«Χαμηλή πτήση» στα συστημικά κανάλια ο θάνατος του μεγάλου διανοούμενου, ιταλού Ουμπέρτο Έκο. Και αυτή την επιλογή, λίγες δηλαδή λέξεις προς το τέλος του Δελτίου, δεν την επηρέασε η σύμπτωση του θανάτου του νεαρού τραγουδιστή.
Και το τραγικό αυτό γεγονός να μην υπήρχε και πάλι η επιλογή θα ήταν η ίδια: ο Έκο θα είχε «θαφτεί» από τα κανάλια της διαπλοκής γιατί… εκθέτει. Εκθέτει τις «κομμένες κεφαλές» που φιλοξενούν συστηματικά στα πάνελ τους. Δηλαδή κάτι ερζάτς «διανοούμενους-δημοσιολογούντες» που η μόνη τους ιδιότητα (και ικανότητα) είναι το… αντι-συριζαϊκό τους μένος.
Είναι οι ίδιοι που το είχαν βουλώσει όλα τα χρόνια των μνημονίων των σαμαροβενιζέλων. Είναι αυτοί που δεν βρήκαν μία λέξη συμπόνιας για τους χιλιάδες απελπισμένους που έβαλαν τέλος στη ζωή τους.
Είναι αυτοί που αντιμετώπιζαν περιφρονητικά τους διαδηλωτές κατά των πολιτικών των ταγών της λιτότητας, τρώγοντας το ξύλο της αρκούδας.
Είναι αυτοί που ουδέποτε συγκινήθηκαν για την καθημερινή βαρβαρότητα που γεννάει μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση.
Είναι αυτοί, σαν εκείνη την γνωστή καθηγήτρια πανεπιστημίου, που τον Αύγουστο του 2013 σχολίασε το θάνατο του νέου που δεν είχε εισιτήριο στο τρόλεϊ, μιλώντας για «τζαμπατζή» που «πήδηξε από το όχημα»…
Αυτής της ποιότητας άνθρωποι, που αυτοαποκαλούνται «διανοούμενοι» ενώ είναι πραγματικοί λαθρεπιβάτες, «τζαμπατζήδες» σύμφωνα με την κυρία καθηγήτρια, της διανόησης.
Αυτοί, λοιπόν είναι σήμερα στην πρώτη γραμμή κατά της κυβέρνησης, δίνοντας καθημερινά μάχη από facebook, twitter και τηλεοπτικά πάνελ κατά του ΣΥΡΙΖΑ, της κυβέρνησης, της Αριστεράς, δίνοντας μαθήματα και νομίζοντας ότι παίρνουν τη ρεβάνς.
Άξιος ο μισθός τους.
Όμως διανοούμενοι δεν πρόκειται να γίνουν.
Σφουγγοκωλάριοι, και πολύ τους είναι…
Και τον Έκο, ούτε με το κιάλι δεν βλέπουν…
Δήγμα Ουρσουλίνας
