Πριν τις εκλογές άκουγα με αγανάκτηση τους απογοητευμένους – σχεδόν μπουχτισμένους– πολίτες να ξυφουλκούν μεγαλοφώνως για την κατάντια της Ελλάδας. Για αυτούς που μας έφεραν ως εδώ –άραγε ποιοι είναι αυτοί; Για αυτούς που μας πετάνε ψίχουλα υπό μορφήν επιδομάτων για να ζήσουμε. Για όσους από μας έχουμε χόμπι να ζούμε «ζωή χαρισάμενη» από τα επιδόματα που το κράτος μοιράζει ασύστολα. Για τα λεφτά των νοικοκυραίων που πληρώνουν φόρους για να μοιράζονται επιδόματα. Για την ανάγκη της ελεύθερης αγοράς να αυτορρυθμίζεται. Για τη σύγχρονη κοινωνία που επιβάλλει τη δημόσια και ιδιωτική συνεργασία σε όλους τους τομείς, στην υγεία , στην παιδεία… Για το τεμπέλικο δημόσιο εργατικό δυναμικό. Για τον υπερβολικά μεγάλο και άχρηστο δημόσιο τομέα.
Τώρα σαν να μην τρέχει τίποτα, ο πρωθυπουργός των μενουμευρωπαίων, των μακεδονομάχων, των φιλελευθέρων, των πατριωτών, των μεταναστοφοβικών και των ταλιμπανόθρησκων, παίρνει μέτρα που ζηλεύουν οι μεγαλύτεροι σοσιαλδημοκράτες αυτής της γης.
Και από πίσω οι ψηφοφόροι του, με την βοήθεια των ΝΔπληκτων και καλοταϊσμένων ΜΜΕ, να κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι σε ό,τι λέει ο θεοφώτιστος ηγέτης, αβάδιστα και αμάσητα.
Το κράτος πρέπει τώρα να δώσει επιδόματα στους νοικοκυραίους. Το κράτος πρέπει να λάβει μέτρα. Το κράτος πρέπει να παρέμβει στην ελεύθερη αγορά. Το κράτος πρέπει να προστατεύσει τις επιχειρήσεις που αιμορραγούν. Το κράτος πρέπει να παρέχει τα μέγιστα στην δημόσια υγεία. Το κράτος πρέπει να προφυλάξει τα παιδιά μας. Το κράτος πρέπει να σώσει όσους απολύουν οι εταιριούχοι κολλητοί που πλήττονται οικονομικά εν μέσω πανδημίας.
Το κράτος θα μας σώσει, κι ας θέλαμε μέχρι χτες να ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα. Να απολυθούν οι γιατροί και οι νοσηλευτές, γιατί είναι περιττοί. Να μην δώσουμε ούτε ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις ανάγκες των νοσοκομείων. Να μην ανοίξουμε τις μονάδες εντατικής θεραπείας στα δημόσια νοσοκομεία, ας πάνε στα ιδιωτικά όσοι το αντέχει η τσέπη τους. Να προσλάβουμε ειδικούς φρουρούς και αστυνομικούς στην θέση δασκάλων και γιατρών. Να κλείσουμε κλινικές στην ελληνική περιφέρεια. Να νοιαστούμε για τις μπουλντόζες στο Ελληνικό και τα καζίνο των μεγάλων εφοπλιστών μας. Να μειώσουμε τους μισθούς και να κόψουμε τις συντάξεις. Να κοροϊδέψουμε τα επιδόματα για όσους πλήττονταν από τα μνημόνια. Να υποβαθμίσουμε τους δικαιούχους επιδομάτων, είναι τεμπέληδες όχι ατυχήσαντες.
Τα μνημόνια ήταν καλά. Ήταν ευκαιρία. Οι τράπεζες έπρεπε να βγουν αλώβητες. Ο κόσμος έπρεπε να κάνει θυσίες. Μαζί τα φάγαμε…
Και τώρα που η πανδημία είναι στην πόρτα μας, είναι υπέροχη ευκαιρία για όλους μας όσο μένουμε σπίτι, να προβληματιστούμε στο γιατί πρέπει να μείνουμε σπίτι. Γιατί ο νεοφιλελευθερισμός που σου πάσαραν είναι ουτοπία.
Δεν σου διασφαλίζει την καλή ζωή και εν προκειμένω ούτε καν την επιβίωση. Γιατί το κράτος είναι αυτό που θα σε σώσει και εκεί θα προστρέξεις, όσο ελευθεραγορίτης κι αν το παίζεις.
Γιατί η ζωή σε ξεπέρασε, ξεπέρασε τις ιδέες σου που ούτως ή άλλως ήταν μικροπρεπείς, μικρόψυχες και ανώφελες.
Κι αν εσύ δεν το βλέπεις ακόμη, το βλέπω εγώ. Δεν με τυφλώνουν τα φωτάκια της τηλεόρασης.
Σε συμβουλεύω να μην τυφλώνεσαι κι εσύ.
Αγγελική Ευταξία
