“Η σύνδεση, από τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, της υγειονομικής κρίσης λόγω της πανδημίας με το δήθεν άβατο της Αριστεράς που αποτελεί, μεταξύ άλλων, το Πολυτεχνείο καθώς και η αντισυνταγματική αναστολή του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, συνιστούν πολλαπλή ύβρη. Ύβρη προς την Ιστορία, ύβρη προς την κοινωνία. Ύβρη προς όλους τους αντιστασιακούς. Ύβρη προς τη Δημοκρατία”.
Αυτό γράφει, μεταξύ άλλων, η Ρένα Δούρου σε άρθρο της στον ιστότοπο www.tvxs.gr με αφορμή την αυταρχική απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει πορείες και συγκεντρώσεις κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου, με πρόσχημα την πανδημία.
“Ο Πρωθυπουργός αντί να ενώνει, όπως επιβάλλει η θέση του, επιλέγει (ξανά) να διχάσει. Συμπεριφέρεται, παραπέμποντας στη δεκαετία του 1950: επιδιώκει να πάρει ιδεολογική ρεβάνς από την Αριστερά!” παρατηρεί χαρακτηριστικά το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ -Προοδευτική Συμμαχία.
Η Ρένα Δούρου αναφέρεται στο Υστερόγραφό της και σε μια σχολική της ανάμνηση σε σχέση με το Πολυτεχνείο : “Ήμουν στην έκτη Δημοτικού όταν, χάρη στην εξαίρετη Δασκάλα μας, την κυρία Ελισάβετ, διαβάσαμε για πρώτη φορά το «Χρονικό των τριών ημερών», της Κωστούλας Μητροπούλου. Η κυρία Ελισάβετ μου ζήτησε να διαβάσω το κομμάτι της εκφωνήτριας. Αξέχαστη και καθοριστική εμπειρία.
«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο… Σας μιλάει ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων…» Φράσεις εμβληματικές, ιστορικές πλέον που όμως προκαλούν ακόμη αλλεργία στους επιγόνους της Χούντας, από όπου κι αν προέρχονται. Και που δεν χάνουν ευκαιρία για ευκαιρία, να μας θυμίζουν ότι είναι εδώ. Κάνοντας ακόμη και την πανδημία, εργαλείο ρεβάνς μιας μάχης που έχασαν κατά κράτος από τα παιδιά του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Η Ιστορία έγραψε και δεν ξεγράφει: και τις παρουσίες και τις απουσίες…”
Όλο το άρθρο της Ρένας Δούρου ΕΔΩ
