Μετά την ήττα του στις τελευταίες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική συμμαχία, έχει παραμείνει ουσιαστικά άπραγος επιχειρησιακά, παρουσιάζοντας διαπιστώσεις επί διαπιστώσεων, χωρίς αυτοκριτική για τα τραγικά λάθη που έγιναν και με διάφορες φωνές εκτός γραμμής, τόπου και χρόνου να διαστρεβλώνονται (χωρίς δυσκολία), σε ανεπίκαιρες, άσκοπες επεμβάσεις. Μόνο οι αδαείς αγνοούν τις δύσκολες συνθήκες, κάτω από τις οποίες ο Αλέξης Τσίπρας, διέθετε ελάχιστο χώρο για να συρθεί έρποντας, κάτω από την εξοντωτική πίεση των “Δημοκρατών” της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άπειρος, μόνος, αριστερός και νέος σε ηλικία, φάνταζε το εκλεκτό μεζεδάκι των πεινασμένων συνδαιτυμόνων, που θα αποτελούσε και τον παραδειγματισμό όποιου ακολουθούσε ανάλογη πορεία, αμφισβήτησης και αξιώσεων. Τιμωροί και εκδικητικοί, οι Ευρωπαίοι, ενός πρωθυπουργού και ενός λαού, που τόλμησε να διεκδικήσει τα απλά και καθημερινά δικαιώματα δημοκρατίας.
Και συνεχίζει μόνος του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, να σηκώνει όλο το βάρος ενός κόμματος και να λοιδορείται μέχρις εσχάτων, με ψευδείς αναφορές και ανόητες κατηγορίες. Σίγουρα έχει την παιδεία και τον χαρακτήρα ενός σοβαρού ανθρώπου που τον χαρακτηρίζει η ευγένεια και η σωστή έκφραση του λόγου, καθώς και η ψυχραιμία με την οποία αντιμετωπίζει εχθρικές και χαμηλού επιπέδου επιθέσεις, δημόσια. Ξέρει να “βάζει” τον ερωτώντα δημοσιογράφο στην θέση του, χωρίς να προκαλεί και αναγκάζοντάς τον να είναι κατά τι ποιο προσεκτικός στην διατύπωση της επόμενης ερώτησης. Μέχρι τώρα, η λογική, έχει τον πρώτο λόγο, στην σκέψη του και η υπομονή του μέχρι να αυτή να αποδειχθεί, ιδιαίτερη.
Χωρίς βοήθεια όμως από κάποιους ανθρώπους του πολιτικού του περιβάλλοντος, με ευθύνη είτε δική του, είτε των ίδιων, μοιραία επωμίζεται και τα λάθη του ως προσωπικά. Και είναι.
Παρά την δύσκολη συγκυρία, έπρεπε να είχε αναλάβει κάποιες πρωτοβουλίες που θα προκαλούσαν τη αφύπνιση της κοινής γνώμης, που έχει παραδοθεί στην παρακολούθηση της αριστείας και της κομψότητας και θα την παρακινούσαν να προβληματισθεί με την παρούσα κατάσταση, υγειονομική, οικονομική και δημοκρατική. Κούρασε πολύ ο ξύλινος λόγος της θεωρίας, από πολιτικούς που δεν παρουσιάζουν πράξεις, λέγοντας τα ίδια και τα ίδια. Δεν ασχολείται, κακώς, ο λαός με το σχέδιο Πισσαρίδη, δεν ασχολείται, κακώς, με τα εργασιακά νομοσχέδια, δεν ασχολείται, κακώς , με τις αντιδημοκρατικές διατάξεις, δεν ασχολείται, κακώς, με το πρόβλημα που δημιουργείται πλέον στο Αιγαίο. Δυστυχώς, δεν ενδιαφέρεται για αυτά που θα διαμορφώσουν το αύριο. Όμως, αυτή είναι η παιδεία του ή μάλλον αυτή είναι η έλλειψη της παιδείας του. Πράξε κάτι που, πρώτα θα τον “ξυπνήσει” από τον λήθαργο του “έχει ο θεός” και μετά τον παρασύρεις στην ανάγκη της σκέψης. Κέρδισε πρώτα την χαμένη εμπιστοσύνη του, κάνε τον να σε πλησιάσει, να σε θυμηθεί, να σε συμπαθήσει, να σε νοιώσει δίπλα του. Δεν χρειάζονται αναλύσεις και πολιτικοί όροι, χρειάζονται πράξεις επιθετικές, θορυβώδεις, εντυπωσιακές, μια και δεν υπάρχει η δυνατότητα χρήσης των ΜΜΕ. Η ευγένεια και η λογική δεν είναι δυστυχώς όπλα που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αυτή την στιγμή προς όφελος της δημοκρατικής παράταξης. Χρειάζεται ποιο “πονηρή” πολιτική εκστρατεία και ταυτόχρονα ποιο “έξυπνη”, σημερινή ανάγκη. Δυστυχώς ποιο “δεύτερη” αλλά απαραιτήτως αναγκαία και εφαρμόσιμη σε αυτό το επίπεδο.
