«Μίμης Δαρειώτης» θα ονομαστεί, μετά την πρόταση του Στέφανου Κασσελάκη και τη σύμφωνη γνώμη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, το κτήριο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην πλατεία Κουμουνδούρου.
Ο Μίμης Δαρειώτης ήταν αγωνιστής της Αριστεράς, ο οποίος είχε διατελέσει οικονομικός διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ. Άφησε την τελευταία του πνοή τον Φεβρουάριο του 2022.
«Ο Μίμης υπήρξε ένας έντιμος αγωνιστής με πολυσήμαντη προσφορά. Ταγμένος στα ιδανικά της κομμουνιστικής ανανέωσης υπηρέτησε την Αριστερά μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του. {…} Η προσφορά του στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και σήμερα υπήρξε άοκνη και ανεκτίμητη. Η ευγενική μορφή του ενέπνεε σεβασμό και υπενθύμιζε την πολυκύμαντη διαδρομή μιας γενιάς που ταυτίστηκε με το όραμα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της πολιτικής ισότητας», ανέφερε, τότε, σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το βιογραφικό του Μίμη Δαρειώτη
Ο Δημήτρης (Μίμης) Δαρειώτης γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1943 στο Χαρακοπιό Μεσσηνίας. Ο πατέρας του Αναστάσιος Δαρειώτης ήταν αγρότης και μέλος του ΕΑΜ την περίοδο της Κατοχής. Ο Μίμης πέρασε στο Φυσικομαθηματικό τμήμα του ΕΚΠΑ το 1962. Οργανώθηκε στην ΕΔΑ και στη συνέχεια στη Νεολαία Λαμπράκη από τα χρόνια 1962-1964.
Με την επιβολή της δικτατορίας επικηρύχθηκε και πέρασε στην παρανομία. Συνελήφθη τον Απρίλιο του 1968 και βασανίστηκε άγρια επί μήνες. Μόλις στις 21 Μαΐου ανακοινώθηκε η σύλληψη του, ενώ πια είχε μείνει ανάπηρος. Δικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο τον Φεβρουάριο του 1969 και καταδικάστηκε εις θάνατο, απόφαση που μετατράπηκε σε 16 χρόνια.
Αποφυλακίστηκε τον Αύγουστο του 1973. Συνελήφθη εκ νέου, την ημέρα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Μπογιατίου μαζί με τον Μήτσο Παρτσαλίδη. Επί οκτώ ημέρες τους έκαναν εικονικές εκτελέσεις. Ξαναπέρασε στην παρανομία για τρεις μήνες. Τον Φεβρουάριο του 1974 συνελήφθη εκ νέου για μερικές μέρες και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος.
Κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ Εσωτερικού. Στη συνέχεια υπήρξε μέλος, διαδοχικά της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΑΡ, του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ.
Συγχαρητήρια στην πολιτική γραμματεία . Είναι πάρα πολύ σωστό και δίκαιο να δώσουν στο κτίριο το όνομα του μεγάλου αγωνιστή!