Η Ευρώπη ζει σκοτεινές ώρες πολέμου για άλλη μία φορά, από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετά από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας. Η Μόσχα επιχειρεί να αλλάξει μονομερώς τα σύνορα με την Ουκρανία, γεγονός που προκαλεί σειρά τεκτονικών αλλαγών, όπως η ιστορική απόφαση της Γερμανού καγκελάριου Σολτς για ενίσχυση με 100 δισ. των στρατιωτικών δυνάμεων της Γερμανίας αλλά και τη δρομολογούμενη, πάλι από το Βερολίνο, απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο!
Κι ενώ στα πεδία των μαχών στην Ουκρανία μαίνονται οι μάχες, χιλιάδες εγκαταλείπουν τη χώρα και παρασκηνιακά οι διαπραγματεύσεις για επαφές των δύο αντιμαχόμενων πλευρών καλά κρατούν, στο γαλατικό χωριό υπό την πρωθυπουργία του πάντα «πρόθυμου» Κ. Μητσοτάκη, λαμβάνεται η απόφαση για αποστολή «αμυντικού υλικού».
Μικρές λεπτομέρειες.
Λεπτομέρεια πρώτη.
Στη σχετική σύσκεψη όπου ελήφθη η απόφαση χθες, δεν μετείχε (έλειπε; δεν είχε προσκληθεί; άγνωστο) ο πλέον αρμόδιος, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας. Το γεγονός ότι οι σχέσεις του με τον Πρωθυπουργό ουδέποτε υπήρξαν θερμές, δεν μπορεί να είναι άσχετο…
Λεπτομέρεια δεύτερη.
Ο Πρωθυπουργός απαξίωσε να ενημερώσει τους αρχηγούς των κομμάτων για μία απόφαση που δεν είναι αυτονόητη αλλά χρήζει σκέψης και μέτρησης πολλών παραγόντων σε ένα διεθνές πεδίο που μοιάζει όλο και περισσότερο με ναρκοπέδιο. Και οι δύο «λεπτομέρειες» κάθε άλλο παρά λεπτομέρειες είναι.
Αποτελούν αποδείξεις για τον τρόπο με τον οποίο η νεοδεξιά ασκεί την εξουσία. Όταν δεν λειτουργεί αυταρχικά, επιλέγει τη μονοκομματική άσκηση εξωτερικής πολιτικής χωρίς καμία αίσθηση των συνεπειών που μπορούν να έχουν οι «πρόθυμες» αποφάσεις της για τη χώρα. Μία κυβέρνηση που αδυνατεί να καταλάβει ότι δεν προσφέρονται όλα τα θέματα για επικοινωνιακά παιχνίδια. «Λεπτομέρειες» για τους επαγγελματίες της εξουσίας…
