“Εγκεφαλικά” προκάλεσε σήμερα η Ναταλία Γερμανού σε φασιστοειδή, δεξιά τρολ και “έγκριτους” δημοσιογράφους που μετά το επεισόδιο με την Ολλανδή δημοσιογράφο στο Μαξίμου εκτός από τη δολοφονία χαρακτήρα της Ingeborg Beugel είχαν πάθει διχασμό υπερασπιζόμενοι από τη μία την απάντηση Μητσοτάκη που παραδέχτηκε ότι η Ελλάδα κάνει “αναχαιτίσεις” (“yes, we are intercepting boats coming from Turkey as we have the right to do“) και υποστηρίζοντας από την άλλη ότι είπε ψέματα η δημοσιογράφος ότι η Ελλάδα κάνει pushbacks.
Η παρουσιάστρια του “Καλύτερα δε γίνεται” στον Alpha, με αφορμή όπως είπε το επεισόδιο στο Μαξίμου, κάλεσε στην εκπομπή τον διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλο να μιλήσει για το τι συμβαίνει στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο με τις “αναχαιτίσεις” των σκαφών που μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες. Υπενθυμίζεται ότι ο Ιάσονας Αποστολόπουλος είναι ο διασώστης που “εκ παραδρομής” (όπως είναι της μόδας τελευταία) βρέθηκε στη λίστα της Προεδρία της Δημοκρατίας για να βραβευτεί στην επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας.
“Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τις διασώσεις προσφύγων από τη Λέσβο το 15′ όπου με μια ομάδα αλληλέγγυων, πήγαμε εκεί και δίναμε ρούχα φαγητό και ιατρική περίθαλψη, στο αποκορύφωμα των αφίξεων το 2015. Εκείνη την περίοδο ήμουν άνεργος, οπότε είχα αρχικά προγραμματίσει να πάω για δυο εβδομάδες, να βοηθήσουμε όπως μπορούσαμε αλλά ήταν τόσο συνταρακτικά αυτά που βιώσαμε που κάτσαμε εννιά μηνές. Πήγαμε για δύο εβδομάδες και κάτσαμε για εννιά μήνες. Ήταν αδιανόητο να βλέπεις ολόκληρες οικογένειες με ένα πλαστικό βαρκάκι, να διασχίζουν το Αιγαίο με όλα τους τα υπάρχοντα“.
Ο Ιάσονας Αποστολόπουλος έχει δηλώσει πολλές φορές στο παρελθόν ότι το πιο σοκαριστικό από τη συχνή επαφή του με τον θάνατο είναι να ξέρεις ότι ο θάνατος αποτελεί πολιτική επιλογή και ότι οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, αλλά δεν σώθηκαν.
“Το μεγάλο γεγονός που μας επηρέασε όσο τίποτε άλλο και μου άλλαξε τη ζωή για πάντα ήταν το μεγάλο ναυάγιο στις 28 Oκτωβρίου το 2015, στη βόρεια Λέσβο, στο Μόλυβο, όπου μια βάρκα με 300 πρόσφυγες βούλιαξε, σε ελάχιστα μίλια από την ακτή. Βλέπαμε το ναυάγιο απο τη στεριά και ξέραμε πως δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα“.
«Δεν υπήρχαν ΜΚΟ, δεν υπήρχε τίποτα, μόνο οι ψαραδες του νησιού μπόρεσαν να βοηθήσουν..70 άνθρωποι χάθηκαν εκείνη τη μέρα. Τότε αποφασίσαμε να ετοιμάσουμε μια ομάδα διάσωσης, και για εννιά μήνες αυτό κάναμε».
Για τη διάσωση των ναυαγών είπε ότι είναι “ίσως ο πιο διαχρονικός νόμος της ανθρωπότητας, ο πιο αρχαίος άγραφος νόμος γιατί όσοι έχουν βρεθεί στην θάλασσα ξέρουν ότι ανά πάσα στιγμή μπορείς να βρεθείς στη θέση του ναυαγού, και το να μην έχεις κάποιον να σε βοηθήσει είναι εφιαλτικό. Για αυτό το λόγο το διεθνές δίκαιο επιτάσσει ότι είναι απαράβατο καθήκον οποιουδήποτε καπετάνιου να βοηθήσει άνθρωπο που κινδυνεύει ανεξάρτητα από εθνικότητα, νομικό καθεστώς ή ακόμα και το λόγο της φυγής. Η θάλασσα είναι μόνο οι ναυαγοί, για αυτό εμείς λέμε πρώτα η διάσωση και μετά όλα τα άλλα, πρώτα φέρνουμε τους ανθρώπους στη στεριά να είναι ασφαλείς και μετά συζητάμε όλα τα άλλα“.
με πληροφορίες από koutipandoras.gr
