Σαν Μωυσής που βαφτίστηκε από τα μπουκωμένα ΜΜΕ, θα έπρεπε να ξέρει καλά τις δέκα εντολές. Αλλά κυρίως την ενδέκατη: Ου παίξεις με τους νεκρούς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης διέπραξε ύβρι με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Και τώρα την πληρώνει.
του Νίκου Μωραΐτη
Ο πρωθυπουργός πήγε στην Επίδαυρο αλαζών, με στρατιωτικό αεροσκάφος για ατομική δραστηριότητα, τα πληρωμένα ΜΜΕ έγραψαν το επίθετο «υπέρλαμπρος – η – ο» σε όλα τα γένη και τις πτώσεις, όμως ο ίδιος δεν κατάλαβε τίποτα από το… έργο. Από το βαθύ σχήμα των αρχαίων τραγωδιών: Ύβρις – Νέμεσις – Τίσις.
Πριν από δύο χρόνια, όταν ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης χόρευε μαζί με τον στρατό των ανώνυμων τρολ του και των πληρωμένων ΜΜΕ του τον χορό του θανάτου πάνω από το Μάτι, όταν μισάνθρωπα στελέχη πανηγύριζαν πάνω από τους νεκρούς, δεν περίμενε με τίποτα ότι η ζωή θα τον πλήρωνε τόσο σύντομα με το ίδιο νόμισμα.
Γιατί δεν είχε μέτρο. Γιατί δεν έδειξε ανθρωπιά. Γιατί έσκαψε με τα κομματικά νύχια πάνω από ανθρώπινους τάφους. Γιατί έβαλε το άθλιο σύστημά του να προβεί σε δολοφονία χαρακτήρων ενώ ήξερε ότι αν ήταν ο ίδιος στη θέση τους, δε θα μπορούσε να κάνει τίποτα διαφορετικό.
Κοίτα πώς τα φέρνει η ζωή… Φυσικά και δε φταίει ο Μητσοτάκης που άνοιξαν οι ουρανοί στην Εύβοια. Φυσικά και δε φταίει ο Μητσοτάκης που έσκασε παγκοσμίως η πανδημία του κορωνοϊού. Εκεί όμως που έχει την απόλυτη ευθύνη είναι σε αυτό το ένα χαρακτηριστικό που καθορίζει τη γενιά των Μητσοτάκηδων: την απανθρωπιά.
Είναι γνωστό ότι η οικογένειά του «πάτησε επί πτωμάτων» για να ανέλθει: αποστασίες, ανίερες συμμαχίες, σπίλωση των πολιτικών αντιπάλων, σκάνδαλα και υποκλοπές. Όμως εκείνος έβγαλε τα εισαγωγικά. Έκανε τη μεταφορά κυριολεξία.
Υπάρχει μία αδιόρατη θεία Δίκη στα πράγματα. Αυτός που σπιλώθηκε τελικά θα δικαιωθεί. Αυτός που υπερέβη γραπτούς και άγραφους νόμους τελικά θα πληρώσει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι για την Ελλάδα ο πολιτικός που ανέβηκε στην εξουσία χρησιμοποιώντας τα πιο ανίερα μέσα από οποιονδήποτε άλλο – σε καιρούς δημοκρατίας. Δεν έχω καμία αμφιβολία για την τελική επικράτηση της Δικαιοσύνης. Όμως η απώλεια της ανθρώπινης ζωής και η εξαθλίωση που περιμένει έναν ολόκληρο λαό δεν είναι για κανέναν μας μία αποδεκτή «παράπλευρη απώλεια» για την τιμωρία του.
δημοσιεύτηκε στο altsantiri.gr
