Η διεκδίκηση της ιδιοκτησίας, της εκμετάλλευσης και πλήρους ηγεμονίας έως του βαθμού της δυναστείας, στον χώρο των χριστιανών, από τους ιερωμένους τους καθιστά φανατικούς και αλαζόνες. Επιθετικοί, θρασείς, γνώστες των πάντων και ειδικότερα μονοκράτορες της αλήθειας τους, ασκώντας έως και εξωτερική πολιτική, επιβάλλοντας την γνώμη τους ως αρχή και τέλος, οριοθετώντας την ίδια την ύπαρξη της ζωής σε παράδεισους, κολάσεις , αγγέλους και διαβόλους, εξορίζοντας το ξένο, το άγνωστο και το διαφορετικό στο πυρ το εξώτερο. Σερίφηδες και τιμωροί στην υπηρεσία του νόμου και της τάξης, συνοδοιπόροι ανά τους αιώνες με λογής συνονθυλεύματα αυταρχικής αγέλης, διαρκείς φρουροί τιμαλφών και λαφύρων, της άρχουσας τάξης και των αρχόντων. Όταν χρειάσθηκαν οι άρχοντες, κατά καιρούς, την βοήθειά του κλήρου, την έλαβαν άμεσα και φρόντισαν να τον αμείψουν με την σειρά τους σε ένα αέναο αλισβερίσι. Ο κλήρος είχε πάντα τα πολλά ποίμνια και η δύναμη σε ψήφους παρείχε θέσεις και εξουσίες με ιδιαίτερες ικανότητες οριοθέτησης καλού και κακού, ηθικού και ανήθικου, τάξης και αταξίας, πάντα κατά το δοκούν. Έτσι αποτέλεσε αναπόσπαστο μέρος με την εξουσία και έμειναν μόνιμοι συνεργάτες αυτής της κοινοπραξίας. Δογματικός έως εσχάτων, απέρριπτε πάντα την επιστήμη, (πόσους και πόσες έστειλε στην πυρά), με μία πάντα δοξασία: Η πίστη σώζει και είναι υπεράνω όλων. Έτσι απλά! Ο φανατισμός για το χρήμα, την εξουσία και την επιβολή της μίας αλήθειας επέφερε και τα διάφορα σχίσματα, στην θρησκεία τους, με άπειρες μεταλλάξεις, περισσότερο ή λιγότερο πιστών χριστιανών.
Από μια ανάγκη πρώιμου ανθρώπου, που φοβόταν, στην λογική, τότε, άγνοιά του την ίδια τη φύση και αδυνατώντας να εξηγήσει τα φαινόμενα που αντίκρυζε ξαφνιασμένος χρειάστηκε να τα αποδώσει στο θείο. Η απλή ανάγκη του, σαν έλλογο όν, μετατράπηκε στους αιώνες, σε ολόκληρη αυτοκρατορία, σε μια πολυεθνική εταιρεία, με αστείρευτα κέρδη και συνεπώς εξουσία. Το καταφέρνει επιτηδείως μέχρι της ημέρες μας, κρατώντας την παιδεία σε χαμηλά επίπεδα, εκμεταλλευόμενη την ανάγκη ελπίδας των φτωχών, του φόβου της τιμωρίας των αμαρτωλών και την καθημερινή τόνωση, εντέχνως και δια της πειθούς, του φανατισμού. Απόσταγμα αυτής της πειθούς του φανατισμού οι αγαστές σχέσεις με την εγκληματική οργάνωση των ναζί. Άφησα τελευταίο αλλά πιο ισχυρό όπλο της θρησκείας την ευκαιρία της δεύτερης ζωής, της επουράνιας βασιλείας! Της πιο θλιβερής απάτης στο βωμό της ματαιοδοξίας του ανθρώπου!
