Αντιφάσεις, διαψεύσεις, άρνηση των πάντων.
Ο «μέγας αρχηγός» με τα «καθαρά» χέρια που χαιρετούν ναζιστικά, ο «φύρερ» που ανέλαβε δημόσια την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, τώρα μικρός και ζαρωμένος μπροστά στο βάρος των κατηγορητηρίων, αρνήθηκε τα πάντα «πριν αλέκτωρ λαλήσει».
Ο Μιχαλολιάκος άδειασε όλους τους συγκατηγορουμένους του. Προσπάθησε να αποχρωματίσει και να μειώσει το βάρος των δηλώσεων, των προτροπών, των εγκληματικών εντολών του. Να μειώσει το βάρος της πολιτικής δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Να τη φέρει στα μέτρα μιας απλής δολοφονίας «ανθρώπου από άνθρωπο».
Όμως έφυγε νικημένος. Τα «καθαρά» του χέρια δεν τόλμησαν να χαιρετίσουν ναζιστικά, σε μια αίθουσα κατάμεστη από αντιφασίστες που ένωσαν τις φωνές τους για να πουν: «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί!», πνίγοντας τα προκλητικά συνθήματα των αμετανόητων οπαδών της ναζιστικής οργάνωσης.
Η δίκη τελειώνει. Οι ναζί δε θα γλιτώσουν. Έτσι είναι το δίκαιο.
Όσο κι αν κάποιοι θέλουν να την κρατήσουν ζωντανή, φορώντας τους γραβάτες, η Χρυσή Αυγή θα σβήσει. Σοβαρή ή μη Χρυσή Αυγή, οι φασίστες είναι φασίστες. Όπως και αυτοί που τους καλύπτουν και τους κλείνουν το μάτι.
Ο αγώνας για ελευθερία και δημοκρατία είναι συνεχής.
Τα όνειρά μας, οι εφιάλτες τους.
