Δεν συγκινήθηκε αντικρίζοντας τις στρατιές των νεκρών, που μέρα τη μέρα χαρτογραφούν την κανονικότητά του και κοσμούν το στέμμα του. Ούτε ακούγοντας τις οιμωγές των συγγενών, τις κραυγές αγωνίας των γιατρών, τις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης, τις αναγγελίες χιλιάδων ακόμα θανάτων, τις καταγγελίες για τα χάσματα του ΕΣΥ που καταπίνουν ανθρώπινες ζωές.
Δεν συγκινήθηκε μπροστά στο δράμα που ζει η χώρα, τον Γολγοθά χιλιάδων και χιλιάδων ανθρώπων εντός και εκτός ΜΕΘ, εντός και εκτός νοσοκομείων, εντός λεωφορείων και εκτός εργασίας. Ούτε μπροστά στις μακάβριες στατιστικές, τις ελληνικές πρωτιές στην πρωτοφανή τραγωδία, την άβυσσο που μας κοιτάζει όλους, με υπόκρουση τα γέλια και τα διαγγέλματά του.
Δεν συγκινήθηκε όταν πήρε στα χέρια του τη μελέτη του μέχρι προχθές σωτήριου Σωτήρη Τσιόδρα και του Θεόδωρου -αλλά προφανώς όχι θεόσταλτου- Λύτρα, που του σήμαινε το SOS της επερχόμενης καταστροφής. Την έριξε στο συρτάρι και πήγε για μπάνιο με τη Μαρέβα Του. Ίσως για να προετοιμάσει παρά θίν’ αλός άλλον ένα πανηγυρικό για το τέλος της πανδημίας.
Άρχισε να συγκινείται μόνο όταν η μελέτη δημοσιεύτηκε και αποκαλύφθηκαν τα τραγικά μεγέθη της μικρότητάς του. Όχι για να ψελλίσει κάποια συγγνώμη ή κάποια δικαιολογία. Αλλά για να διαπράξει τη θηριώδη ψευτιά ότι δεν την είχε δει τη μελέτη, να βάλει την Γκάγκα να διαπράξει δάγκα στον Τσιόδρα και τον Τσιόδρα να διαπράξει μια άρες μάρες δήλωση.
Και όταν ο Κουρουμπλής είπε ότι δολοφονήθηκαν άνθρωποι, έσπευσε να υποκινήσει τον σχετικό σάλο. Εκείνος που αντάλλασσε στρέμματα με φέρετρα. Εκείνος που έκανε γραμματέα του κόμματος τον επίδοξο δολοφόνο του Τσίπρα. Εκείνος που χτύπησε φιλικά στον ώμο τον υπουργό του όταν ξεστόμισε «κάψατε 100 ανθρώπους στο Μάτι». Εκείνος που έκανε σημαία του την προδοσία των Πρεσπών. Εκείνος που όπλισε τα χέρια των μακεδονομάχων. Εκείνος που δεν καταδέχτηκε να πει λέξη για το λιντσάρισμα του Ζακ, για τον φόνο του Ρομά, για τις ερεβώδεις γυναικοκτονίες. Εκείνος που, όταν ένα κόκκινο καπέλο κατήγγειλε μπροστά στα μούτρα του τα φονικά pushbacks, κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό του. Εκείνος ο ίδιος, με μπροστινούς εκπρόσωπους, απρόσωπους, διπρόσωπους, κήρυξε πόλεμο πολιτικής ευπρέπειας στον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά. Με στόχο να αξιοποιηθεί μια αστοχία, που καλώς αποδοκιμάστηκε έμπρακτα, και των οικιών ημών εμπιπραμένων να άδουμε αν καλώς το είπε ή καλώς διαγράφτηκε ο οργισμένος δράστης. Και να ξεχάσουμε το χρονικό των προαναγγελθέντων θανάτων με την υπογραφή κορυφαίων επιστημόνων. Και τον Μεγάλο Ληξίαρχο που υπογράφει προκαταβολικά τις σχετικές ληξιαρχικές πράξεις με την πολιτική, την απάθεια, την υποκρισία, την ασυνειδησία του…
Πηγή: avgi.gr
