Είστε εδώ

Αντώναρος: Ναι στην αποκλιμάκωση αλλά με τι κόστος; Τεράστιο πολιτικό σφάλμα το “σλόγκαν” Μητσοτάκη “σταματάνε οι προκλήσεις, αρχίζουν οι συζητήσεις”

Τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά μετά και το αλαλούμ με την παρέμβαση του ΓΓ του ΝΑΤΟ αλλά και τις δηλώσεις Μητσοτάκη ότι “σταματάνε οι προκλήσεις αρχίζουν οι συζητήσεις” σχολίασε με ανάρτησή του στο facebook ο Ευάγγελος Αντώναρος, όπου επισημαίνει με νόημα ότι “το ΝΑΤΟ μπορει να το απασχολεί η αποκλιμάκωση στην περιοχή. Εμάς όμως ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΊ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ”.

Αναλυτικά η ανάρτηση Αντώναρου:

Οι Γενικοί Γραμματείς του ΝΑΤΟ σπάνια ειναι…καλά παιδιά και παντα ειναι 9Ευρωπαιοι μεν, αλλά ανθρωποι ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗΣ της Ουάσιγκτον και συνεπως επιλεγμενοι προσεκτικά απο τις ΗΠΑ. Συνήθως δε ειναι Βορειοευρωπαιοι — Ολλανδοι, Βέλγοι, Νορβηγοί — με κανα δυο εξαιρεσεις απο το Νότο ( ένας Ιταλός, ενας Ισπανός) με συγκεκριμένη αποστολη: Να κρατανε ισορροπίες και ίσες αποστασεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κυρίως στην επισφαλή περιφέρεια της συμμαχίας.

Με αυτη την έννοια ο Γιενς Στολτενμπεργκ — του οποίου η θητεία έχει ανανεωθεί και απο εμας — δεν έκανε και δεν κάνει τίποτε διαφορετικό απο αυτό που κάνανε εξ ίσου αγαρμποι προκατοχοι του σε αυτη τη θεση όπως ο Ολλανδος Λουνς. Λεγεται arms twisting, σε απλή ελληνική απόδοση εγώ το λέω κεφαλοκλειδωμα. Σε πιεζω μεχρι να υποκύψεις. Αγαρμπα; Αγαρμπα καμμιά φορά. Αλλά στη διεθνή διπλωματία μετράει — πολλές φορές αν όχι πάντα — το δίκιο του ισχυρού ( εν προκειμένω του ΝΑΤΟ) κι όχι το διεθνές δίκαιο. Κατι που έρχεται, εστω και χωρις δημόσια παραδοχή, σε σύγκρουση με την αναμφίβολα ορθή ελληνική θέση.

Στην ελληνοτουρκική διένεξή που — παρά τις φιλοτιμες προσπάθειες των φιλοκυβερνητικών μεσων ενημέρωσης να μετριάσουν τη σοβαροτητα της —οξύνεται καθως η ένταση παρατείνεται, σημασία δεν έχει να βαραμε ξύλο στον κομιστή των δυσαρεστων ειδήσεων, εν προκειμενω τον Στόλτενμπεργκ. Αλλά τι κάνουμε στη πραξη για να αποφύγουμε τη μετεξέλιξη των ειδήσεων σε πραξη. Δηλαδη τη προαναγγελία των διαπραγματεύσεων σε έναρξη των διαπραγματεύσεων με ασαφές περιεχόμενο και άδηλη έκβαση .

Μέχρι στιγμής δεν έχω πεισθεί ότι έχουμε σχετικά με αυτό μια καλά επεξεργασμένη στρατηγικη. Αν συνεχίσουμε να στέλνουμε ως χώρα (με ευθύνη της κυβέρνησης φυσικά) τη μπάλα στην έξεδρα και επιτρέπουμε ( για να μη πω: ενθαρρύνουμε) να αιωρούνται μισόλογα για τεχνικες συζητήσεις, διερευνητικές συναντήσεις και άλλα τινα θα βρεθούμε πριν το καταλάβουμε καλα καλά στο τραπέζι των διαπραγματεύυσεων. Και μάλιστα για να συζήτησουμε για “θαλάσσιες ζώνες”, εναν γενικόλογο όρο που μπήκε ξαφνικά και βιαια στη ζωή μας, χρησιμοποιείται (κακιστα!) ανεξέλεγκτα απο τη κυβερνηση κατα κορον, εμένα με ξενίζει γιατι απομακρύνεται απο υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, ερμηνευεται διασταλτικά απο όλους εκτός των συνόρων και θα μας οδηγήσει τελικά να μιλάμε με την Τουρκία για όλα.

Αυτό φοβάμαι. Κι αυτό είναι που πρέπει.να αποφύγουμε. Παση θυσία. Γιατί το ΝΑΤΟ μπορει να το απασχολεί η αποκλιμάκωση στην περιοχή. Εμάς όμως ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΊ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ.

Γι αυτο θεωρώ τεράστιο πολιτικό σφάλμα τη χρήση σλόγκαν σαν κι αυτό που χρησιμοποίησε προχθές ο Μητσοτάκης: “Σταματάνε οι προκλήσεις αρχίζουν οι συζητήσεις “ Μπορούν να ακούγονται ωραία κάτι τετοιες γενικότητες στα αυτά ορισμένων Είναι όμως επικινδυνες γιατι αποφευγουν να ορίσουν τι ειναι “προκλήσεις και τι ” συζητήσεις”. Και — αθελα; μαλλον όχι — δημιουργούν το πλαίσιο για να πάμε εκει που θέλουν οι καλοί μας…φίλοι και πολιτικοί μεσίτες.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *