Παράθυρο δικαίωσης για τους χιλιάδες πολίτες που είχαν λάβει δάνεια σε ελβετικό φράγκο και βρέθηκαν να χρωστάνε στις τράπεζες “τα μαλλιά της κεφαλής τους” μέσα στην κρίση από την μεγάλη μεταβολή στην ισοτιμία ευρώ /ελβετικού φράγκο, ανοίγει σημερινή πρόταση του εισηγητή εισαγγελέα στην πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Συγκεκριμένα ζήτησε να γίνει δεκτή η αναίρεση δανειολήπτριας κατά της απόφασης Δικαστηρίου που είχε απορρίψει την αγωγή της με την οποία στρεφόταν κατά της τράπεζας με την οποία είχε συνάψει την σύμβαση.
Την τελική απόφαση θα πάρει βεβαίως η Ολομέλεια του Α.Π. όμως η πρόταση του εισηγητή γεννά ελπίδες σε τουλάχιστον 70.000 τέτοιους δανειολήπτες και τις οικογένειες τους αλλά και τους ισάριθμους εγγυητές των δανείων ότι ανοίγει ο δρόμος της δικαίωσης. Καθώς εάν η εισαγγελική εισήγηση γίνει δεκτή, η απόφαση θα είναι πιλοτική και για όλες τις άλλες παρόμοιες υποθέσεις.
Κατά την διάρκεια της τοποθέτησης του ο εισαγγελέας εκτός των άλλων επικαλέστηκε την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και ειδικά την πρόσφατη απόφαση που εκδόθηκε στις 20-9-2018 και βάση της οποίας τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πρέπει να παρέχουν στους δανειολήπτες επαρκή πληροφόρηση, ώστε αυτοί να είναι σε θέση να λαμβάνουν συνετές και εμπεριστατωμένες αποφάσεις, δηλαδή πληροφόρηση που πρέπει να περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον τις επιπτώσεις που θα είχε μια σοβαρή υποτίμηση του εγχώριου νομίσματος έναντι του ξένου νομίσματος.
Η τράπεζα, κατά τον εισηγητή, πρέπει να εκθέτει τις δυνητικές διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών και τους κινδύνους που ενέχει η σύναψη δανείου σε ξένο νόμισμα και τούτο διότι ο καταναλωτής πρέπει να έχει πράγματι την ευκαιρία να λάβει γνώση όλων των ρητρών της σύμβασης, καταλήγοντας ότι η απαίτηση σύμφωνα με την οποία οι συμβατικές ρήτρες πρέπει να είναι διατυπωμένες κατά τρόπο σαφή και κατανοητό υποχρεώνει τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να παρέχουν στους δανειολήπτες επαρκή πληροφόρηση, ώστε αυτοί να είναι σε θέση να λαμβάνουν συνετές και εμπεριστατωμένες αποφάσεις.
Συναφώς, η απαίτηση αυτή συνεπάγεται ότι ρήτρα περί του συναλλαγματικού κινδύνου πρέπει να γίνεται κατανοητή από τον καταναλωτή τόσο από τυπική και γραμματική άποψη, όσο και ως προς το συγκεκριμένο περιεχόμενό της, υπό την έννοια ότι ο μέσος καταναλωτής, ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως επιμελής και ενημερωμένος, δύναται όχι μόνο να γνωρίζει το ενδεχόμενο υποτίμησης του εθνικού νομίσματος έναντι του ξένου νομίσματος στο οποίο έχει συνομολογηθεί το δάνειο, αλλά επίσης να αξιολογεί τις δυνητικά σημαντικές οικονομικές συνέπειες μιας τέτοιας ρήτρας στις οικονομικές του υποχρεώσεις.
Πηγή: documentonews.gr
Πρόταση εισηγητή Εισαγγελέα στην ολομέλεια του ΑΠ ανοίγει παράθυρο ελπίδας για δανειολήπτες που έχουν πάρει δάνεια σε ελβετικό φράγκο!
