Εξαφανίστηκαν οι υπερπατριώτες (του Ισίδωρου Λω)

Ένα από τα πιο δύσκολα υπουργεία, για κάθε κυβέρνηση, ήταν και είναι το υπουργείο των εξωτερικών. Τα εθνικά μας ζητήματα, τα οποία είναι ευαίσθητα και στην επίλυση τους δύσκολα, απαιτούν χειρισμούς με ρεαλισμό, ψυχραιμία, αλλά και μαχητικότητα όταν είναι απαραίτητο.

του Ισίδωρου Λω*

Πρόσφατα μας απασχόλησε το Μακεδονικό, ένα πρόβλημα 25 χρόνων περίπου, είχε φτάσει στο σημείο η πατρίδα μας να είναι με την πλάτη στο τοίχο. Μιλούσαμε για την ΠΓΔΜ και δεν μας καταλάβαινε κανείς, δεν μας άκουγε κανείς. Όλος σχεδόν ο κόσμος είχε αναγνωρίσει και αποκαλούσε το γειτονικό κράτος με την ονομασία ‘Μακεδονία’.

Η χώρα μας από την εποχή των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή είχε χαράξει μια σωστή και εφικτή εθνική γραμμή, την σύνθετη ονομασία. Ο Αλέξης Τσίπρας έπειτα από εύστοχες διαπραγματεύσεις και κινήσεις επέτυχε μια δίκαιη συμφωνία και για τις δύο χώρες, μια συμφωνία που δεν επιτρέπει αλυτρωτισμούς, αλλά και δεν ταπεινώνει την μια ή την άλλη χώρα.

Εκείνες τις μέρες που έκλεινε η συμφωνία των Πρεσπών, είχαν ξεσπάσει αντιδράσεις στη χώρα μας. Συλλαλητήρια, αναταραχές, χλαμύδες, ρόπαλα, περικεφαλαίες, τραμπουκισμοί, απειλές σε βουλευτές, εμπρησμοί, επιθέσεις σε σπίτια βουλευτών, τρομοκρατία. Ένα κλίμα άρρωστο, ακραίο, που η τότε αξιωματική αντιπολίτευση η ΝΔ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί, αν δεν υποκίνησε κιόλας σ’ ένα βαθμό με την ακραία της ρητορεία.

Σήμερα βέβαια η ΝΔ ως κυβέρνηση φωνάζει ότι και θα τηρήσει και θα τιμήσει την συμφωνία των Πρεσπών.

Πλέον όλα δείχνουν ότι το Μακεδονικό έχει διευθετηθεί, η χώρα μας βγήκε κερδισμένη, η Ελληνική Μακεδονία προφανώς και δεν αμφισβητείται από κανέναν, το γειτονικό κράτος δέχτηκε την σύνθετη ονομασία, και επιτέλους έκλεισε ένα πρόβλημα πολλών χρόνων στα βόρεια σύνορα μας.

Ένα άλλο όμως εθνικό ζήτημα, η σχέση μας με την Τουρκία, δυστυχώς δεν πηγαίνει καθόλου καλά. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπέγραψε μια συμφωνία με την Αίγυπτο βιαστικά, δίχως να διαφυλάξει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, χωρίς να εξασφαλίσει συμμαχίες, και χωρίς να κρατήσει ζωντανό τον διάλογο με την Τουρκία.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν εκμεταλλευόμενος τις αστοχίες και τις αδυναμίες αυτής της συμφωνίας, αμφισβητεί κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο. Το τούρκικο ερευνητικό Oruc Reis βδομάδες τώρα κάνει βόλτες στα Ελληνικά νερά, κοντά στο Καστελόριζο, προκαλεί, και πιθανόν αυτή η κατάσταση να συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμα.

Εννοείται ότι κάθε ελληνική κυβέρνηση μια κρίση με την Τουρκία πρέπει να την αντιμετωπίζει με ψυχραιμία και υπευθυνότητα. Εντύπωση όμως μου κάνει, όλοι εκείνοι οι Μακεδονομάχοι, οι υπερπατριώτες, οι Ελληναράδες με τις σημαίες, οι Μεγαλέξανδροι με τις περικεφαλαίες που είχαν λυσσάξει με την συμφωνία των Πρεσπών, που είναι σήμερα; Που πήγαν όλοι αυτοί; Που είναι τα συλλαλητήρια; Που είναι οι πατριωτικές κραυγές; Που είναι οι απειλές για κρεμάλες και οι κατηγορίες για προδοσία;

Σήμερα που πράγματι μια ξένη χώρα, η Τουρκία, προκαλεί και αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, δεν θα έπρεπε οι άλλοτε εθνικοί μας φρουροί να είναι στα κάγκελα;

Προφανώς όλοι αυτοί σήμερα δεν χρειάζεται να βγουν έξω και να φωνάξουν, διότι σήμερα δεν κυβερνά ο Τσίπρας, κυβερνά ο Μητσοτάκης, και μάλλον όλη η φασαρία τότε έγινε για κομματικές σκοπιμότητες, και όχι για τις Πρέσπες.

Φυσικά δεν αμφισβητώ ότι στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό συμμετείχαν και άνθρωποι με πραγματικές ανησυχίες, αγνά συναισθήματα και αγάπη για την Ελλάδα, αναφέρομαι όμως στους ακραίους.

Οι ακραίοι σήμερα έχουν εξαφανιστεί. Ίσως πράγματι μετά τις μαγκιές στα ρηχά νερά των Πρεσπών, να πνίγηκαν στα βαθιά νερά του Αιγαίου. Ελπίζω να παραμείνουν εξαφανισμένοι, διότι τα εθνικά θέματα δεν λύνονται με μαγκιές και τραμπουκισμούς, λύνονται με πατριωτική υπευθυνότητα, σοβαρότητα, και ρεαλισμό.

Άραγε να το έχει καταλάβει πια αυτό ο κύριος Μητσοτάκης;

*ο Ισίδωρος Λως Μέλος Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Χίου