Την αθώωση του Πέτρου Φιλιππίδη για τους δύο βιασμούς της πρώτης καταγγέλλουσας λόγω «αμφιβολιών» και την ενοχή του για τις απόπειρες βιασμών της δεύτερης και της τρίτης καταγγέλλουσας είναι η τελική πρόταση της εισαγγελέως.
Συγκεκριμένα μετά την πρόταση αθώωσης για τον βιασμό κατ’ εξακολούθηση της πρώτης καταγγέλουσας, η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του Πέτρου Φιλιππίδη για την απόπειρα βιασμού σε βάρος της δεύτερης καταγγέλλουσας.
Σύμφωνα με την αξιολόγηση των στοιχείων, ο κατηγορούμενος σταμάτησε τη δεύτερη πράξη που του αποδίδεται και δεν την ολοκλήρωσε, γιατί ξενέρωσε και όχι από δική του βούληση. «Θεωρώ ότι οι συνθήκες που έλαβαν χώρα είναι όπως τα περιέγραψε η καταγγέλλουσα σε όλες τις καταθέσεις της. Η υπεράσπιση και ο κατηγορούμενος προσπάθησε να πείσει με περιφερικά επιχειρήματα, ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι η συνεύρεσή τους ήταν συναινετική» είπε η εισαγγελέας.
Και πρόσθεσε πως αποδέχθηκε ότι απαντούσε στις προτροπές του κατηγορούμενου και το είπε η ίδια αν και θα μπορούσε να μην το κάνει, γιατί καταθέτει όλη την αλήθεια.
Κατά την εισαγγελέας η κοπέλα «τότε δεν είχε τη διαύγεια να σκεφτεί λογικά… Σήμερα δεν θα ένιωθε φοβισμένη και εγκαλούμενη. Τότε, η ψυχολογία ήταν εύθραυστη. Φοβήθηκε, ένιωσε ότι απειλήθηκε από τον κατηγορούμενο και γι’ αυτό απαντούσε στα μηνύματα. Βρισκόταν σε ψυχική ομηρεία. Είχε γιγαντωθεί στο μυαλό της η ιδέα της απειλής. O παντοδύναμος βιαστής τη φοβίζει και τη εξουσιάζει.
» Η κοπέλα εδώ έτρεμε και έκλαιγε ο κατηγορούμενος την άκουγε συνοδευόμενος και αμήχανος» συνέχισε σε μια αποστροφή της αγόρευσής της.
Και πρόσθεσε πως «τότε ένιωσε πως, αν το κατήγγειλε, δεν θα την πίστευε κανένας αλλά θα πίστευαν τον κραταιό Φιλιππίδη, ο οποίος θα έλεγε ότι το έκανε αυτό για γίνει γνωστή επαγγελματικά. Το έκανε τώρα για να αποκατασταθεί η τάξη».
Την ενοχή του ηθοποιού ζήτησε η εισαγγελέας και για τη δεύτερη απόπειρα βιασμού σε βάρος συναδέλφου του το 2014 μέσα στο αυτοκίνητο του στο Παλαιό Ψυχικό.
«Η καταγγέλλουσα κατά την κατάθεση της είχε πάθει κρίση εκείνη τη στιγμή. Έκανε σαν αγρίμι και προσπαθούσε να αποτρέψει τον κατηγορούμενο από το εγκληματικό σχέδιο του, που ήταν να του κάνει πεολειχία. Μέσα στον πανικό της της είχε μείνει η εντύπωση πως ήταν κλειδωμένη η πόρτα. ‘Είναι εκείνη η στιγμή που λες πως δεν το έκανα! Γιατί δεν δοκίμασα να ανοίξω; Και τα βάζεις με τον εαυτό σου’ μάς κατέθεσε εδώ στο δικαστήριο.
» Η θέση του κατηγορουμένου απέναντι στην κατηγορία είναι πως υπήρχε ερωτική διάθεση. Αν η συναίνεση έχει συναινετικά γιατί δεν τον αναζήτησε αργότερα; Γιατί δεν επιδιώκει να τον συναντήσει ξανά; Έγινε λόγος για το ημερολόγιο της. Πως είναι δυνατόν είπε η υπεράσπιση για αυτό που της συνέβη να μη γράψει κάτι; Και γιατί να γράψει; Γιατί να καταγράψει κάτι φρικτό που της συνέβη. Οι σελίδες εκείνες τις ημέρες είναι κενές. Είναι ενδεικτικό κι αυτό» είπε η εισαγγελέας.
Κατά το κλείσιμο της αγόρευσης της η εισαγγελική λειτουργός είπε αναφερόμενη στον κατηγορούμενο ότι «συμπεριφερόταν σαν κακομαθημένο παιδί που δεν μπορούσε να ακούσει το όχι. Είχε modus operandi. Είχε το σύνδρομο του εξουσιαστή. Η καριέρα του είχε φτάσει στο απόγειο και νόμιζε ότι μπορούσε να έχει ό,τι ήθελε και οποία ήθελε. Το ναι το εκλάμβανε ως ναι και το όχι το μετέφρασε στο μυαλό του σαν κεκαλυμμένο ναι. Δεν του περνούσε από το μυαλό ότι μια νέα ηθοποιός θα αρνούνταν να έρθει σε επαφή μαζί του. Υπήρχε το όχι και ο κατηγορούμενος δεν ήταν σε θέση να το δεχτεί» και πρόσθεσε τις λέξεις «κυριαρχία ναρκισσισμό και παντοδυναμία» για να περιγράψει τον Π. Φιλιππίδη συμπληρώνοντας πως «πίστευε ότι μπορεί να είχε ό,τι και όποιον θέλει όποτε το θέλει».
Μάλιστα αναφερόμενη στη απολογία του κατηγορουμένου πρόσθεσε: «Στην απολογία του μας είπε “δεν είχα κανένα λόγο να βιάσω…” και αναρωτιέμαι χρειάζεται λόγος για να βιάσει κάποιος;».
Πηγή: in.gr
