Με διάβημα στην Άγκυρα απάντησε λέει το Υπουργείο Εξωτερικών μετά από εντολή του Νίκου Δένδια στην κατάληψη ελληνικού εδάφους στον Έβρο από Τούρκους στρατοχωροφύλακες και μέλη των ειδικών δυνάμεων.
Κι αυτό μόλις σήμερα όπου έγινε γνωστό, μέσα από αποκαλύψεις ΜΜΕ του εξωτερικού ότι έχει γίνει η εν λόγω καταπάτηση σε τμήμα του Έβρου, που αποτελεί νησίδα που εμφανίζεται το καλοκαίρι και εξαφανίζεται το χειμώνα όταν η περιοχή πλημμυρίζει!
Ωστόσο, όπως γράφει η “Καθημερινή”, “πρόκειται για θέμα το οποίο ανέκυψε τις προηγούμενες εβδομάδες, αυτή τη φορά με αφορμή την παρουσίαση ενός τμήματος ελληνικού εδάφους ως τουρκικού. Συγκεκριμένα, στον Νότιο Εβρο, στη θέση Μελισσοκομείο, η οποία βρίσκεται σε ένα σημείο το οποίο πλημμυρίζει κάθε χρόνο μετά το φθινόπωρο και με βάση τους χάρτες του 1923 ανήκει στην Ελλάδα, βρίσκονται τις τελευταίες εβδομάδες στοιχεία της τουρκικής στρατοχωροφυλακής και των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας της γείτονος“.
Δηλαδή, το θέμα έχει προκύψει εδώ και μερικές εβδομάδες αλλά στην Ελλάδα συζητάμε μόνο για το “θρίαμβο του Έβρου” που πέτυχε ο στρατάρχης Μωυσής και η ελληνική κυβέρνηση απέναντι στα “στίφη” εξαθλιωμένων ανθρώπων που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο. Και μόλις γίνεται γνωστό από αποκαλύψεις ξένων ΜΜΕ ότι Τούρκοι στρατιώτες έχουν καταλάβει ελληνικό έδαφος, η πρώτη αντίδραση του Έλληνα ΥΠΕΞ είναι να πει ότι “δεν του αρέσει να δημιουργεί εντάσεις ανάμεσα σε δυο χώρες οι οποίες είναι σύμμαχοι. [.] Μιλάμε για λίγες δεκάδες μέτρα” (που στην πραγματικότητα είναι 16 στρέμματα…) και στη συνέχεια, αφού το θέμα αρχίζει και παίρνει διαστάσεις, να κάνει διάβημα στην Άγκυρα, διάβημα που για κάποιο λόγο δεν έκανε τις προηγούμενες εβδομάδες!
Φανταστείτε μόνο μία τέτοια δήλωση να την είχε κάνει ο Νίκος Κοτζιάς ή ο Γιώργος Κατρούγκαλος τι θα είχε γίνει…Τώρα η είδηση που παίζει είναι το “διάβημα του ΥΠΕΞ”…
Σύμφωνα με το προαναφερθέν ρεπορτάζ της “Καθημερινής” που υπογράφει ο Βασίλης Νέδος:
Η διαφορά δεν είναι νέα και εδράζεται στην αλλαγή της κοίτης του ποταμού Εβρου. Η κοίτη έχει μετακινηθεί, με αποτέλεσμα στη θέση της να βρίσκεται πλέον ένα έλος, το οποίο το καλοκαίρι ξεραίνεται και τον χειμώνα πλημμυρίζει δημιουργώντας εκεί μια νησίδα. Αυτή τη μεταφορά της κοίτης εκμεταλλεύεται η Τουρκία προκειμένου να διεκδικήσει μια περιοχή η οποία φθάνει τα περίπου 16 στρέμματα γης. Τριβές υπήρχαν και στο παρελθόν, ωστόσο, πλέον, στην περιοχή υπάρχει η σταθερή παρουσία δυνάμεων ασφαλείας της Τουρκίας, οι οποίες και εμποδίζουν τις εργασίες των στελεχών της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού να ολοκληρώσουν τη διευθέτηση του χώρου από ελληνικής πλευράς, ενόψει επέκτασης του φράχτη και στον Νότιο Εβρο.
Σε πρακτικό επίπεδο, η Αθήνα επικαλείται τους χάρτες με τους οποίους χαράχθηκαν τα σύνορα το 1923 και έκτοτε κάποια σημεία του επιβεβαιώθηκαν εκ νέου, ακριβώς λόγω της ανάγκης υπολογισμού των αλλαγών που επήλθαν στο ανάγλυφο από την αλλαγή του ρου του ποταμού σε κάποια σημεία.
Για την ελληνική πλευρά το συγκεκριμένο εμπόδιο πρακτικά δημιουργεί προσκόμματα και στην προσπάθεια που γίνεται τους τελευταίους μήνες για επέκταση του φράχτη και στον Νότιο Εβρο, αλλά και για την οχύρωση της περιοχής, ώστε σε περίπτωση επανάληψης ενός σεναρίου όπως αυτό του Μαρτίου, να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες προώθησης νέου κύματος μεταναστών προς την Ελλάδα.
Η τουρκική πλευρά επικαλείται τη χάραξη που αποτυπώνεται σε ψηφιακές πλατφόρμες και ελεύθερες πηγές (όπως η google), που, όπως έχει αποδειχθεί επανειλημμένως στο παρελθόν, είναι πρακτικά αδύνατον να ανταποκρίνονται στην ακρίβεια με την οποία έχουν χαραχθεί συνοριακές γραμμές με βάση όλα τα κλασικά όργανα γεωδαισίας (όπως το θεοδόλιχο, κλισιόμετρο κ.λπ.).
