδικασία μακροχρόνια και επεισοδιακή αφού η Διακομματική Επιτροπή ανασυστάθηκε δύο φορές, καθώς οι πρόωρες εκλογές του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015 διέκοψαν το έργο της που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2014. Η ολοκλήρωση της έκθεσης της Διακομματικής Επιτροπής σημαδεύτηκε από την αρνητική ψήφο της Ν.Δ., ενώ ΚΚΕ και Χ.Α. ψήφισαν “παρών”.
Η Έκθεση παραθέτει έναν αναλυτικό πίνακα για το θεσμικό πλαίσιο που διέπει το πλέγμα των ελληνικών αξιώσεων, όπως προκύπτει από το πόρισμα της Ομάδας Εργασίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Στη συνέχεια, επιχειρείται τα πραγματικά γεγονότα να υπαχθούν στο νομικό πλαίσιο και αναφέρεται ρητά ότι «οι απαιτήσεις της Ελλάδας έναντι της Γερμανίας παραμένουν ενεργές και απαιτητές και μετά την Συμφωνία του Λονδίνου του 1953, καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 2 αυτής, η εξέτασή τους αναβλήθηκε μέχρι τον οριστικό διακανονισμό του προβλήματος των επανορθώσεων».
Αυτό έπρεπε να γίνει με τη σύναψη Συνθήκη Ειρήνης με την Ελλάδα, τέτοια συνθήκη όμως δεν υπάρχει καθώς η «Συνθήκη 2+4» με την οποία επανενώθηκε η Γερμανία, «δεν έχει έννομες συνέπειες για την Ελλάδα». Το κείμενο της Έκθεσης επισημαίνει ότι οι μόνες ελληνικές απαιτήσεις που έχουν ικανοποιηθεί είναι οι προβλεπόμενες στις διμερείς συμβάσεις της Βόννης των ετών 1960 (απαιτήσεις θυμάτων από εθνικοσοσιαλιστικές διώξεις) και 1961 (απαιτήσεις από αφαιρεθέντα καπνά).
Πηγή: left.gr
