Το χωριό Βροντερό Φλώρινας υψώνεται στα 1.100 μέτρα από τη γη. Σχεδόν ακουμπάει τα σύνορα με την Αλβανία και κοιτάζει τη μικρή Πρέσπα. Στην απογραφή του 2001, οι κάτοικοί του ήταν 138. Ενδεχομένως να ήταν ένα από τα δεκάδες μικρά χωριά της Ελλάδας, από εκείνα που γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν στην αδιαφορία της ευρύτερης χώρας και στη δική τους, ιδιαίτερη καθημερινότητα. Τον Σεπτέμβριο του 2012, το μικρό χωριό έζησε μια μεγάλη στιγμή. Μεγάλη, καθότι η ιστορία του που κουβαλάει από τα χρόνια του εμφυλίου, το διαχωρίζει από τα υπόλοιπα.
Στο χωριό υπάρχει η «σπηλιά Κόκκαλη». Στις 27 Σεπτεμβρίου, ο Πέτρος Κόκκαλης μίλησε για τα αποκαλυπτήρια της προτομής του παππού του, με τον οποίο φέρουν το ίδιο όνομα. Η δράση του πρεσβύτερου Πέτρου Κόκκαλη είναι ιδιαιτέρως γνωστή και για τους παρεισφρήσαντες την οικογένεια θεωρείται ότι μεταλαμπαδεύτηκε δύο γενιές μετά, στον εγγονό του.
«Όσο έζησε όμως και όσο έζησε εδώ, έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, αγωνίστηκε πολιτικά, επιστημονικά και σαν άνθρωπος, δίπλα στους αγωνιστές του Δημοκρατικού Στρατού, σ’ αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές που πέρασε ο λαός και η χώρα μας. Νομίζω, λοιπόν, ότι σήμερα και με αφορμή αυτήν την εκδήλωση είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς κανείς πρέπει να συμπεριφέρεται και να αγωνίζεται, όταν όλοι μαζί δοκιμαζόμαστε. Σας ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ».
Ο Πέτρος Κόκκαλης θεωρείται αντισυμβατικός. Θεωρείται το παιδί που δε θα ακολουθήσει το δρόμου που θα του δείξουν, δε θα μπει σε καλούπι και θα ψάξει να βρει τη δική του κλίση στη ζωή. Φυσικά και σπούδασε, φυσικά και πήγε σε ιδιωτικό σχολείο – όπου μάλιστα ήταν συμμαθητής με τον Γιάννη Μώραλη – φυσικά και ακολούθησε σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες, όμως πάντα είχε μια φλόγα διαφορετικότητας μέσα του. Καταπιάστηκε με τα κοινά του Ολυμπιακού, ωστόσο ουδέποτε ταυτίστηκε. Εργάστηκε δίπλα στον πατέρα του για την ερυθρόλευκη ΠΑΕ, αλλά δεν έμοιαζε ποτέ να κολλάει ακριβώς στη φιλοσοφία, τη νοοτροπία και την αύρα που απέπνεε.
Το 2014 πολιτεύτηκε με τον Γιάννη Μώραλη για τον Δήμο του Πειραιά. Έκτοτε, εμπλεκόταν σε διάφορα πολιτικά σενάρια, κυρίως με το ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο με το ΚΚΕ, σε συνέδριο του οποίου έχει παραβρεθεί και, μάλιστα, το κοινοποιούσε σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στο Δήμο Πειραιά βρήκε εκείνο που ήθελε να κάνει. Να βοηθήσει στα κοινά, να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια, καθότι τα τελευταία χρόνια αναπτύσσει όλο και εντονότερη ακτιβιστική δράση.
Δεν έχουν περάσει παρά μερικοί μήνες που τα σενάρια τον ενέπλεκαν με τον Δήμο Πειραιά. Ο Πέτρος Κόκκαλης, το Νοέμβριο του 2018, τα διέψευσε και ξεκαθάρισε τη στήριξή του στον Γιάννη Μώραλη. «Από τότε που με τίμησαν με την ψήφο τους οι πολίτες τους Πειραιά, τον Μάιο του 2014, έχω εργαστεί με όλη μου την ψυχή και όλες μου τις δυνάμεις για την ανάπτυξη της πόλης μας στο πλευρό του Γιάννη Μώραλη, που είναι φίλος μου και κάνει εξαιρετική δουλειά. Υπάρχει πολλή και σκληρή δουλειά μπροστά μου για τους επόμενους μήνες και δε σκέφτομαι αυτή τη στιγμή αν και πώς θα συμμετέχω στις επερχόμενες εκλογές. Σε κάθε περίπτωση ποτέ δεν θα ήθελα και ούτε θέλω να γίνω δήμαρχος», θα πει, στηρίζοντας τον παιδικό του φίλο, κάτι που σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρείται αμφίδρομο. Ο Γιάννης Μώραλης, κατά παραγγελία ή μη, τον άδειασε χθες και ουσιαστικά τον εξώθησε σε παραίτηση.
Το έργο του Πέτρου Κόκκαλη στο Δήμο Πειραιά δε θα το βρεις διαφημισμένο. Συνεργαζόταν με τους αρμόδιους φορείς όσο και την ΠΑΕ Ολυμπιακός προκειμένου να προσφέρουν στους πρόσφυγες που κατέφθαναν και καταφθάνουν ακόμα κατά χιλιάδες στο λιμάνι. Ο 49χρονος επιχειρηματίας, μπορεί να βοηθήσει ακόμα και στα καζάνια για να μαγειρευτεί το φαγητό, αν χρειαστεί και βρίσκεται πίσω από την δημιουργία μιας ποδοσφαιρικής ομάδας πολύ διαφορετικής από όλες τις άλλες καθώς αποτελείται από πρόσφυγες από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράν και το Ιράκ. Η ομάδα ονομάζεται Αθλητική Ελπίδα Προσφύγων (σ.σ. Hope Refugees Football Club) και στήθηκε πάνω σε μια ιδέα της Οργάνωσης Γη που στην συνέχεια, συνεργάσθηκε με τον Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού Νεολαίας Δήμου Πειραιά, το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών Πειραιά και τον Σύνδεσμο Προπονητών Ποδοσφαίρου Πειραιά. Η ομάδα – που έχει και τις ευλογίες της UEFA – θα παίζει και στο τοπικό πρωτάθλημα του Πειραιά.
Παράλληλα, εκφράζει τη διαφορετικότητά της σκέψης του με την «Οργάνωση Γη», μια οργάνωσης της οποίας είναι συνιδρυτής και εμψυχωτής. Η τελευταία προωθεί την ιδέα της «Περιβαλλοντικής Κοινωνικής Νοημοσύνης» που δεν είναι κάτι λιγότερο ή περισσότερο από έναν τρόπο σκέψης και λειτουργίας για το πώς οργανώνουμε «την καθημερινότητα μας, τη ζωή μας, τη δουλειά μας, και φυσικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα, ώστε η δράση μας να μην έχει δυσανάλογο κόστος πάνω στους φυσικούς πόρους, ενισχύοντας παράλληλα κοινωνικά χαρακτηριστικά, όπως η συνεργασία, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και η συλλογική δράση».
Η διαφορετικότητα στη σκέψη του, έφερε την αναστάτωση. Ο Πέτρος Κόκκαλης ενδεχομένως να είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ ή μπορεί και να μην είναι. Σίγουρα, όμως, δε θα επέτρεπε στον εαυτό του να καθοδηγείται και να εκβιάζεται με τον τρόπο που συνέβη. Θέλει να είναι εγγονός του παππού του. Όσο μπορεί…
Πηγή: sdna.gr
