Ραλλία Χρηστίδου: Τα ερωτήματα στοχεύουν στην σωστή κατεύθυνση

«Για να γίνει η αξία της συνδιαμόρφωσης πράξη στο κόμμα μας εάν θέλετε απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο του iSYRIZA», σημειώνει με παρέμβασή της στο avgi.gr η Ραλλία Χρηστίδου, καθώς «τα ερωτήματα στοχεύουν στην σωστή κατεύθυνση».

Η βουλεύτρια Β3 Νοτίου Τομέα και αναπληρώτρια τομεάρχης Εσωτερικών και Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δηλώνει πως οι απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο «θα δώσουν κατεύθυνση στα κρίσιμα ζητήματα που ταλανίζουν το χώρο για χρόνια. Μόνο που τώρα είναι ιστορικό μας καθήκον να είμαστε τολμηροί, θαρραλέοι και πάνω απ’ όλα ειλικρινείς».

Αναλυτικά η δήλωσή της στο avgi.gr
Για να γίνει η αξία της συνδιαμόρφωσης πράξη στο κόμμα μας εάν θέλετε απαντήστε στο ερωτηματολόγιο του I SYRIZA.

Οι απαντήσεις θα δώσουν κατεύθυνση στα κρίσιμα ζητήματα που ταλανίζουν το χώρο για χρόνια. Μόνο που τώρα είναι ιστορικό μας καθήκον να είμαστε τολμηροί, θαρραλέοι και πάνω απ’ όλα ειλικρινείς.

Τα ερωτήματα στοχεύουν στην σωστή κατεύθυνση.

Διότι το σημαντικότερο ίσως εμπόδιο το οποίο καλείται να υπερπηδήσει ένας οργανισμός, εν προκειμένω ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, είναι οι αλλαγές στην Οργανωσιακή του κουλτούρα που καθορίζεται τόσο από τις αξίες και τα οράματα όσο και από τις παραδόσεις και τις νοοτροπίες που δημιουργούν την συλλογική του συμπεριφορά.

Η οργανωσιακή κουλτούρα είναι εκείνη που καθορίζει την συμπεριφορά στελεχών όλων των βαθμίδων, τις προσδοκίες τους από την οργάνωση, την μεταξύ τους σχέση, την αντίληψη των καθηκόντων και των δικαιωμάτων τους αλλά και την οπτική τους προς τους πολίτες και εν δυνάμει ψηφοφόρους.

Οι δύο εκλογικές ήττες έδειξαν ότι οι πολίτες στις εκλογές του 2019 ζήτησαν αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Ο.Κ του, οι οποίες επικυρώθηκαν πανηγυρικά στο Συνέδριο του 2022, που όμως δεν έγιναν μέχρι σήμερα.

Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της «Οργανωσιακής αδράνειας» βάσει του οποίου τα στελέχη μιας οργάνωσης αντιστέκονται σε οποιαδήποτε αλλαγή προκειμένου να συντηρηθεί η υπάρχουσα συλλογική συμπεριφορά; Ή θέλουμε Οργανωσιακή κουλτούρα προσανατολισμένη στις αλλαγές ως εν δυνάμει κόμμα εξουσίας, δίνοντας την προοπτική να ανταπεξέλθει με αξιώσεις σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον που αλλάζει διαρκώς;

Θέλουμε να διατηρήσουμε την οργανωσιακή μας παραδοσιακή κουλτούρα με το σύνδρομο του πολυτιμότερου παίκτη; (most valuable player- MVP syndrome); Τσίπρα- Κασσελάκη περιμένοντας ως εκ θαύματος να λύσουν όλα τα ζητήματα ταλαντούχα στελέχη στην κορυφή της ηγεσίας χωρίς να προκρίνεται η δημιουργική σκέψη για λύση των ζητημάτων από όλους;

Θέλουμε δηλαδή την οργανωσιακή αστάθεια; Την αρνητική παρακίνηση; Την απροθυμία για δημιουργική σκέψη από τη βάση της οργανωσιακής πυραμίδας; Η θέλουμε κάτι άλλο;

Μπορεί ένας οργανισμός αποτελούμενος από άτομα προερχόμενα από διαφορετικά υπόβαθρα να υιοθετήσουν ρεαλιστικά ένα σύνολο κοινών οργανωσιακών αξιών; Η απάντηση είναι «ναι». Διότι ακόμα και στα πλέον διαφορετικά περιβάλλοντα οι άνθρωποι συνεχίζουν να επιθυμούν να αντιμετωπίζονται με ειλικρίνεια, ακεραιότητα και αξιοπρέπεια, αντιλαμβανόμενοι την ανάγκη για την συλλογική επιβίωση που εμπεριέχει και την ατομική. Όσο δύσκολο κι αν είναι να ξεπεραστεί ένα αντιπαραγωγικό και αναποτελεσματικό μοντέλο μπορούμε να υπερνικήσουμε το παρελθόν. Όλοι μαζί.