Η επικοινωνιακή υπεροπλία της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα γεγονός γνωστό πολύ πριν και από τον Γενάρη του 2015. Οι εφημερίδες υψηλής κυκλοφορίας, όλα ανεξαιρέτως τα τηλεοπτικά κανάλια και οι διαδικτυακοί ενημερωτικοί ιστότοποι με αξιόλογη επισκεψιμότητα, ήσαν και παραμένουν εργαλεία διαμόρφωσης της κοινής γνώμης στην υπηρεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Από το δεύτερο εξάμηνο του 2014, τότε που η εκλογική κατάρρευση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου ήταν πιο έκδηλη από ποτέ, προσπάθησαν να ανακόψουν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ υφαίνοντας παρέα με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ τον μύθο της ανάπτυξης και του succes story κόντρα σε μάθε πραγματικότητα. Αμέσως μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και μέχρι το δημοψήφισμα του Ιουλίου η τρομολαγνεία, η παραπληροφόρηση και ο επικοινωνιακός πόλεμος των συστημικών ΜΜΕ, από τον ιστορικό του μέλλοντος που θα επιχειρήσει να αναλύσει εκείνη την περίοδο, πιθανόν να καταγραφούν ως η πιο μελανή στιγμή στην ιστορία του παγκόσμιου Τύπου εν καιρώ “ειρήνης” και δημοκρατίας.
Η διαφορά, ωστόσο, της σημερινής περιόδου με την προ Ιουλίου του ’15 ήταν ότι η αποστροφή του κόσμου απέναντι στα συστημικά ΜΜΕ και τις κυρίαρχες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις είχαν συνθέσει τότε την εξής πραγματικότητα. Το σύνθημα “αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι”, πέρα από ένα θεωρητικό σχήμα, αποτελούσε και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζαν οι πολίτες την προπαγάνδα του Τύπου. Κάθε κουβέντα του Μπογδάνου, κάθε εξώφυλλο του “Βήματος”, κάθε είδηση του “κομιστή” δεν είχε το παραμικρό αντίκτυπο στην μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου που στήριζε την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν η χρονική περίοδος εκείνη που ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς επικοινωνιακά εργαλεία χειραγώγησης, μπορούσε με ένα τρίλεπτο διάγγελμα του Τσίπρα να αποδομήσει όσα έλεγαν και έγραφαν τα ΜΜΕ επί τρεις βδομάδες. Ήταν αναμφίβολα μια περίοδος πλήρους πολιτικής ηγεμονίας της σημερινής κυβέρνησης.
Σήμερα, ωστόσο, η επικοινωνιακή υπεροπλία της Νέας Δημοκρατίας μοιάζει να αποδίδει και να δημιουργεί πολιτική υπεραξία. Ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα με μέτρα 4 δισ., αντίμετρα 4 δισ., πιθανή οριστική ρύθμιση του χρέους και επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, βαφτίστηκε Μνημόνιο 4 με μια πολύ απλή διαδικασία. Ξεκίνησε ως πολιτικό αφήγημα Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, παράλληλα δόθηκε ως γραμμή στα συστημικά ΜΜΕ τα οποία από το πρωί ως το βράδυ μιλούσαν για το νέο,το χειρότερο τέταρτο μνημόνιο και εν τέλει μπήκε σε κάθε κοινωνικό χώρο. Τι κι αν όλα τα προηγούμενα Μνημόνια είχαν μεσοπρόθεσμα προγράμματα με πολύ περισσότερα δις μέτρων, χωρίς ισόποσα αντίμετρα και πρόβλεψη για το χρέος. Μνημόνιο είναι αυτό που ορίζει η Νέα Δημοκρατία με τον συστημικό τύπο.
Ο μόνος τρόπος φυσικά για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να περνάει μέσα από αντίστοιχες στρατηγικές από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Η επικοινωνία άλλωστε είναι η διαχείριση μιας πολιτικής στη δημόσια σφαίρα και ποτέ δεν υπερέχει της τελευταίας. Εάν ο κόσμος δεν δει το “Μνημόνιο 4” στην τσέπη του, θα σταματήσει και να υπάρχει. Η κυβέρνηση πρέπει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με την κοινωνία μέσα από την πολιτική της, κάτι που μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να κάνει σε μεγάλο βαθμό.
Η πολιτική υπεροχή αυτής της κυβέρνησης έγκειται στο γεγονός ότι παρά το καθεστώς επιτροπείας και τον δυσμενή συσχετισμό δύναμης κατάφερε πολλά και διόλου ασήμαντα για τον κόσμο που θέλει να εκπροσωπήσει. Ένα από τα πιο σημαντικά, είναι ότι σταμάτησαν η μίζα, η ρεμούλα και η κατασπατάληση δημόσιου χρήματος να αποτελούν νόμο κίνησης του ελληνικού κράτους δίνοντας έτσι δημοσιονομικό χώρο σε πολιτικές όπως η υγειονομική κάλυψη εκατομμύρια ανασφάλιστων και το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. Φυσικά αυτό δεν είναι αρκετό.
Οι προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει στον κόσμο ήταν πολύ μεγαλύτερες. Και πάνω σε αυτό το γεγονός και με έναν εντελώς ιδιότυπο τρόπο έχτισε η Νέα Δημοκρατία την επικοινωνιακή της υπεροχή σήμερα. Και λέω ιδιότυπο, γιατί η πολιτική ως μετρήσιμο είναι ταυτόχρονα και συγκρίσιμο μέγεθος. Δεν θα μπορούσε λοιπόν υπό καμμία συνθήκη αυτή η Νέα Δημοκρατία να μοιάζει καλύτερη ως εναλλακτική σε σύγκριση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το καταφέρνει ωστόσο μέχρι ώρας χρησιμοποιώντας της εξής επικοινωνιακή στρατηγική. Αποφεύγει να συγκρίνει τις δικές της πολιτικές με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ. Πατάει πάνω στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να κάνει όσα εξήγγειλε, συγκρίνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ με τον ΣΥΡΙΖΑ (!!!) και επενδύοντας επικοινωνιακά -με την τεράστια βοήθεια των ΜΜΕ- στην πολιτική λήθη του κόσμου για τα δικά της πεπραγμένα. Ιδιότυπο αλλά αποδοτικό.
* Ο Θάνος Νασόπουλος είναι μέλος του Κ.Σ. της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή: left.gr
