Είστε εδώ

Η δημοκρατία της εταιρείας (του Ιωάννη Δαμίγου)

Τέλειωσε η ρομαντική δυνατότητα επιλογών, σε μια αγορά πολύμορφη, πολύπλευρη, με τις ιδιαιτερότητες, με την ευχάριστη δυνατότητα εξερεύνησης, την έκπληξη του άγνωστου, την γοητεία του γουστόζικου και την περιπετειώδη αναζήτηση του άλλου του απλού και του σπάνιου. Τελείωσε η εξερεύνηση, στενών δρόμων και μικρών χώρων, που έκρυβαν αξιόλογα εμπορεύματα. Τελείωσε η βόλτα στα μαγαζιά, για να “χαζέψουν” τις βιτρίνες, οι φιλενάδες. Τώρα πλέον, εδώ και καιρό, όλα εμφανίζονται στην οθόνη ενός υπολογιστή ή ενός κινητού και η αγορά των προϊόντων φθάνει στην πόρτα μας, χωρίς να χρειασθεί η μετακίνηση, ο αρκετός χαμένος χρόνος και η ταλαιπωρία του περπατήματος.

Έχει ανατείλει η εποχή της ολοκληρωτικής επικράτησης της εταιρείας. Της εταιρείας, που φροντίζει για εσένα, με όλους τους τρόπους και όλους τους τόνους, για να υπηρετεί πάντα την ευχάριστη καταναλωτική σου ανάγκη. Υπάρχουν εταιρείες που σκέφτονται για εσένα, για να μην σκέπτεσαι εσύ και παίρνεις λάθος αποφάσεις. Σου προτείνουν, λοιπόν, αυτό που αποφασίζουν οι περισσότεροι και θα είσαι ανόητος αν δεν συμφωνήσεις μαζί τους.

Υπάρχουν αλυσίδες πολυκαταστημάτων εταιρείας, μία κοντά στο σημείο που κατοικείς, με τα ίδια προϊόντα, για τους ίδιους πελάτες, όλους μας δηλαδή, αφού πρώτα μας έχουν πείσει, πως όλοι οι υπόλοιποι ψωνίζουν από εκεί και θα φανεί γελοίο να απέχω. Αγοράζουμε τα τρόφιμα, από 4-5 εταιρείες super market, αφού πλέον δεν υπάρχουν τα μπακάλικα και μανάβικα. Εταιρεία θα αναλάβει και την έκδοση των συντάξεων. Εταιρείες 4-5, σου παρέχουν τα εμβόλια για τον Covid-19. Εταιρία θα αναλάβει και την λειτουργεία των κλασικών λαϊκών αγορών, αφανίζοντας τον μικρό παραγωγό. Εταιρεία είναι και αυτή, που έχει αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας, έτσι φέρεται και κινείται επί της ουσίας.

Όλες αυτές και τόσες άλλες εταιρείες, όμως, έχουν και επιβάλουν την δική τους πολιτική, τους δικούς τους όρους και τους δικούς τους νόμους. Είναι η Δημοκρατία της Εταιρείας. Αν η κυβέρνηση καταργεί το οκτάωρο σήμερα, δικαιολογώντας απόλυτα την συμπεριφορά εταιρείας, η Δημοκρατία της Εταιρείας, το έχει καταργήσει, χρόνια τώρα. Αν η κυβέρνηση νομοθετεί σήμερα την απλήρωτη υπερωρία, η Δημοκρατία της Εταιρείας, την έχει εφαρμόσει χρόνια πριν. Εταιρικά δρα και η Εκκλησία, αυτή και αν έχει τους δικούς της νόμους και όρους, που αυτόνομα αποφασίζει και εφαρμόζει (αφού ενημερώσει την πολιτική εταιρεία πρώτα)για την ποσοτική παρουσία πιστών, σε λειτουργία. Αποκορύφωμα δε, της σοφίας της χριστιανικής εταιρείας, αποτελεί η απόφαση αλλαγής ώρας της Ανάστασης, στις 21.00. Οι αθεόφοβοι, σαν ωράριο κλεισίματος καταστήματος!

Η πολιτική εταιρεία, στηρίζει την εμπορική εταιρεία και τανάπαλιν, σε ένα ατέλειωτο αλισβερίσι συμφερόντων, με μόνιμο θύμα τον εργαζόμενο και την απόλυτη εκμετάλλευσή του, έως εξευτελισμού. Τόσο, που αρχίζει να συνηθίζει, πως θα έχει και άδεια για να μαζέψει τις ελιές. Αν δεν έχει δικές του ελιές, θα πάρει πάλι άδεια για να εργασθεί με μεροκάματο στο μάζεμα, να συμπληρώσει όπως όπως, αυτό που του λείπει…..

Επειδή η πολιτική εταιρεία, τραβάει από το σβέρκο, με το ζόρι, την “κανονικότητα”, που λόγω συγκεκριμένων δυσκολιών και αδυναμίας, θα σέρνετε, ετοιμαστείτε να προσφέρεται το είναι σας. Και μη ρωτάτε, τι κάνει για σας η πατρίδα, αλλά τι κάνετε εσείς για την Δημοκρατία της Εταιρείας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *