Γερμανία: Το πρόβλημα του SPD είναι ότι δεν γοητεύει ο Σουλτς – Τι θα γίνει στη Ρηνανία-Βεστφαλία (του Karl Bulsara)

Είναι πλέον σαφές πως μετά τις τόσο οδυνηρές εκλογικές ήττες του SPD στα κρατίδια του Ζάαρμπρικεν (Saarbrücken) και πρόσφατα του Κιέλου (Kiel), ο Πρόεδρός του και υποψήφιος Καγκελάριος Μάρτιν Σουλτς έχει χάσει τη δυναμική του.
Το αναμενόμενο Schulz-Syndrom ή Schulz-Effekt όπως αποκλήθηκε (το σύνδρομο ενός ντόμινο, υποτίθεται, θετικών παρενεργειών στην εκλογική επιρροή του κόμματος με την ανάληψη της προεδρίας από τον Σουλτς) που, όντως, απέφερε τους πρώτους μήνες εντυπωσιακά δημοσκοπικά αποτελέσματα που συνόδευσαν με πολλές ελπίδες την εγκατάστασή του στην προεδρία του κόμματος, όχι μόνο δεν συνέβη αλλά το κόμμα της Μέρκελ (CDU) έκανε περίπατο, αυξάνοντας μάλιστα τα ποσοστά της.
Την ερχόμενη Κυριακή, σειρά έχει η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία (NRW) το μεγαλύτερο ομόσπονδο κρατίδιο με πληθυσμό πάνω από 20 εκατομμύρια. «Κρατίδιο» που, αν ήταν ανεξάρτητο κράτος, θα συγκαταλέγονταν στην πρώτη 6άδα των μεγαλύτερων κρατών της ΕΕ.
Εκεί τα πράγματα, αν ξαναφέρουν κάποια χαμόγελα στους υπεύθυνους της τοπικής οργάνωσης (NRW-SPD), θα είναι με τα … δόντια. Παρόλο που πρόκειται για κρατίδιο παραδοσιακά σοσιαλδημοκρατικό, στηρίζεται βέβαια σε Κυβέρνηση Μεγάλου Συνασπισμού αλλά το SPD έχει την πρωτοκαθεδρία με δική του Πρωθυπουργό, την Ανελόρε Κραφτ (Hannelore Kraft, την προαλειφόμενη, κάποτε, για αντίπαλο της Μέρκελ) και πολιτικό συνεταίρο (από την πλευρά των Χριστιανοδημοκρατών, του CDU) έναν αδύναμο πολιτικό, τον Armin Lasche.
Κι όμως. Στις δημοσκοπήσεις ο Armin Lasche ανεβαίνει!
Μερικοί βιάστηκαν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο με το ρεσιτάλ άνθησης των οικονομικών στοιχείων που διαπερνούν συνεχώς τη χώρα με συνακόλουθη ευμάρεια και παροχές (οι αυξήσεις στις συντάξεις, για παράδειγμα, ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο συχνές).
Πράγματι, αν εξαιρέσουμε τους γνωστούς προσδιοριστικούς οικονομικούς δείκτες, εντυπωσιακός είναι αυτός που μόλις έγινε γνωστός: Πως η εκτίμηση των φορολογικών εσόδων για φέτος θα ξεπεράσει κατά 55 δις ευρώ τον εκτιμώμενο, μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, στόχο!!
Και όμως. Πάνω και από αυτά, όλα πλέον δείχνουν πως ο πιο επικίνδυνος, τελικά, αντίπαλος των σοσιαλδημοκρατών του Μάρτιν Σουλτς δεν θα είναι οι χριστιανοδημοκράτες (CDU) και τα αποτελέσματα μιάς πολιτικής ενός μεγάλου συνασπισμού που οι τελευταίοι δείχνουν να καρπούνται, αλλά η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ στις τάξεις τους!
Για την ώρα, είναι προφανές πως το Schulz-Effekt έχασε την ισχύ του.
Το Merkel-Effekt, που κρατάει χρόνια, νίκησε κατά κράτος το Schulz-Effekt.
Ή, με την αμείλικτη γλώσσα του ποδοσφαίρου: Schulz-Merkel 0-2!
Βλέπετε, οι παρενέργειες ενός ντόμινο ενθουσιασμού, μίας δημοσκοπικής εκτόξευσης ύστερα από μία μη αναμενόμενη εκτόξευση στην προεδρία ενός ιστορικού κόμματος (το αποκληθέν Schulz-Effekt) εάν δεν αποτυπωθούν και δεν ζυμωθούν στο καζάνι της εμπράγματης εκλογικής αναμέτρησης, γυρίζουν πίσω με ορμή. Και σε παίρνουν σβάρνα. Σας θυμίζει, άραγε, τίποτα αυτό;
Άσε που ο προκάτοχός του (ο Γκάμπριελ) δείχνει να περνά με ορμή στην αντεπίθεση. Κατά του … Σουλτς!
Η φωτογραφία που δημοσιεύει σήμερα η SZ αξίζει πάνω από χίλιες λέξεις. Και αναλύσεις !
του Karl Bulsara