O Αλέξης Τσίπρας θα είναι ο πρωθυπουργός της χώρας, τουλάχιστον ως το 2019. Αλλά και για μετά. Η παρουσία του, η ομιλία και οι απαντήσεις που έδωσε στους δημοσιογράφους, την Κυριακή, στη ΔΕΘ έδειξαν τον ηγέτη, τον μεγάλο πολιτικό, τον άνθρωπο που ξέρει πρόσωπα και πράγματα και που ξέρει πώς και με ποιό τρόπο να κερδίζει την παρτίδα.
Να κερδίζει την παρτίδα όχι για την πάρτη του αλλά για την πάρτη όλων μας. Εμάς που δεν μας εκφράζουν ούτε το κόμμα του Κούλη ούτε οι καναλάρχες, “ορφανοί” ή μη. Που δεν μας εκφράζουν οι… αστείοι του ΠΑΣΟΚ ή του Ποταμιού. Είμαστε εμείς που πιστεύουμε τον πρωθυπουργό όταν λέει ότι κάνει ό,τι μπορεί για να βγει η χώρα από το τούνελ με τις λιγότερες απώλειες – και αυτές από εκείνους που δεν είναι οι πιο αδύναμοι.
Είμαστε εμείς που δεν ταυτίζουμε τη δημοκρατία με τον κο Ψυχάρη καιτην ελευθεροτυπία με τον κο Κοντομηνά.
Είμαστε εκείνοι που δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου και θυμόμαστε τα… “ανδραγαθήματα” των διαφόρων Βρούτσηδων, Γεωργιάδηδων, Βορίδηδων, Λοβέρδων, Μηταράκηδων, Σταμάτηδων, και λοιπών τύπου Ασημακοπούλου, Βούλτεψη.
Είμαστε εμείς που ακουμπήσαμε τις ελπίδες μας πάνω στον Αλέξη και την κυβέρνησή του και καταλαβαίνουμε ότι μέσα σε 1.5 χρόνο και μέσα σε πρωτόγνωρες οικονομικά συνθήκες, δεν μπορεί να αλλάξει παθογένειες δεκαετιών και δεκαετιών από τα επαγγελματικά τρωκτικά της εξουσίας. Τα πράσινα και τα μπλε. Με το ένα κοινό σημείο : ότι θεωρούν την εξουσία κληρονομικό τους βιλαέτι.
Εσαεί.
Εμ, αυτό το βιλαέτι είναι πλέον παρελθόν.
Και όσοι έχουν μάτια και αυτιά, το είδαν, το άκουσαν και το κατάλαβαν, το Σάββατο και την Κυριακή στη ΔΕΘ.
Καθαρές κουβέντες
Μιχαλάκης ο Τζάκσον
