Είστε εδώ

Η δημοσιογραφική ηθική που γίνεται “λάστιχο” και η περίπτωση της Ελαφονήσου: Τι θα γινόταν αν…

Δύο μέρες κατακαίει η φωτιά την πανέμορφη Ελαφόνησο, προκαλώντας εκτός από την τεράστια καταστροφή στο περιβάλλον και οικονομικές πληγές στις επιχειρήσεις του νησιού που βλέπουν τους επισκέπτες να φεύγουν υπό το φόβο των συνεχών αναζωπυρώσεων. Κάμπινγκ και ξενοδοχεία στο Σίμο εκκενώνονται και οι ενισχυμένες πυροσβεστικές δυνάμεις δίνουν τεράστιο αγώνα με αντίξοες καιρικές συνθήκες, ανέμους και μειωμένη υγρασία.

Την ίδια ώρα το 112 στέλνει “άκυρα” μηνύματα ενημέρωσης ότι “υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς” 2, 3 και 4 φορές (κάποιοι μίλησαν και για διψήφιο αριθμό εισερχομένων) και η κυβέρνηση “πανηγυρίζει” ότι έκανε πράξη τη δέσμευση να λειτουργήσει ο αριθμός αυτός έκτακτης ανάγκης.

Και σαφώς πρέπει να λειτουργήσει, όχι όμως για να επαναλαμβάνει τι λέει η ΓΓ Πολιτικής Προστασίας και όχι, όπως άλλωστε έχουν προειδοποιήσει και έγκριτοι επιστήμονες όπως ο καθηγητής Λέκκας, χωρίς προηγουμένως το κοινό να έχει εκπαιδευτεί.

Το θέμα δεν είναι να ενημερωθούμε αν υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς. Στην εποχή του Ίντερνετ όλο και κάπου θα δει κανείς ότι η χώρα είναι σε κόκκινο συναγερμό λόγω καιρού και υπάρξει αυξημένη επιφυλακή. Το θέμα είναι να ενημερωθεί ο κόσμος σε περίπτωση που η φωτιά πλησιάζει απειλητικά σε κατοικημένες περιοχές, σημεία με παραθεριστές λόγω θέρους κλπ. Αυτή υποτίθεται ήταν και η κριτική που ασκήσαν διάφοροι γαλάζιοι και “συνολάκηδες” στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην φονική πυρκαγιά στο Μάτι. “Αν οι άνθρωποι είχαν ειδοποιηθεί μπορεί να γλίτωναν”. Σωστό. Μπορεί βέβαια να είχε προκληθεί χειρότερος πανικός αλλά αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ. 102 άνθρωποι χάθηκαν μέσα σε λίγη ώρα, εκατοντάδες εγκλωβίστηκαν, η οικολογική καταστροφή ήταν τεράστια, η περιοχή ακόμα παλεύει να στηθεί στα πόδια της.

Το “ενδιαφέρον” (ή εξοργιστικό αν προτιμάτε) είναι ότι όταν συνέβη η πρωτοφανής τραγωδία στο Μάτι σύσσωμα τα ΜΜΕ, οι γνωστές “γραφίδες”, τα κανάλια, τα σάιτ και τα πάσης λογής πληρωμένα τρολ (των σόσιαλ και αλλού…) έκαναν σκληρές επιθέσεις στην κυβέρνηση, εύχονταν “ψόφους” αριστερά και αριστερά, αναζητούσαν την περιφερειάρχη Αττικής που δεν την είδαν πουθενά με μάνικα να παλεύει με τις φλόγες, κατακεραύνωναν τον Τσίπρα που γύρισε εσπευσμένα από τη Βοσνία και πηγε στο κέντρο επιχειρήσεων ενώ “ήξερε για νεκρούς” και τέλος πάντων έβαλαν στο μικροσκόπιο την παραμικρή κίνηση και δήλωση σύσσωμης της κυβέρνησης και της Περιφέρειας μετά την τραγωδία.

