Σκοτώθηκαν 63, τραυματίστηκαν πάνω από 180· η γαμήλια γιορτή στην Καμπούλ από τη χαρά βούλιαξε στο αίμα που προκάλεσε η βομβιστική επίθεση. Ο πόνος μεγάλος, αλλά ο απόηχός του ακούστηκε αδύναμα στην Ευρώπη.
«Ξέρω ότι αυτός δεν θα είναι ο τελευταίος πόνος για τους Αφγανούς, τα βάσανα θα συνεχιστούν», δήλωσε ο γαμπρός που σώθηκε, αλλά έχασε συγγενείς και φίλους.
Η είδηση προβλήθηκε σε διαστάσεις που αντιστοιχούν σε μονόστηλο, ή περίπου, από τα περισσότερα ελληνικά Μέσα –το ίδιο και από τα ευρωπαϊκά στην πλειοψηφία τους.
Σχεδόν απαρατήρητη η επίθεση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ούτε «ζεσουί Καμπούλ» ούτε κοπετοί και αναρτήσεις σε φέισμπουκ και τουίτερ –για το ίνσταγκραμ δεν το συζητάμε, εκεί η ενεργοποίηση της συγκίνησης έχει άλλες πηγές, οπτικές.
Το κύμα της τραγωδίας ήταν πολύ μακρινό και, κυρίως, τριτοκοσμικό, για να φτάσει με την ορμή που είχε η τρομακτική είδηση στις μιντιακές και στις διαδικτυακές ακτές μας.
