To αναγκαίο ΣΟΚ και ΔΕΟΣ για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ( Toυ Νίκου Λύτρα, Δικηγόρου, Μέλους της Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ Νότιας Αθήνας)

«Αυτό δεν είναι το τέλος. Δεν είναι κάν η αρχή του τέλους. Ισως όμως να είναι το τέλος της αρχής». Ουίνστων Τσώρτσιλ μετά τη μάχη στο Ελ-Αλαμέϊν.

– Toυ Νίκου Λύτρα,Δικηγόρου,Μέλους της Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ Νότιας Αθήνας

Το εκλογικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ δεν ήταν συνέπεια ούτε αφρόνων ψηφοφόρων,ούτε δωροδοκουμένων με τα 150 ευρώ των Χ pass του Μητσοτάκη.

Κανείς δεν επιλέγει Κυβέρνηση ,να καθορίσει τη ζωή του για 4 χρόνια,επειδή κάποιος του έδωσε 150 ευρώ ,ενώ την ίδια στιγμή αν πάει 1 φορά στο super-market τα 150 ευρώ εξανεμίζονται.

Ούτε επίσης των μιντιαρχών-επιχειρηματιών που πολεμούσαν καθημερινά τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Και το 2019 τον πολεμούσαν.Και όμως τότε ο Λαός τον κράτησε εν δυνάμει και εν αναμονή κυβέρνηση με 31.5%.
Aυτά είναι παράγοντες της στρατηγικής ήττας αλλά όχι η κύρια αιτία.

Η κύρια αιτία ήταν η διαρκής και μακροχρόνια λήψη αποφάσεων,όχι με βάση την κοινωνική πραγματικότητα αλλά με ιδεοληψίες περασμένων δεκαετιών.

Επελέγη η απλή αναλογική το 2016 ως εκλογικό σύστημα,χωρίς να μελετηθεί,αν υπάρχουν όμοροι πολιτικοί χώροι που να την υποστηρίζουν,αν αυτοί οι χώροι αθροιστικά δύνανται να πετύχουν ποσοστό 46-47% που απαιτούσε η απλή αναλογική για κυβερνησιμότητα-άρα και εν δυνάμει σύμμαχοι σε κυβέρνηση- με αποτέλεσμα,να επικρατεί τότε πανηγυρικό κλίμα,επειδή ψηφίστηκε η απλή αναλογική και δικαιώθηκε η βούληση των παππούδων και των πατεράδων μας.Πολιτική με βάση παιδαριώδεις συναισθηματισμούς.

Το ΠΑΣΟΚ την καταψήφισε,το ΚΚΕ ψήφισε παρόν και οι μόνοι που την υπερψήφισαν ήταν τα κόμματα των ΑΝΕΛΛ και της Ένωσης Κεντρώων,που όμως κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει το 2016,αν θα υφίστανται και στις εκλογές του 2023,που κατ΄ουσίαν αφορούσε η απλή αναλογική.

Αποτέλεσμα η πολιτική επαιτεία στο ΠΑΣΟΚ και στο ΚΚΕ-αλήθεια είναι απορίας άξιον , πώς ζητάς για κυβερνητικό εταίρο ένα κόμμα,που έχει στις βασικές του αρχές την κατάργηση των ελεύθερων εκλογών και του κοινοβουλευτισμού- για συγκυβέρνηση ως την προηγούμενη ημέρα των εκλογών του Μαϊου,η κατηγορηματική άρνηση αυτών και το μπρος-πίσω σε κενοφανείς θεωρήσεις συγκυβέρνησης όπως κυβέρνηση ειδικού σκοπού,κυβέρνηση των ηττημένων κ.τ.λ.

Η παραπάνω στρατηγική οδήγησε μεγάλο μέρος του ελληνικού Λαού,να μη βλέπει σοβαρά την πρόταση διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.Από τη μία πλευρά ο λαός είχε να επιλέξει μια καθαρή πρόταση εξουσίας της ΝΔ κι από την άλλη τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ που έλεγε,ψηφίστε με για να συγκυβερνήσω με κάποιους,που για την ώρα δεν θέλουν να κυβερνήσουν μαζί μου,αλλά ,αν με ψηφίσετε,μετά μπορεί και να θέλουν.

