Είστε εδώ

“Ο Λιγνάδης ήταν συλλέκτης ψυχών, η ηλικία του, οι γνώσεις του, το κοινωνικό του στάτους λειτουργούσαν ως εργαλείο χειραγώγησης ανήλικων παιδιών”

Στην “Εφημερίδα των Συντακτών” και στους Δημήτρη Κανελλόπουλο και Ναταλί Χατζηαντωνίου μίλησε η Τζεφ Μοντάνα, διάσημο non binary μοντέλο και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στην υπόθεση Λιγνάδη.

Η Τζεφ, γνωστή διεθνώς για τη δουλειά της σε πασαρέλες, φωτογραφίσεις σπουδαίων φωτογράφων και εξώφυλλα των επιδραστικότερων περιοδικών Μόδας του κόσμου, υπήρξε κάποτε κι ένα transgender παιδί στην ελληνική επαρχία, το οποίο έπρεπε να δώσει μόνο του τον αγώνα της προσωπικής, καταρχάς, αποδοχής της ταυτότητάς του. Στην “Εφ.Συν.” μίλησε και για την υπόθεση του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού, στην υπόθεση του οποίου είναι μάρτυρας αλλά όχι υπεράσπισης όπως γράφτηκε από ορισμένα ΜΜΕ.

Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της συνέντευξής της. Ολόκληρη η συνέντευξη στην efsyn.gr:

● Τον Λιγνάδη πού τον είχατε γνωρίσει;

Σε μια παράσταση που είχα πάει να δω ως θεατής.

Τί βιώσατε αργότερα στη σχέση μαζί του;

Σήμερα είμαι σε θέση να καταλάβω ότι αυτός ο άνθρωπος με έμπλεξε σ’ ένα δίκτυ δήθεν προστασίας και με κρατούσε όμηρο για χρόνια, μέχρι πρόσφατα.

Πού βασιζόταν για να καταφέρει να φτιάξει αυτό το δίκτυ όπως είπατε;

Στο φόβο μου. Σε ηλικία 16 ετών βρέθηκα για πρώτη φορά στο σπίτι του κι εκεί εκείνος επιχείρησε για πρώτη φορά να κινηθεί προς το μέρος μου με σαφή πρόθεση να κάνουμε σεξ. Εγώ δεν ήθελα να κάνω σεξ μαζί του και δεν έκανα. Δεν τον βρίσκω ελκυστικό και δεν τον έβρισκα ποτέ. Παρόλο που γνώριζα τη φύση μου- ένοιωθα γυναίκα- απλά δεν μου άρεσε. Νοιώθω ότι εκμεταλλεύτηκε τη δύσκολη ηλικία της εφηβείας μου, χρησιμοποιώντας τις φοβίες που είχα, δικαιολογημένα τότε, για τη σεξουαλικότητά μου, μια και ως transgender μαθήτρια στην κοινωνία της ελληνικής επαρχίας του ΄90, είχα εκπαιδευτεί καλά να καταπιέζω οποιαδήποτε έκφραση της σεξουαλικότητάς μου και της αλήθειάς μου. Αυτό αναγκάστηκα να το μάθω παίζοντας διάφορους ρόλους για να μπορέσω να επιβιώσω. Εντέλει κανείς άλλος δε με βοήθησε να σπάσω αυτό το πλέγμα, πάρα μόνον ο εαυτός μου. Όταν ήμουν μικρότερη, όμως, άνθρωποι σαν κι εκείνον εκμεταλλεύτηκαν το φόβο που είχα.

Εκείνος πώς και γιατί το εκμεταλλεύτηκε;

Για να με χειραγωγήσει. Μου υποσχέθηκε π.χ. ότι θα με γνωρίσει σε διασημότητες εκείνης της εποχής που ήξερε ότι θαύμαζα. Και με έπεισε, όπως με έπεισε κι ότι θα με προστατεύσει.

Υπήρξε περίοδος που του είχατε εμπιστοσύνη;

Όχι ακριβώς. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες της μεθόδου του. Αλλά όχι. Δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη μου κατευθείαν. Αλλά όπως ήδη εξήγησα, εγώ ζούσα σε μια πολύ καταπιεστική συνθήκη.

Μα ήσασταν και 16 ετών. Οποιοσδήποτε έφηβος, οποιασδήποτε σεξουαλικής επιλογής θα μπορούσε ν αντιδράσει έτσι, αν κάποιος του έλεγε ό,τι ήθελε να ακούσει..

Κι όμως θα διαφωνήσω με το «οποιασδήποτε σεξουαλικής επιλογής». Γιατί ένα transgender παιδί που κυκλοφορεί στην πλατεία μίας ελληνικής επαρχίας έχει «εκπαιδευτεί» στη συστηματική λεκτική βία και την τοξικότητα. Οπότε για εμένα το να είμαι αόρατη, δεν ήταν καινούριο. Κι εκείνος, όμως, καλλιέργησε μυστικοπάθεια. Ουσιαστικά εκμεταλλεύτηκε τη συνθήκη που περιγράφω.

