Κατά την άφιξή του στον Άρειο Πάγο, σε δήλωσή του, ο κ. Βαξεβάνης, υπογραμμίζει τα εύλογα ερωτήματα που έχουν προκύψει και στα οποία θα πρέπει να απαντήσει πρώτα η ανακρίτρια κ. Αλεβιζοπούλου ώστε να μπορέσει να απαντήσει, και εκείνος με τη σειρά του, στην ανάκριση. Ερωτήματα που έχει διατυπώσει και σε ανοιχτή επιστολή προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με δύο ανοιχτές επιστολές.
Ο Κώστας Βαξεβάνης, σημειώνει χαρακτηριστικά στη δήλωσή του έξω από τον Άρειο Πάγο: «Είναι δεδομένα πως όλοι γράφουμε ιστορία. Κάποιοι γράφουν ιστορία με τον δημοσιογραφικό τρόπο και κάποιοι άλλοι με αυτό που έχουμε διαβάσει στα βιβλία τη δεκαετία του ’50 και του ’60 με στημένες κατηγορίες και σκευωρίες. Τα υπόλοιπα μετά την απολογία».
Αναλυτικά η δήλωσή του:
«Στις κανονικές νομικές διαδικασίες, σε αυτές που γίνεται απονομή πραγματικής Δικαιοσύνης, αυτός που απολογείται είναι ο κατηγορούμενος. Στη δική μου περίπτωση αυτός που εκ των πραγμάτων θα απολογηθεί είναι η κυρία Αλεβιζοπούλου η οποία καθιστά σε απολογία ολόκληρη τη Δικαιοσύνη.
Η κ. Αλεβιζοπούλου πρέπει να πει πώς με κατηγορεί ότι στις 2 Φεβρουαρίου του 2018 δημοσίευσα μία κατάθεση μάρτυρος που δόθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2018, δύο μέρες μετά λοιπόν, άρα είμαι κατηγορούμενος γιατί προσπάθησα να χειραγωγήσω τη μάρτυρα, πώς γίνεται αυτό όταν προκύπτει από την κατάθεση που έχει η ίδια στη δικογραφία της μάρτυρος, 4 Φεβρουαρίου 2018, ότι αυτά τα πράγματα που λέει η κ. Αλεβιζοπούλου ότι τα είπε η μάρτυρας, δεν τα έχει πει ποτέ.
Πρέπει λοιπόν η κ. Αλεβιζοπούλου να μου δείξει σε ποια σελίδα, ποια παράγραφος λέει αυτά, που η ίδια λέει, ότι λέει η μάρτυρας. Πουθενά. Πρέπει όμως, με κάποιο τρόπο να το δείξει για να στηρίξει το κατηγορητήριο.
Το δεύτερο είναι πως η κ. Αλεβιζοπούλου με κατηγορεί ότι δημοσίευσα τον Μάρτιο του 2017, μία αναφορά της ανακρίτριας Ζαμανίκα εναντίον της κ. Ράικου και αυτό οδήγησε στην παραίτηση της κ. Ράικου. Υπήρξε αυτή η αναφορά την οποία αναφορά, την οποία όμως στο κατηγορητήριο η κ. Αλεβιζοπούλου λέει ότι ήταν «ολοσχερώς αβάσιμη». Τι προκύπτει; Προκύπτει ότι την ώρα που με κατηγορεί, στοχοποίησαν την κ. Ράικου με μία αβάσιμη αναφορά, την οποία αναφορά η κυρία ανακρίτρια δεν την είχε στα χέρια της. Την πήρε μετά από δικό μου αίτημα που υπέβαλα αρχές Μάρτη, στις 15 Μαρτίου. Δύο ολόκληρους μήνες μετά το κατηγορητήριο εναντίον μου, μαθαίνει τι λέει η αναφορά. Πώς ήξερε τι είχε η αναφορά και ήταν «αβάσιμη» αφού δεν την είχε στα χέρια της; Είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν για να μπορέσω και εγώ να απαντήσω στην ανάκριση.
Είναι δεδομένα πως όλοι γράφουμε ιστορία. Κάποιοι γράφουν ιστορία με τον δημοσιογραφικό τρόπο και κάποιοι άλλοι με αυτό που έχουμε διαβάσει στα βιβλία τη δεκαετία του ’50 και του ’60 με στημένες κατηγορίες και σκευωρίες. Τα υπόλοιπα μετά την απολογία».