Η στρατηγική ήττα του 2023 είχε ξεκινήσει από το 2016.Το 2023 απλώς ήταν ζήτημα διαδικασίας.
Αλλά η αιτία δεν είναι μόνο ΄΄τεχνική΄΄. Δεν είναι κυρίως τεχνική.Είναι ουσιαστική πολιτική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ αναδείχθηκε πρώτο κόμμα στις εκλογές του 2015,επειδή ο Δημοκρατικός κόσμος που ψήφιζε ως τότε ΠΑΣΟΚ,μετά τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ απογοητευμένος από την ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τη Δεξιά,στράφηκε στον πιο κοντινό όμορο πολιτικά χώρο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων για να μη χρεωκοπήσει το Κράτος ,να υπογράψει το τρίτο Μνημόνιο και μετά 1.5 μήνα,ο Λαός επειδή αναγνώρισε,ότι είχε εξαντλήσει όλα τα διαπραγματευτικά χαρτιά που είχε στα χέρια του και δεν υπήρχε άλλη επιλογή,τον εξέλεξε και πάλι τον Σεπτέμβρη του 2015 στην εξουσία,για να τον βγάλει από Μνημόνια και την Επιτροπεία,όπως και τα κατάφερε και τον έβγαλε τον Αύγουστο του 2018.

Ήδη όμως η ελληνική κοινωνία είχε αλλάξει.Η ελληνική κοινωνία του 2019 δεν ήταν η ελληνική κοινωνία του 2014.Ήδη το βιοτικό επίπεδο βελτιώθηκε και η κοινωνία αναζητούσε πλέον όχι ένα ριζοσπαστικό,συγκρουσιακό κόμμα ,αλλά ένα κόμμα εξουσίας που θα συνέχιζε τη βελτίωση του βιοτικού της επιπέδου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στις εκλογές του 2019 όμως πολιτεύθηκε ,σαν το ημερολόγιο να έδειχνε ακόμα 2014.Παρόλα αυτά ο Λαός δίνοντας του μία δεύτερη ευκαιρία τον κράτησε ως κόμμα εξουσίας με 31.5%.

Την 4ετία που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ δεν μετεξελίχθηκε από ένα κόμμα διαρκούς σύγκρουσης,διαμαρτυρίας,ριζοσπαστισμού σε προοδευτικό κόμμα εξουσίας που να ενώνει όλη τη Δημοκρατική Παράταξη.

Στο εσωτερικό του δρούσαν οργανωμένες ομάδες οι οποίες διέπονταν από πολιτικές θεωρίες αριστερισμού,νεοκομμουνισμού και παλαιοκομμουνισμού με αποτέλεσμα το χάος σχετικά με τις θέσεις του κόμματος,την επικράτηση κατάστασης πολιτικής παιδικής χαράς,που και δεν είχε ανάγκη και δεν παρακολουθούσε η ελληνική κοινωνία.Κυρίως όμως έβλαπταν ανεπανόρθωτα την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ως εναλλακτική αξιόπιστη προοδευτική πρόταση εξουσίας.

Αυτές οι ομάδες για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους και τον πολιτικό τους λόγο αναφέρονταν σε μία κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας πριν το 2015 ως επικρατούσα κατάσταση.Αποτέλεσμα ήταν η ακραία εσφαλμένη κομματική θεώρηση της ελληνικής πραγματικότητας , ότι η ελληνική κοινωνία είναι μία κοινωνία πεινώντων και διψώντων και η συναφής εξαγγελόμενη πολιτική στρατηγική μόνο για τα κατώτατα κοινωνικά στρώμματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ υπέστη τη στρατηγική ήττα στις εκλογές διότι ναρκοθέτησε ο ίδιος την προοπτική εξουσίας με την ψήφιση της απλής αναλογικής το 2016,δεν την εγκατέλειψε,όταν αντελήφθη,ότι δεν υπήρχε περίπτωση προοδευτικής συγκυβέρνησης,δεν είχε σαφή και αξιόπιστη προοδευτική κυβερνητική πρόταση,δεν είχε ομοιογένεια στην εκφορά του πολιτικού λόγου μεταξύ των στελεχών του,δεν κατάφερε να μετεξελιχθεί από ένα κόμμα σύγκρουσης και διαμαρτυρίας ,που κατάφερε στις ειδικές συνθήκες του 2015 να πάρει την εξουσία,σε ένα κόμμα προοδευτικής και δημοκρατικής εξουσίας του 2023 με τελείως διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες στην Ελλάδα.
Από εδώ και πέρα ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ χρειάζεται μια ολική επανεκκίνηση.Oλικό RESTART.

