Η παγκόσμια οικονομία σε νέα κρίση; Οι κεντρικοί τραπεζίτες φαίνεται να έχουν ξεμείνει από «πολεμοφόδια», όμως παρά τη δύσκολη συγκυρία υπάρχουν ακόμα τρόποι για την τόνωση της οικονομίας!
Τα χρηματιστήρια ανά τον κόσμο μοιάζουν σαν να έχουν εγκλωβιστεί μέσα σε μία περιοχή με … αρκούδες, όπως γράφει στην έντυπη έκδοσή του ο Economist. Ο χρυσός, ένας «παράδεισος» σε περιόδους αναταραχής έκανε το καλύτερό του ξεκίνημα μέσα σε ένα χρόνο, απ’ ότι σε παραπάνω από τρεις δεκαετίες. Ωστόσο, το κόστος της ασφάλισης σε περίπτωση κατάρρευσης των τραπεζών έχει σημειώσει άνοδο.
Πιο συγκεκριμένα στην Αμερική η συζήτηση για την ύφεση συνεχώς διογκώνεται αφού υπάρχει πιθανότητα η Ομοσπονδιακή Τράπεζα, η οποία αύξησε τα ποσοστά της μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο να αναγκαστεί να τα πάρει πίσω κάτω από το μηδέν.
Ο Economist επισημαίνει ότι ένας είναι ο φόβος, που παραμονεύει στις αγορές! Ότι το «όπλο» του πλούσιου κόσμου ενάντια στην οικονομική αδυναμία δεν λειτουργεί πλέον.
Από την εποχή της κρίσης του 2007-08, το «καθήκον» τόνωσης της ζήτησης έχει μειωθεί στους κεντρικούς τραπεζίτες. Το απόγειο της δύναμής τους εκδηλώθηκε το 2012, όταν ο Μάριο Ντράγκι της ΕΚΤ είπε ότι θα κάνει «ό,τι χρειάζεται» για να σώσει το ευρώ. Οι αγορές ομολόγων συσπειρώθηκαν και η αίσθηση της κρίσης υποχώρησε.
Αλλά μόνο προσωρινά. Παρά τις προσπάθειες των κεντρικών τραπεζών, οι εισπράξεις είναι ακόμα αδύναμες και ο πληθωρισμός χαμηλός. Η πίστη στη νομισματική πολιτική είναι ασταθής. Τα αρνητικά επιτόκια σε Ευρώπη και Ιαπωνία κάνουν τους επενδυτές να ανησυχούν για τα κέρδη τους στις τράπεζες, οδηγώντας τις τιμές των μετοχών ακόμα πιο χαμηλά. Η ποσοτική χαλάρωση έχει οδηγήσει σε μια συσσώρευση του χρέους των αναδυόμενων αγορών. Σε ότι αφορά στο … «φθηνό» χρήμα, ο ρυθμός αύξησης των τραπεζικών πιστώσεων ήταν θλιβερός. Οι επενδυτές φαίνονται ενοχλημένοι από το γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομία οδηγείται σε μια άλλη ύφεση με εκείνους που προσπαθούν να χαράξουν την απαιτούμενη πολιτική για να σταματήσουν την ύφεση να έχουν ξεμείνει από «πυρομαχικά».
Παρά τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, ο Economist υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολιτικές για να αναστραφεί το κλίμα. Ωστόσο, εντοπίζει το πρόβλημα στο γεγονός ότι οι πολιτικοί είναι αδύναμοι να δράσουν!
Το πολιτικό κατεστημένο της Αμερικής είναι κατακερματισμένο. Οι πολιτικοί της Ιαπωνίας είναι πάρα πολύ δειλοί να αντιμετωπίσουν τις ομάδες πίεσης, ενώ η ζώνη του ευρώ φαίνεται ανίκανη να ενωθεί γύρω από νέες πολιτικές.
Υπενθυμίζεται ότι ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν δήλωσε πρόσφατα πως η παγκόσμια οικονομία «δεν κινδυνεύει από κραχ», αλλά παραμένει στο έλεος των «αναταράξεων», ενώ ο χρηματοπιστωτικός τομέας, και ιδίως ο τραπεζικός, σημειώνει πτώση στο χρηματιστήριο από τις αρχές του έτους.
Την ίδια στιγμή, η πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Τζάνετ Γέλεν παραδέχθηκε πως “οι οικονομικές και χρηματοπιστωτικές εξελίξεις στον κόσμο μπορεί να επηρεάσουν το ισοζύγιο των κινδύνων”, εκτιμώντας ότι είναι πολύ “πρώιμο να διατυπώσουμε εκτίμηση” για την οικονομία και τη νομισματική πολιτική.
