Δεν σταμάτησε τελικά ο πολιτικός καιροσκοπισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη αλλά και η εργαλειοποίηση, για ακόμη μία φορά, της τραγωδίας στη Marfin.
Όπως είχε αποκαλύψει το Μάιο ο Νίκος Μπογιόπουλος, την ώρα που η κυβέρνηση οργάνωνε την τοποθέτηση τιμητικής πλακέτας για τα θύματα του 2010, ετοιμαζόταν την 1η Ιουνίου να ζητήσει, ως ελληνικό δημόσιο, την αναίρεση της δικαίωσης των συγγενών των θυμάτων από τα διοικητικά δικαστήρια. Η υπόθεση επρόκειτο να συζητηθεί την 1η Ιουνίου 2020 στο 1ο Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, με το δημόσιο να εκπροσωπείται από τα υπ. Εργασίας και Προστασίας του Πολίτη, η νομική ομάδα των οποίων αποτελείται από τέσσερις δικηγόρους.
Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η αποκάλυψη αυτή ανάγκασαν το Μαξίμου να ανακοινώσει ότι “με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη το Ελληνικό Δημόσιο, ως ελάχιστο δείγμα ηθικής υποχρέωσης, θα παραιτηθεί από την αναίρεση που αφορά την αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων της Marfin”, διαβεβαιώνοντας ότι οι συγγενείς των θυμάτων θα λάβουν τις αποζημιώσεις που τους έχουν επιδικαστεί από τα δικαστήρια.
Ωστόσο, όπως έρχεται να αποκαλύψει και πάλι σήμερα ο Νίκος Μπογιόπουλος η αθλιότητα και ο εμπαιγμός των συγγενών των θυμάτων συνεχίζεται, αφού το υπουργείο του Μ.Χρυσοχοΐδη στέλνει στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για …”έλεγχο νομιμότητας” τη δέσμευση Μητσοτάκη να παραιτηθεί το δημόσιο από το αίτημα αναίρεσης!
Συγκεκριμένα, πληροφορίες που επικαλείται ο “Ημεροδρόμος” αναφέρουν ότι το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη σε μια πρωτοφανή κίνηση, ακόμα και μετά τις δεσμεύσεις Μητσοτάκη, έχει παραπέμψει – και πάλι – την υπόθεση της αποζημίωσης των συγγενών των θυμάτων στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους!
“Ενώ ο ίδιος ο υπουργός Χρυσοχοίδης δήλωνε μεγαλόστομα ότι επιμελείται του ζητήματος προσωπικώς (ως ένδειξη ευαισθησίας), παραπέμφθηκε από το Υπουργείο του στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους το ερώτημα εάν θα πρέπει να καταβληθούν τα αμετακλήτως πλέον επιδικασθέντα ποσά από το Δημόσιο προς τους δικαιούχους, εν όψει της εισπράξεως από εκείνους τον Αύγουστο 2020 των αποζημιώσεων που επιδικάστηκαν από τα αστικά δικαστήρια εις βάρος της Marfin για το δικό της μερίδιο ευθύνης!
Δηλαδή, παρά τις υποσχέσεις του ίδιου του πρωθυπουργού, και παρά το γεγονός ότι ουδεμία συσχέτιση μπορεί να γίνει μεταξύ των διοικητικών με τα αστικά δικαστήρια, το υπουργείο ζητά από το ΝΣΚ να αποφανθεί αν θα πρέπει, τελικά, να υλοποιηθεί η δέσμευση του πρωθυπουργού και να αποζημιωθούν από το Δημόσιο οι συγγενείς ή, μήπως, θα πρέπει η υπόσχεση του πρωθυπουργού να κριθεί… παράνομη, αφού οι συγγενείς ενδεχομένως αποζημιωθούν και από την Τράπεζα για τις δικές της ευθύνες. Το ζήτημα εισήχθη μάλιστα στην Ολομέλεια λόγω σπουδαιότητας…
Εντούτοις, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ούτε υπουργός, ούτε νομικός για να γνωρίζει ότι είναι διαφορετικοί οι λόγοι ευθύνης του Δημοσίου για την πρόκληση του τραγικού θανάτου των θυμάτων και διαφορετικοί της εργοδότριας Marfin. Ότι εφαρμόζεται διαφορετική νομοθεσία. Ότι οι υποθέσεις δικάζονται από διαφορετικά δικαστήρια και γι’αυτό επιδικάζονται και διαφορετικές αποζημιώσεις. Παρ’ όλα αυτά, το κράτος φαίνεται να παίζει – ακόμα και τώρα – το παιχνίδι του εμπαιγμού των συγγενών και της προσβολής της μνήμης των θυμάτων”.
ολόκληρο το άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στο imerodromos.gr