Φέτος, την ώρα που καίγεται η Ελαφόνησος, που ξέσπασαν χθες φωτιές στα ήδη καμένα της Ανατολικής Αττικής στο Μαραθώνα και τον Άγιο Ανδρέα στο Ζούμπερι, στον Ασπρόπυργο, στην Κεφαλονιά, σήμερα στο Κιλκίς και τώρα στις Πρέσπες, τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι – ινφλουένσερς που πέρυσι ήταν “στα κάγκελα” με ό,τι και να έκανε ο Τσίπρας και τα στελέχη του, μας ενημερώνουν ότι οι διακοπές του Πρωθυπουργού ξεκίνησαν στην Κρήτη, ότι σήμερα ο “Αλέν Ντελόν” της ΝΔ πήγε για πρωινό μπανάκι στο Μαράθι και “πωπω τι γυμνασμένος που είναι”, ότι στο πρόγραμμά του είναι να πάει 15αύγουστο στην Τήνο και άλλα τέτοια λαϊφστιλίστικα.

Και γιατί να μην πάει δηλαδή; Ανθρώπινο είναι να θέλει κανείς να κάνει διακοπές και αφού μπορεί, με ελικόπτερα ή χωρίς, να πάει στα νησιά να πάει. Το θέμα είναι το τοξικό περιβάλλον που έχει χτιστεί, με ευθύνη και της ΝΔ, στα μέσα ενημέρωσης. Τα ΜΜΕ που σε περίπτωση που δεν είχαν γίνει εκλογές και ήταν ακόμα ο Τσίπρας πρωθυπουργός θα έβαζαν στο μικροσκόπιο κάθε του κίνηση την ώρα που ο κόσμος κυριολεκτικά καίγεται στην Ελαφόνησο και αλλού. Που θα διέκοπταν το πρόγραμμά τους για παράδειγμα στο ΣΚΑΙ για να ενημερώσουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας με θράσος έκλασε στραβά την ώρα που οι άνθρωποι απειλούνται από τις φλόγες που γλείφουν τα σπίτια τους. Που αν ήταν η Δούρου Περιφερειάρχης Πελοποννήσου θα της εύχονταν ψόφο τα 120 ενωμένα τρόλια των σόσιαλ, αδιαφορώντας για το αν έχει ή όχι την ευθύνη του συντονισμού και της παρέμβασης. 

Αυτό είναι το θέμα αγαπητές και αγαπητοί αναγνώστες, το τι κάνει το “συνάφι” μας των δημοσιογράφων και των δημοσιολογούντων, πόσο “λάστιχο” έχει κάνει την δεοντολογία και την δημοσιογραφική ηθική, πώς κάνει το άσπρο – μαύρο, πώς κάνει το ασήμαντο τεράστιο και πώς το κομβικό για τη ζωή χιλιάδων το υποβαθμίζει σε (ν)τροπολογία της τελευταίας στιγμής και υποσημείωση στα κανάλια και τα σάιτ και το ήσσον το αναγάγει σε κορυφαία είδηση. Πώς έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά, κάνει όπως λένε και οι φίλοι μας οι ξένοι cherry picking στο τί αξίζει την κριτική και τι όχι (βασικό κριτήριο είναι φυσικά η “γαλάζια” ή όχι απόχρωση).

Μετά ενοχλούν κάποιους τα ΑΡΔ (Αλήτες Ρουφιάνοι Δημοσιογράφοι) που τους γράφουν χρήστες των σόσιαλ. Μετά βέβαια αλλάζουν πλευρό και κοιτάνε τη λίστα με τα υπουργεία που θα πάρουν από 2 δημοσιογράφους για να ενισχύσουν το έργο της επικοινωνίας…

6 σχόλια στο “Η δημοσιογραφική ηθική που γίνεται “λάστιχο” και η περίπτωση της Ελαφονήσου: Τι θα γινόταν αν…

  1. Κατακαίγεται όλη η ΕΛΛΑΔΑ και αυτός προκαλεί τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, το έριξε στις διακοπές, πότε κουράστηκε κιόλας. Με το ελικόπτερο ΚΥΡΙΑΚΟΥ πήγε;

  2. Δυστυχώς υπάρχουν δύο μετά και δύο σταθμά. Και ναι υποστηρίζω το συνθημα “αλητες_ρουφιανοι_δημοσιογραφοι

  3. Στο μακροβούτι άραγε είναι καλός όπως και ο αείμνηστος πατέρας του ο επονομαζόμενος ΡΟΦΟΣ;

  4. Διακρίνω ένα ρετουσάρισμα στην κοιλιακή χώρα αμφότερων ή με γελάνε τα μάτια μου ;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *