Αν περίμενε κανείς ότι ο ΔΟΛ θα είχε αλλάξει ρότα,
Αν περίμενε κανείς ότι ο Όμιλος που είναι μπλεγμένος στις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας του λαού μας,
Αν περίμενε κανείς ότι ο Στ. Ψυχάρης θα έδινε επιτέλους δημόσια λογαριασμό ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για όσα τεκμηριωμένα και επανειλημμένα του έχουν προσαφθεί για τις διαδρομές του πολιτικού χρήματος,
Βαθιά γελάστηκε.
Ο ΔΟΛ θα κάνει πάντα εκείνο που γνωρίζει καλύτερα: να εξυπηρετεί τα συμφέροντά του. Χρησιμοποιώντας κάθε μέσο.
Ανέκαθεν.
Απειλώντας, κλαίγοντας, ή και τα δύο μαζί – ανάλογα με την περίσταση.
Χωρίς αιδώ.
Άλλωστε ποτέ δεν διέθεταν.
Χωρίς αξιοπρέπεια.
Γιατί ποτέ δεν ήταν αυτό το δυνατό τους σημείο.
Το μόνο που τους πονάει είναι η εξουσία.
Το μόνο που τους φέρνει αλλεργία είναι η σημερινή κυβέρνηση.
Το μόνο που τους αναγκάζει να ρίχνουν τις μάσκες. Όπως έκανε σήμερα, με το «σημείωμά» του ο Σταύρος Ψυχάρης. Με το οποίο δήλωνε μεν «αδυναμία», ξεκαθάριζε όμως δεν πρόκειται και να απαντήσει σε εύλογα ερωτήματα.
Ένας προσωρινά «αδύναμος», βαθιά περιφρονητικός προς τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της, παράγοντας.
Ένας παράγοντας που κρύβει ένα ολόκληρο σύμπλεγμα εξουσίας – χρήματος – πολιτικής, το οποίο σπαρταράει γιατί φοβάται τις αποκαλύψεις. Οι τοποθετήσεις π.χ. Λοβέρδου, Βορίδη στην Επιτροπή Διαφάνειας είναι αποκαλυπτικές…
Δήγμα Ουσουλίνας