Δεν πρέπει ,λοιπόν, να μας εκπλήσσει η άγνοια των χριστιανών, φανατικών ή μη, του κινδύνου της πανδημίας. Όταν αντιληφθούμε πως πρόκειται περί άγνοιας, θα καταλάβουμε αμέσως την συμπεριφορά των αρνητών της μάσκας και της επιμονής μετάληψης.. Αλίμονο αν ήξεραν τον κίνδυνο που διατρέχει η ζωή τους, πόσο μάλλον των παιδιών τους, των δικών τους ανθρώπων και των υπολοίπων. Όταν άρχισαν τα κρούσματα να αυξάνονται, κάποιοι πιστοί φόρεσαν μάσκες, μόλις τους αντίκρυσε ο ιερέας απείλησε: όσοι φοβούνται να φύγουν αμέσως! Ο φόβος προτάθηκε! Δεν θα ασχοληθώ με την άγνοια των ιερέων, είναι η δουλειά τους στο τέλος-τέλος και αποτελεί συνειδητή επιλογή.
Η ευθύνη όμως των “γραμματισμένων” και αυτών που, περιέργως , αποκαλούνται “επιστήμονες” είναι εγκληματική και θα επέβαλλε εισαγγελική παρέμβαση. Αυτεπάγγελτα!!!
Εδώ όμως η εξουσία είναι συνέταιρος του κλήρου. Πως μπορεί να πάρει μέρος αντίθετο με το συμφέρον, της ίδιας της της ύπαρξης, με όλα τα πλεονεκτήματα που συλλέγει; Ο πρωθυπουργός αμήχανος μπροστά στα φλάς αποθανατιζόταν να κρυφοκοιτάζει την μετάληψη που γινόταν σε απόσταση δύο μέτρων. Υπουργός να μεταλαμβάνει υπερηφάνως με αναμνηστική φωτογραφία για τρόπαιο και απόδειξη της χριστιανοσύνης του στους πιστούς ψηφοφόρους του. Και τέλος η ίδια η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αφού αφαιρεί την μάσκα ασπάζεται την εικόνα Αγίου ή Αγίας, αγνοώ. Τι να περιμένεις ,λοιπόν, από τον φοβισμένο, ταλαιπωρημένο, που του κατάσχουν το σπίτι και θα συνεχίσει να χρωστά το δάνειο, με κατάσχεση του υπόλοιπου μισθού, αφήνοντας και λίγα ευρώ για να ζήσει(!), ανθρωπάκο! Τι μπορείς να απαιτείς όταν εσύ, η αρχή, ο θεσμός, παραδειγματίζεις με τον χειρότερο τρόπο, τον απλό κόσμο. Όσα κανάλια και να πληρώσεις (δήθεν), όσα διαφημιστικά σποτ και να κατασκευάσεις για την προφύλαξη από τον κορονοϊό γιατί να τα ακολουθήσει;
Όταν ακούει τον μειλίχιο δημοδιδάσκαλο, επιστήμονα(;), καθηγητή κύριο Τσιόδρα, να αποφεύγει να αναφερθεί στις ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες των σχολείων, με κρούσματα μαθητών, τι να νιώθει; Nα δέχεται και να μην αντιδρά, έστω, ο κύριος Τσιόδρας , με τα υπερπλήρη λεωφορεία του τρόμου του θανάτου, δικαιολογώντας σαν υπουργός μεταφορών την κυβέρνηση, πως να κατανοεί; Όταν αντικρίζει τους ιερείς χωρίς μάσκες, να μεταλαμβάνουν έως και παιδάκια, τι να περιμένει από τον τελευταίο που είχε σαν στήριγμα αλήθειας, τον καθηγητή κύριο Τσιόδρα; Ούτε μια νύξη, ούτε μια σωτήρια αναφορά, τύποις! Πιστός χριστιανός είστε και τιμή σας, αλλά είστε και επιστήμων ή όχι κύριε Τσιόδρα; Καμία αναφορά και στις ανάγκες των νοσοκομείων, που είναι στο πεδίο σας στην αρμοδιότητά σας. Κρίμα…..για εσάς.
Όταν σήμερα διαβάζει για το σκονάκι της κυβέρνησης στον τύπο, με την προτροπή της στήριξης του κυρίου Τσιόδρα, και την επίθεση στον υπεύθυνο για όλα πάντα φταίχτη Τσίπρα, τι να βάλει με το μυαλό του; Πως να χαρακτηρίσει κανείς αυτούς τους χριστιανούς;
Γι’ αυτό θα συνεχίσω να πιστεύω στον άνθρωπο και στην σκέψη του. Μη καταντήσω χριστιανός………..
