Μετά την καταστροφή της Ολυμπιακής, του ΟΣΕ και της ΔΕΗ, ο αχυράνθρωπος υπάλληλος και εκτελεστής αποφάσεων (να σκεφθεί, να οργανώσει και να εκτελέσει, όλο αυτό το σχέδιο, είναι ανίκανος), έλαβε εντολή και διαταγή, από τους εργοδότες του, να επιτεθεί, άμεσα, στον εργαζόμενο, τώρα που είναι χαλαρός και μπόσικος, στο τέλος του εγκλεισμού. Ο ίδιος, φαίνεται να αγνοεί, το νομοσχέδιό του(;), που ούτε καν μπήκε στον κόπο να το διαβάσει (τι συνήθεια και αυτή), αν κρίνω από τις απαντήσεις που “ψέλλισε”. Η ασάφεια και η άγνοια, μετά της ανοησίας, που συνόδευαν τις απαντήσεις του, μάλλον θύμιζαν το πνευματικό επίπεδο του κοινού του, στην κοπή της τούρτας.
Αυτό λοιπόν το πιόνι, το ξύλινο στρατιωτάκι, προσπάθησε απελπισμένα, να μας παρασύρει στο επίπεδο του κοινού του, το ίδιο με αυτό του Iron man, παρουσιαζόμενος ως Superman (λαχτάρα του). Γενικά, μια κατάσταση cartoon, τραγική όμως, όμοια με την κατάστασή μας. Ήδη ο άρχοντας, μοιράζει χαλκάδες αιχμαλωσίας, όλων των ειδών. Χαλκά για μύτη, για χέρια, για πόδια, για λαιμό. Χαλκάς να είναι και όποιος να’ ναι.
Το παραμύθι, λοιπόν, έχει τον δράκο, που θα καθίσει στο ίδιο τραπέζι, γραφείο, καναπέ, πες το όπως θέλεις, με τον κοντορεβυθούλη, ίσος προς ίσον, ναι και θα τον ρωτήσει ευγενικά, όπως έκανε πάντα, πότε θέλει ή μπορεί και πόσο να εργάζεται.
Επίσης, ο δράκος, θα του προτείνει, πάντα με το χαμόγελο της ισότητας, να εργάζεται δωρεάν, τις όποιες υπερωρίες, για να “βγαίνει¨ η επιχείρηση και θα τον ανταμείβει με άδεια, την εποχή τις συγκομιδής της ελιάς, αν έχει ελιές, γιατί αν δεν έχει, κακό του κεφαλιού του. Θα τον ενημερώσει, φιλεργατικά, πως μπορεί να τον απολύσει, γιατί τον ζηλεύει, αλλά θα του δώσει το κάτι τις του, για να μη παιδεύεται με τον δικηγόρο και το δικαστήριο, γιατί και να κερδίσει, πάλι χάνει, δεν θα τον δεχθεί πίσω στη εργασία του. Επιστροφές καταστροφές, που λέει και το άσμα. Έτσι θα έχει χρόνο να χαρεί τα παιδιά του, ο κοντορεβυθούλης και ό, τι άλλο θέλει, ελεύθερα.
Τον ενημέρωσε, πως ΣΕΠΕ, δεν υπάρχει πια, τον κατήργησε και στην θέση του, για να μην ανησυχεί, ίδρυσε μια ανεξάρτητη αρχή, όμοια με αυτή του κύρους, της αμεροληψίας και της ταχύτητας του ΕΣΡ. Τον καθησύχασε, πως πλέον έχει απαλλαγεί από τον βραχνά του σωματείου και την εξάρτηση από τον συνδικαλισμό, υπογραμμίζοντας την πολυπόθητη ελευθερία του και την υποτιμημένη αξία της μοναχικότητάς του. Να δεις που η Κυριακή, θα γίνει η αγαπημένη σου ημέρα για δουλειά, μετά την εκκλησία, που θα σε αναγκάζει να πηγαίνεις, για να παίρνεις δύναμη και φώτιση.
Βλέπω πως γλάρωσες, κοντορεβυθούλη μου, νύσταξες με το ωραίο μου παραμύθι, κλείσε τα ματάκια σου και κοιμήσου, όπως “κοιμόσουν” πάντα εδώ και είκοσι, βάλε, χρόνια. Γιατί το υπόλοιπο παραμύθι, που δεν στο διάβασα, το αφήνω για αύριο βράδυ, να το διαβάσω και εγώ. Έχει και άλλα “ωραία”.
Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καθόλου, πρώην εργαζόμενε και νυν σκλάβε.
