Ήταν 2012. Με παίρνει η μητέρα μου τηλέφωνο: «Αποφάσισα τι θα ψηφίσω». «Κι εγώ μόλις», της απαντώ. Ήταν η στιγμή που είχες μιλήσει για «κυβέρνηση της Αριστεράς». Ήταν η στιγμή που χτύπησες την καρδιά μας. Τι μου ξύπνησες; Με έκανες να βγω μπροστά. Χωρίς φόβο. Με πάθος. Μου έλεγαν όλοι
Δεκαοκτώ χρόνια στην πρώτη γραμμή, ό,τι ήταν να ζήσει το έζησε. Και λύπες και χαρές και νίκες και ήττες και πρωθυπουργία και αντιπολίτευση και ύμνους και χλεύη Πριν από καμιά τριανταριά χρόνια, πιτσιρικάς ων, έχω πάει διακοπές στην Καλιφόρνια. Με φιλοξενεί στο Μάουντεν Βιού, κάτι μίλια νοτίως του Φρίσκο, ο
«Αυτό δεν είναι το τέλος. Δεν είναι κάν η αρχή του τέλους. Ισως όμως να είναι το τέλος της αρχής». Ουίνστων Τσώρτσιλ μετά τη μάχη στο Ελ-Αλαμέϊν. – Toυ Νίκου Λύτρα,Δικηγόρου,Μέλους της Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ Νότιας Αθήνας Το εκλογικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ δεν ήταν συνέπεια ούτε αφρόνων ψηφοφόρων,ούτε δωροδοκουμένων με
” … Αν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν κατανοήσουν ότι η ελληνική κοινωνία από το 2015 που έγιναν κυβέρνηση έχει αλλάξει άρδην δεν πρόκειται να σηκώσουν κεφάλι. Θα πηγαίνουν από ήττα σε ήττα. Αν συνεχίσουν να τσακώνονται αν είναι (ή πρέπει να γίνουν) αριστεροί, κεντρώοι, σοσιαλδημοκράτες, ριζοσπάστες στο τέλος θα το κλείσουν
” … Τον έχω στηρίξει από την πρώτη στιγμή. Και πιο έντονα όχι στα εύκολα, που οι υποστηρικτές είναι πολλοί. Στα δύσκολα. Προχθές ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ μ’ ένα αυθόρμητο «άι σιχτίρ» την ώρα που έβαζα το ψηφοδέλτιο στον φάκελο. Για να ψηφίζω εγώ έτσι, φαντάσου πώς ψήφισαν άλλοι… Το έχω πει
” … Ο Αλέξης Τσίπρας θα βρεθεί ανάμεσα σε πυρά και επικρίσεις, κυρίως αυτών που δεν πέταξε από το κόμμα ως ανίκανων να αφουγκραστούν και να δράσουν. Αναμφίβολα στον ίδιο πέφτει η ευθύνη και για την ήττα και για την πορεία του κόμματος, αλλά έχει σημασία να δει κανείς τι
“Τα ανθρώπινα δικαιώματα, το διεθνές δίκαιο, ο σεβασμός των συμβάσεων διάσωσης δεν είναι μόνο άδειες κουβέντες για να αγορεύουν οι «δικαιωματιστές», γνωστοί και ως «ευαίσθητες ψυχούλες», όπως κοροϊδευτικά αποκαλούνται στα σόσιαλ μίντια όσοι ασχολούνται με όλα τα παραπάνω. Είναι κανόνες που τελούν υπό τον όρο της αμοιβαιότητας και θα χρειαστεί
Ξέρω ότι σου φταίνε όλα. Που η Ευρώπη προχώρησε μπροστά κι εσύ έμεινες πίσω. Που κάποτε ανταγωνιζόσουν την Ισπανία και την Πορτογαλία και απέμεινες να ανταγωνίζεσαι τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Που χάθηκαν δυο γενιές. Που η ζωή έγινε μίζερη, κλειστή, πένθιμη. Την Κυριακή ήρθε η ώρα να πληρώσει ο
«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πάντα ένα στοίχημα που δοκιμάζεται διαρκώς» επισημαίνει σε άρθρο του ο Γιάννης Λούλης. Χαρακτηριστικά, στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο ίδιος τονίζει: «Η μεγάλη πρόκληση για τον Τσίπρα παραμένει μπροστά του ‒και ανεκπλήρωτη‒ από το 2019, δηλαδή το να αλλάξει σε βάθος το
«Να μιλήσουμε στους ανθρώπους» είπε ο Αλέξης Τσίπρας στην πρώτη εκλογική συγκέντρωση στην Κοκκινιά. Δεν υπάρχει άνθρωπος να μην καταλαβαίνει ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Ούτε το ταμείο της Ν.Δ., ούτε τη στήριξη των ΜΜΕ, ούτε τους ειδικούς της χειραγώγησης διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Εκείνο που μένει είναι τα λίγα ΜΜΕ
