Την τρίχα τριχιά προσπαθεί να κάνει η αντιπολίτευση με επικεφαλής φυσικά την Νδούλα των Κούλη, Άδωνη, και λοιπών, με αφορμή την αδεξιότητα της Αντωνοπούλου – μια αδεξιότητα που πρωθυπουργός αντιμετώπισε δραστικά, χωρίς να αφήσει σκιές και περιθώρια παρερμηνειών.
Πόση διαφορά με τη στάση του Κούλη απέναντι σε στελέχη του, πρώην υπουργούς αλλά και τον “Ελλάς, Ελλάς, Novartis Αντώνης Σαμαράς”. Στελέχη που κατηγορούνται ότι έφαγαν εκατομμύρια ευρώ με μια καλολαδωμένη μπίζνα επί χρόνια. Ότι έκαναν κανονικό πάρτι σε βάρος των κορόιδων, πολιτών και ασθενών.
Για όλα αυτά, ο Κούλης όχι μόνο σφυρίζει αδιάφορα, όχι μόνο δεν μπορεί ν αποφασίσει αν πρόκειται για “σκάνδαλο ή σκευωρία”, όχι μόνο καλύπτει πλήρως όλο το βούρκο, αλλά βγάζει και γλώσσα. Προσπαθεί να φοβίσει τους θαρραλέους μάρτυρες. Προσπαθεί να θάψει το μέγα σκάνδαλο. Έτη φωτός απέχει, για ήσσονος σημασίας μεν αλλά σημαντική σε επίπεδο ηθικής αντιμετώπισης, η συμπεριφορά του Τσίπρα απέναντι στο θέμα που δημιουργήθηκε με την αναπληρώτρια υπουργό.
Και μόνο αυτό δείχνει ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Ότι ο Τσίπρας είναι άλλη πάστα από τον πορφυρογένητο Κούλη.
Ότι αυτή η κυβέρνηση δεν κουκουλώνει τα στραβά της. Τα αποκαλύπτει και τα διορθώνει.
Και τέλος.
Τίποτε δεν θα σώσει τη ΝΔ, ούτε οι αστειότητες περί δήλωσης του πρέσβη των ΗΠΑ στη χώρα μας για την έρευνα του FBI και συμμετοχή πολιτικών στο σκάνδαλο, ούτε οι στημένες επισκέψεις στη Μάνδρα, για επίδειξη δήθεν ενδιαφέροντος, ούτε οι ανοησίες για το θέμα του ονόματος των Σκοπίων.
Δεν τρώμε κουτόχορτο, ούτε έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Ας το πάρουν απόφαση εκεί στο Μοσχάτο, μπας (λέμε τώρα) κι αλλάξουν τροπάριο…
Ο Κλεπτομνήμων