Είχε ειπωθεί στο παρελθόν η φράση: θα τους ταράξουμε στην νομιμότητα. Μας έχουν ταράξει στην ανομία και δεν υπάρχει αντίδραση, πέρα από φραστικές καταδίκες. Στην Ιταλία, 500 οικογένειες που έχασαν συγγενείς τους από την πανδημία, έκαναν αγωγή στον Κόντε, στον υπουργό υγείας και στον περιφερειάρχη, απαιτώντας 100 εκατομμύρια αποζημίωση. Και είναι πρώτη είδηση από εχθές σε όλο τον κόσμο. Να ένα παράδειγμα πράξης, ουσίας που ξεπερνά τα πετσομένα κανάλια. Και δεν είναι η χρηματική απαίτηση, αυτή που επιδιώκεται αλλά είναι μια κίνηση που ενσωματώνει και εκφράζει την κοινή γνώμη.. Σήμερα διάβασα πως κινήθηκαν νομικά (επιτέλους) βουλευτές του Σύριζα. Το νομικό τμήμα, μου θυμίζει το επικοινωνιακό, σε αποτυχία.
Τόσες ευκαιρίες για νομική δράση και καμία εκμετάλλευση. Αστείο φαντάζει και το χρονικό περιθώριο που χαρίζεται στα έντυπα και στις ιστοσελίδες προς αναίρεση των γραφομένων συκοφαντιών. Ας γίνει μια όποια ανάλογη ή και ποιο έξυπνη κίνηση που θα ταράξει τα νερά και θα γίνει η αρχή να φέρνει τον κόσμο κοντά στο Σύριζα. Που θα έχει μεγάλη απήχηση και θα αγκαλιασθεί από αυτόν που τώρα διστάζει και είναι μόνος του και αυτός, όπως νοιώθει ο καθένας μας. Πολύ καλά κάνει ο Αλέξης Τσίπρας και επισκέπτεται τις πόλεις και τα νοσοκομεία που έχουν γονατίσει από την πανδημία από την ανικανότητα της πολιτείας να διαχειρισθεί το πρόβλημα. Δε αρκεί αυτό από μόνο του γιατί δεν προβάλλεται, άλλωστε δεν το κάνει για αυτό τον λόγο όμως δεν προβάλλεται!
Επίθεση με πράξεις και προκλήσεις. Αναπάντητο τίποτα. Άμεση απάντηση με όποιο τρόπο, πολιτικό ή νομικό. Να αναλαμβάνει ο επίδοξος λασπολόγος, συκοφάντης την ευθύνη αυτών που έγραψε ή είπε ή άκουσε από τους γείτονες.
Να πάψει να νοιώθει η αντιπολίτευση σαν γητεμένη. Να περάσει μπροστά, να πράξει, να μην φοβηθεί την μοναξιά, δεν υπάρχουν λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις που θα την στηρίξουν χωρίς αντίτιμο. Αν δεν μπορεί μόνη της, ας μη μπορέσει ποτέ, παρά να πληρώσει πάλι τις όποιες συμμαχίες με δρόμο χωρίς επιστροφή. Τόλμη για να παρασύρεις τον λαό που από μόνος του δεν μπορεί όπως αλήθεια δεν μπόρεσε ποτέ.
Πλησιάζει ο καιρός που θα μετρηθούν όλα στα πραγματικά τους μεγέθη. Ας μετρηθούμε όμως και εμείς. Θέλουμε. Μπορούμε;
