Χαλάλι τα τόσα χρόνια προσφοράς υπηρεσιών της Άννας Παναγιωταρέα. Η κόρη της επισήμως στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ

Να μην έχουμε παράπονο. Στην Νέα Δημοκρατία δεν είναι μόνο η Αγία Οικογένεια που το έχει πάρει το θέμα με μια εσάνς κληρονομικότητας. Δεν είναι μόνο πως η κα Μπακογιάννη, ο αδερφός της ο Κυριάκος, εσχάτως ο γιος της ο Κώστας Μπακογιάννης που δείχνουν μεγάλο και διαχρονικό ενδιαφέρον να σώσουν τον λαό από τα βάσανά του και να λειτουργήσουν για όφελος του γενικού καλού (λεμε τώρα), αλλά σιγά σιγά βγαίνουν και τα νέα φυντάνια στο προσκήνιο.
Η αδέκαστη δημοσιογράφος (κρατικοδίαιτη για αμέτρητα χρόνια), καθηγήτρια πανεπιστημίου (ελέω Νέας Δημοκρατίας), εκπρόσωπος τάφου (από τα καλύτερα στο βιογραφικό της) και γνωστή για τον αντισυριζεϊκο μένος της (λες και της πήραν τα αξιώματα – που μπορεί και να αληθεύει μεταξύ μας) Άννα Παναγιωταρέα, λίγο πριν αποσυρθεί (επισήμως) από τα κοινά, εξασφαλίζει πως θα συνεχίζει να μας μεταλαμπαδεύει τις νεοδημοκρατικές της απόψεις αυτή την φορά μέσω της κόρης της, Ελένης Παναγιωταρέα.
Η Ελένη είναι το νέο όνομα που κοσμεί το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στις επερχόμενες ευρωεκλογές του Μαΐου. Και το βιογραφικό της είναι πλούσιο. Όπως η ίδια γράφει στο site της αξιωματικής αντιπολίτευσης «Είμαι πολιτικός επιστήμων-οικονομολόγος με μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το ερευνητικό μου έργο αφορά τη ζώνη του ευρώ και ειδικότερα την οικονομική διακυβέρνηση, τις χρηματοοικονομικές κρίσεις και κρίσεις χρέους, τη δημοκρατική νομιμοποίηση θεσμών, καθώς και ζητήματα πολιτικής οικονομίας.  Μελέτες μου έχουν παρουσιαστεί σε σημαντικούς συλλογικούς τόμους, όπως ‘Economic Crisis and Structural Reforms in Southern Europe’ (Routledge). Εργάστηκα επί χρόνια ως οικονομολόγος στο χρηματοοικονομικό τομέα, ενώ συμβουλεύω τακτικά ξένους θεσμικούς επενδυτές και διεθνείς εταιρείες διαχείρισης πολιτικού κινδύνου. Ερευνήτρια στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), έχω συμμετάσχει σε σειρά Ευρωπαϊκών προγραμμάτων.”
Βιογραφικό χτισμένο τόσο λεπτομερώς που καλύτερα δεν θα μπορούσε να ταιριάζει στην νεοφιλελεύθερη (με δυνατές δόσεις λαϊκίστικης δεξιάς) παράταξη της ΝΔ. Σαφέστατα, είμαστε οι πρώτοι που πιστεύουμε στο “τόπος στα νιάτα” και όλα αυτά που λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Είμαστε πάντα υπέρ των νέων ανθρώπων και των ευκαιριών σε νέα μυαλά. Όμως τι συμβαίνει όταν αυτά τα “νέα μυαλά” αποδεικνύονται συνεχιστές των παλιών; Όταν οι παλιοί έχουν δουλέψει σκληρά για να αφήσουν την θεσούλα τους ή στην παραπάνω περίπτωση, μια αναβαθμισμένη θέση στους απογόνους τους; Πώς γίνεται να ανεχόμαστε τόση οικογενειοκρατία και νεποτισμό σε μια δημοκρατία; Πώς γίνεται όλη η δεξιά παράταση να μοιράζεται τις θεσούλες της από πάππου προς πάππον, να μας προβάλλουν αδυσώπητα το δικαίωμά τους να κληροδοτούν και να κληρονομούν αξιώματα που αμείβονται εξ ολοκλήρου με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων και να μας κουνούν το δάχτυλο; Πώς γίνεται αυτός ο λαός να κοιτά υπνωτισμένος και να υπομένει τις πολιτικές διαθήκες και κληρονομιές όταν πρόκειται γαι συντηρητικούς αλλά να γίνεται έξαλλος αν τυχόν αυτό συνέβαινε με τους αριστερούς του Σύριζα;
Η συνειδητοποίηση της ανωτερότητας του Σύριζα είναι γεγονός, όχι μόνο λόγια, είναι βίωμα όλων όσων μοιράζονται την εξουσία και των ψηφοφόρων τους,. Όσο για τα υπόλοιπα που συμβαίνουν γύρω μας τα λαμβάνουμε υπόψιν μας ως μία υφέρπουσα ασθένεια που θα την ανεχτούμε και θα περάσει κι αυτή όπως περνούν οι μαγουλάδες. Ως πότε όμως;
Αγγελική Ευταξία