Καταρχήν ο ίδιος ο τίτλος του κόμματος και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και δεν αντιστοιχεί στην κοινωνική αναγκαιότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ έχει παύσει προ πολλού να είναι Συνασπισμός δυνάμεων,είναι ενιαίο κόμμα και φυσικά ο πολιτικός χώρος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ελλάδα είναι ακραία μειοψηφικός εκπροσωπούμενος από οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και φυσικά δεν αποτελεί την ιδεολογική βάση της πλειοψηφίας των μελών του κόμματος,πόσω μάλλον των ψηφοφόρων του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ πρέπει να εκφράσει όλη τη Δημοκρατική-Προοδευτική Παράταξη,να αναγνωρίσει ,ότι η Αριστερά είναι μέρος της Προοδευτικής Παράταξης και όχι η Προοδευτική Παράταξη μέρος της Αριστεράς,να ενώσει στις τάξεις του μία πλατιά κοινωνική και πολιτική συμμαχία από τη νεολαία,τη μεσαία τάξη,τους εργαζομένους,την τρίτη ηλικία,τους μη προνομιούχους Έλληνες και να θέσει τις βάσεις για την εξουσία της Προοδευτικής Παράταξης, η οποία και θα αποκαταστήσει τις κοινωνικές αδικίες της Δεξιάς και θα επαναφέρει την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών που τόσο επλήγησαν στη διακυβέρνηση της Δεξιάς και εν τέλει θα δώσει την προοπτική μίας καλύτερης Ελλάδας απαλλαγμένης από τις ανάγκες των pass,της ακρίβειας,της ανεργίας,της άδικης φορολόγησης,των κοινωνικών αδικιών,του ασφυκτικού εναγκαλισμού πολιτικής εξουσίας-οικονομικής ολιγαρχίας , της διαρκούς προσβολής των δημοκρατικών θεσμών.

Ούτως ή άλλως το σημερινό ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛΛ έχει επιλέξει τη στρατηγική συμπόρευση με τη Δεξιά,την τακτική καμίας ανάμειξης στα ζητήματα διαπλοκής πολιτικής εξουσίας-οικονομικής ολιγαρχίας και την χαρακτηριστική όσο και περίεργη αποχή του από την ανάδειξη ζητημάτων,που πλήττουν τους δημοκρατικούς θεσμούς. Εκ των πραγμάτων δεν δύναται να εκφράσει τη Δημοκρατική Παράταξη , παρόλο που περιφέρει τον παλιό του ιστορικό τίτλο προς άγραν ψήφων.

Αυτή η ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ της Παράταξης πρέπει να βρει στο τιμόνι τον πολιτικό ηγέτη,που κατάφερε και ξανάφερε την Παράταξη στην Εξουσία μετά τον εναγκαλισμό του ΠΑΣΟΚ με τη Δεξιά,που κατάφερε και ενώ παρέλαβε μία Χώρα με Ταμείο 2 δις.,που δεν έφταναν για να πληρωθούν οι συντάξεις 1 μήνα,κατάφερε σε 3 χρόνια κι έβγαλε τη Χώρα από τον ασφυκτικό κλοιό των Μνημονίων.

Τον Πολιτικό Ηγέτη που παρόλα και τα δικά του σφάλματα και τις παραλείψεις εξακολουθεί ,να αποτελεί για τη συντριπτική πλειοψηφία της Δημοκρατικής Παράταξης ,τον άνθρωπο που μπορεί να ξαναφέρει την Παράταξη στην Εξουσία και ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο.
Τον Αλέξη Τσίπρα.