– Πήγες ποτέ σε συνοικιακό φροντιστήριο με το υστέρημά της οικογένειας σου; Και σε δημοτικό-γυμνάσιο-λύκειο με επίσημη ονομασία του έναν απλό αύξοντα αριθμό;
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΠΡΟΣΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΥΤΑΡΕΣΚΟΣ ΤΣΑΛΑΠΕΤΕΙΝΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (του Γιάννη Μοίρα )
– Σου ‘δωσε ποτέ χαρτζιλίκι ο πατέρας σου και συ δίστασες να απλώσεις χέρι να το πάρεις, σκεπτόμενος μήπως και δεν θα ‘χε μετά εκείνος δικό του χαρτζιλίκι για ένα πακέτο τσιγάρα, έναν καφέ και δύο ΠΡΟ-ΠΟ;
– Μεγάλωσες με δύο -μόνο- ζευγάρια παπούτσια, ένα αθλητικό για τις καθημερινές και ένα αθλητικό για τις βόλτες, άντε συν ένα σκαρπινι μισοτιμής για γάμους, βαφτίσια και οικογενειακές γιορτές;
– Πήγες και ήρθες σχολείο δέκα χιλιόμετρα ποδαράτο, είτε γιατί είχε απεργία το μπλε του ΟΑΣ, είτε γιατί ξέμεινες από ψιλά κερνώντας καφέ το κορίτσι, ή τον ακόμη πιο μπατιρη κολλητό;
– Σε σνομπαρε ποτέ προκλητικά κάποιος κολλεγιοπαις Φιλοθεης – Ψυχικού, λόγω της ταπεινής κοινωνικής καταγωγής σου και του χαμηλού οικονομικού status της οικογένειάς σου; Ακόμη χειρότερα, κάποια μεγαλοπιασμενη θυγατέρα, που υπέπεσες στην ύβρη να γουσταρεις;
– Πεθυμησες μία εκδρομή, ένα ταξίδι, μία επιπλέον ξένη γλώσσα, ένα μουσικό όργανο και δεν έβγαιναν τα οικονομικά της οικογένειας σου;
– Πήρες για πρώτη φορά στα 18 σου για βόλτα το σαραβαλακι και σου κόπηκε η χαρά μαχαίρι από το υποτιμητικό βλέμμα του διπλανού GT;
– Μπήκες με αγωνία και τελειωσες με κόπο μία σχολή και έλιωσες παπούτσια για μία δουλειά της προκοπής;
– Φάνηκε χαμηλό το βύσμα στο στρατό και βρέθηκες πιασμένος σε τσατσοπαγιδα, με βουνά λάντζας, τενεκεδες ασβέστες και ώρες στα φυλακια και στις σκοπιές;
– Συμβιβαστηκες μονομιάς στο βασικό μισθό, και είπες και ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί έπρεπε να τσονταρεις σπίτι το κάτι τι;
– Φώναζε μέσα σου ή αξιοπρέπεια να πεις ένα σιχτιρι, αλλά το έπνιξες γιατί έτσι απαιτούσε ή ανάγκη;
Πριν ξαναμιλήσεις για τα παιδιά των Δυτικών Προαστίων, σκέψου κάτι, ή λίγα απ’ όλα αυτά. Και πάψε να αυθαδιαζεις, να προκαλείς και να κορδώνεσαι σαν ένας αυτάρεσκος τσαλαπετεινός της πολιτικής, μιλώντας για πρόσωπα και καταστάσεις που ούτε ποτέ σου βίωσες, αλλά ούτε και δίνεις πεντάρα τσακιστη για το πως επιβιώνουν.
Από το facebook του Γιάννη Μοίρα