Άρα η σχέση μαζί του αντί να σας βοηθήσει στον προσωπικό σας αγώνα, σας βύθισε πιο βαθιά στο σκοτάδι;

Εμένα αυτή η αλήθεια με έπνιγε. Ήταν ένα κομμάτι για το οποίο είχα έρθει σε τρομερές συγκρούσεις: με διευθυντές σχολείων, με τον πατέρα μου, με πολλούς. Αγωνιζόμουν να μπορέσω ν αναπνεύσω, να ζήσω, να προχωρήσω και να εξελιχθώ στη ζωή μου, πράγμα που τελικά κατάφερα: έχω σήμερα μια ολοκληρωμένη ζωή, με πολλές όμορφες στιγμές. Αλλά μέχρι εδώ πάλεψα, πολέμησα γιατί υψώνονταν τείχη. Κι ο Λιγνάδης καλλιέργησε μια μυστικοπάθεια η οποία εξυπηρετούσε τελικά μόνον τον ίδιο. Το έκανε ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει συνθήκες προσέγγισης και άλλων ανηλίκων από τον δικό μου κύκλο και να εξασφαλίζει την εχεμύθειά τους όπως έκανε και μ΄εμένα. Εγώ δεν επιθυμούσα σεξουαλική σχέση μαζί του. Και δεν υπήρξε τέτοια. Οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις που δέχτηκα όμως από εκείνον, οι προσβολές, οι βίαιες συμπεριφορές, όλα πολύ μεθοδευμένα και με εκείνον πλήρως νηφάλιο, συνειδητοποιημένο και με τακτική, ήταν τελικά το τίμημα που έπρεπε να πληρώσω για μια βόλτα στον χώρο του θεάματος.

Σας χρησιμοποιούσε για να προσεγγίσει και άλλους ανθρώπους;

Αυτό το συνειδητοποίησα αργότερα. Τα ταξίδια μου, η ζωή μου στο Λος Αντζελες, τα πιο ανοιχτόμυαλα περιβάλλοντα στα οποία βρέθηκα, έκαναν σιγά-σιγά την κρίση μου και την αντίληψή μου ν΄αλλάξει απέναντι σε πολλά θέματα. Έτσι αντιλήφθηκα ότι είχα υποστεί μία απαγωγή. Ο Λιγνάδης τότε μου απήγαγε την ψυχή. Κι εκείνη τη στιγμή δεν ήμουν σε θέση να αντιληφθώ τί μου συνέβαινε, ούτε να το δηλώσω πουθενά. Αργότερα έμαθα κι ότι είχε σχέση και με άλλα παιδιά: βρήκα κι άλλους που μου εκμυστηρεύθηκαν ανάλογες ιστορίες. Σήμερα θεωρώ αυτό τον άνθρωπο συλλέκτη ψυχών. Κι ένα άτομο με εντελώς διαφορετικές αξίες από τις δικές μου. Εγώ έκανα λάθος και παίρνω την ευθύνη που μου αναλογεί. Η ματαιοδοξία μου ήταν κάτι το οποίο πλήρωσα. Εκείνος; Οι επιπτώσεις των δικών του αμαρτιών κρίνονται από τη Δικαιοσύνη. Η ηλικία του, οι γνώσεις του, το κοινωνικό του στάτους, δημιουργούσαν εκ των πραγμάτων μια συνθήκη που λειτουργούσε ως εργαλείο χειραγώγησης ανήλικων παιδιών. Δε νοείται όμως συγκατάθεση σε σεξουαλικές πράξεις όταν έχει δημιουργηθεί συνθήκη χειραγώγησης. Ακόμα και άτομα άνω των 15 ετών όταν εμπλακούν σε ένα τέτοιο «πλέγμα», είναι αδύνατο να συναινέσουν με ελευθερία βούλησης.

Τον ερωτευτήκατε τότε;

Δεν υπήρχε τίποτε σεξουαλικό ή ρομαντικό εκ μέρους μου. Ήμουν αθώα με φιλικά αισθήματα. Μπορούσα παρόλα αυτά να αναγνωρίσω ήδη από τότε πώς δεν είναι καλά και πώς φέρει βαριά την επίγνωση της ομοφυλοφιλίας του. Σε μία κοινωνία που τα κουκουλώνει όλα, όμως, δεν μ’ ενδιέφερε εκείνη την περίοδο να διεκδικήσω το δίκιο μου. Μ’ ενδιέφερε να επιβιώσω.

Εκ των υστέρων τί κακό σκέφτεστε ότι σας έκανε;

Οι σχέσεις έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην πορεία της ζωής μας, γι αυτό πρέπει να είμαστε πολλοί προσεκτικοί σε ποιους ανοίγουμε την πόρτα της ψυχής μας, ή αυτού που λέω εγώ «ο εσωτερικός μας κήπος». Εγώ δεν του άνοιξα συνειδητά την πόρτα. Εκείνος την παραβίασε, μπήκε στο δικό μου κήπο και τον λεηλάτησε. Έπρεπε να ξαναφτιάξω τα πάντα απ’την αρχή για να μπορέσω να ζήσω με αρμονία. Πρακτικά με έκανε να πιστεύω πως ό,τι είμαι είναι κάτι φρικτό, δυσμορφο, αφύσικο, κάτι που εγώ πρέπει να κρύβω, αλλά εκείνος μπορεί να λεηλατεί. Αυτό μου έδειξε με τη συμπεριφορά του, με το βάρος που με φόρτωνε και με την ικανοποίηση που αντλούσε απ΄αυτό. Με εξουσίαζε.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *