Τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε το υπουργείο Πολιτισμού για να υποστηρίξει το απαράδεκτο τσιμεντάρισμα σε πολλά σημεία του Ιερού Βράχου της Ακρόλης γκρεμίζει σε ανάρτησή της η Γενική Γραμματέας της Εθνικής Ομοσπονδίας Κινητικά Αναπήρων Κορνηλία-Κορίνα Θεοδωρακάκη.
Στην ανακοίνωση που αντιμετώπιζε με ειρωνεία τους πολίτες που εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο τσιμέντωμα, υποστήριζε ότι πρώτον έγινε γιατί προϋπήρχαν τσιμεντένιοι διάδρομοι οι οποίοι είχαν καταστραφεί και δεύτερον για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία ανθρώπων με κινητικά προβλήματα, επιχείρημα που μπορεί να χτυπά ευαίσθητες χορδές, γκρεμίζεται, ωστόσο με πάταγο από την ΓΓ της Ομοσπονδίας Κινητικά Αναπήρων.
Στην ανάρτηση της η Κορίνας Θεοδωρακάκη γράφει τα εξής:
Της Ακρόπολης γίνεται σήμερα. Στο επίκεντρο της κουβέντας τα τσιμέντα. Λοιπόν, τσιμέντα υπήρχαν, ριγμένα όπως όπως, μη λειτουργικά και κακάσχημα. Εμείς ως Εθνική Ομοσπονδία Κινητικά Αναπήρων ζητούσαμε διαχρονικά να δημιουργηθεί αλυσίδα προσβασιμότητας σε όλη τη διαδρομή από τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι και πάνω, στο χώρο του μνημείου.
Εκφράσαμε το αίτημα σε συνάντηση με τον ΓΓ του υπ Πολιτισμού από τους πρώτους μήνες αυτής της κυβέρνησης. Και μου είχε κάνει εντύπωση το ότι ο ΓΓ συμφώνησε και υπερθεμάτισε. Μου διηγήθηκε μάλιστα τις σκηνές που είχε ζήσει προσφάτως όπου σε κάποια εκδήλωση, κινδύνεψαν πολλοί επίσημοι, τρίτης ηλικίας, να πέσουν. Συζητώντας, αλλά και γραπτά, προτείναμε είτε ξύλινους διαδρόμους, είτε “γυάλινους” , είτε καλύτερα από όποιο υλικό σύγχρονης δόμησης υπάρχει που δεν θα είναι άσχημο και αταίριαστο. Δυστυχώς μιλάγαμε σε κλειστά αφτιά.
Είμαι λοιπόν αντίθετη στην τσιμεντόστρωση όπως τη βλέπω στις φωτό που κυκλοφορούν. Θεωρώ ότι δεν ταιριάζει στο χώρο. Και το ότι προϋπήρχε τσιμέντο, δεν λέει κάτι. Δεν είναι δικαιολογία. Δεν θα πέσουμε στον γκρεμό, επειδή έπεσαν οι προηγούμενοι. Κατά τη γνώμη μου έπρεπε να ξηλωθεί το υπάρχον τσιμέντο και να φτιαχτούν διάδρομοι από άλλο υλικό. Χωρίς να είμαι ειδική, μου έρχεται στο μυαλό το “γυάλινο” δάπεδο στην αυλή του Μουσείου της Ακρόπολης, που επιτρέπει τη θέα στα ευρήματα του ισογείου.
Για μένα είναι απορίας άξιον το πώς η αρχαιολογική, η οποία δεν επιτρέπει να μπει … “καρφί” σε άλλα μνημεία, προτιμώντας να χαθούν (στα Κύθηρα που ξέρω, δεκάδες ξωκλήσια καταρρέουν γιατί η αρχαιολογική δεν επιτρέπει την αναστήλωσή τους, αφού εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της και αυτή δεν έχει χρήματα και προτιμά να πέσουν παρά να μπει τσιμέντο) επέτρεψε την τσιμεντόστρωση στην Ακρόπολη.
Επίσης να σημειώσω ότι η αρχαιολογική δεν επιτρέπει καν την επιδιόρθωση του καλντεριμιού που οδηγεί στην είσοδο προς την Ακρόπολη, όπως και του καλντεριμιού που οδηγεί στο Ηρώδειο, με γέμισμα από το όποιο ειδικό υλικό απαιτείται. Το γέμισμα την ενοχλεί. Το τσιμεντάρισμα δεν την ενόχλησε. Τρομάζω τέλος, γιατί έχουμε ζητήσει ως ΕΟΚΑ, τη δημιουργία ενός προσβάσιμου διαδρόμου από ξύλο ή γυαλί, σε όλη τη διαδρομή από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου ως την είσοδο για το αναβατόριο, διορθώνω, τον ανελκυστήρα πλαγιάς, που θα ήταν έτοιμος τον Ιούλιο κι ακόμα ετοιμάζεται. Και τρομάζω γιατί αν κάνουν κι εκεί τσιμεντένιο διάδρομο, θα μας μισήσετε όλοι εμάς τους ΑμεΑ και με το δίκιο σας.
με πληροφορίες από το documentonews.gr
