Η ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή καθώς η ιστορική της πορεία συνοδεύτηκε από βαθιές μεταλλάξεις και διχασμό, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ακολούθησαν και διασπάσεις.
Από τα σπλάχνα της ΝΔ από το 1985 ως το 2010 βγήκαν πολλά κόμματα, όπως η Δημοκρατική Ανανέωση, η Πολιτική Άνοιξη, το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών, οι Φιλελεύθεροι, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Δημοκρατική Συμμαχία. Στις περισσότερες περιπτώσεις ίσχυσε αυτό που είπε για τη ΔΗΑΝΑ, το 1985 ο Αβέρωφ: όποιος φεύγει από το μαντρί, τον τρώει ο λύκος. Ο Αντώνης Σαμαράς, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος και η Ντόρα Μπακογιάννη ακολούθησαν αυτήν την πορεία επιστροφής.
Αλλά υπήρξε και μια άλλη διάσπαση αυτή που προκάλεσε ο Αντώνης Σαμαράς με τις μεθοδεύσεις τους σχετικά με την τελική κολοτούμπα, από αντιμνημονιακός σε σκληρό μνημονιακό.
Ήταν τον Νοέμβριο του 2011, οπότε και διαγράφηκε από την ΚΟ από τον Αντώνη Σαμαρά ο Πάνος Καμμένος, καθώς δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου, επιμένοντας στην αντιμνημονιακή γραμμή. Τον επόμενο Φεβρουάριο ανακοίνωσε την ίδρυση των “Ανεξαρτήτων Ελλήνων”, όπου εντάχθηκαν και εννέα βουλευτές που είχαν διαγραφεί από τη ΝΔ επειδή δεν ψήφισαν το μνημόνιο ΙΙ. Στις εκλογές του Μαΐου του 2012 μάλιστα, απέσπασε 10,6%, με τη ΝΔ να καταγράφει 18,85%, το ιστορικά χαμηλό ποσοστό της. Και μπορεί οι ΑΝΕΛ να μην βρίσκονται στο κοινοβούλιο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινωνική βάση επέστρεψε όπως παλιά στο κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Η ψυχή της, η κοινωνική της βάση και ο πυρήνας βρέθηκε άστεγος, ψήφισε άλλα κόμματα και μπορεί να ξαναψήφισε στη συνέχεια τη ΝΔ αλλά δεν είναι πια το ίδιο, γιατί βγήκε από το… μαντρί και μπορεί ευκολότερα να το ξανακάνει γιατί και ο λύκος μπορεί να είναι…μέσα.
Ο πρώην Πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, μίλησε στη «χαμένη» ψυχή αυτής της κοινωνικής βάσης της ΝΔ στην εκδήλωση του Ιδρύματος Κ. Καραμανλής. Με μια ομιλία που ήταν προσαρμοσμένη στην ιστορική και πολιτική παρακαταθήκη του ιδρυτή της ΝΔ έστειλε μηνύματα για την αναγκαιότητα του αισθήματος κοινωνικής δικαιοσύνης από την πλευρά των πολιτών και ειδικά των πιο αδυνάτων. Τόνισε την πολιτική ευθύνη, οι πολίτες να νοιώθουν ότι η Πολιτεία τους θεωρεί συμμέτοχους, ότι η Πολιτεία είναι αρωγός στα προβλήματά τους διαφορετικά απομακρύνονται από αυτήν. Προφανώς κι αυτό δεν έχει καμία σχέση με την ακραία φιλελεύθερη λογική της περίφημης «ατομικής ευθύνης».
Για τα εθνικά ήταν ξεκάθαρη η διαχωριστική γραμμή που τράβηξε, για τα μνημόνια και όσους δηλώνουν ότι «αν δεν υπήρχαν έπρεπε να τα εφεύρουμε», τονίζοντας, «Έχουμε την κακή συνήθεια να καθιστούμε τα εθνικά μας θέματα αντικείμενο έντονων πολιτικών ανταγωνισμών οι οποίοι πολλές φορές περνούν την μορφή της πατριδοκαπηλίας». Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε …
Αν και βρίσκονταν στο ακροατήριο ο Αντώνης Σαμαράς, έκανε ειδική αναφορά στην «πατριδοκαπηλία». Συγκεκριμένα, όσον αφορά στο μνημόνιο, ο κ. Καραμανλής έκανε λόγο για τιμωρητικό πρόγραμμα, που ελέγχεται για σοβαρά σφάλματα. Και τέλος, επισήμανε ότι η επαμφοτετερίζουσα στάση της Τουρκίας, που είναι ταραξίας στην περιοχή, προσβάλλει το πνεύμα και το γράμμα των διεθνών συνθηκών. Άφησε δε αιχμές για κράτη που σε ρόλο επιτήδειου ουδέτερου, κλείνουν το μάτι στην Τουρκία. «Η Ελλάδα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την ακεραιότητά της. Η Ευρώπη όμως οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι αλληθωρίζοντας οδηγείται σε αδιέξοδο. Δεν μπορεί να μην επιβάλλει κυρώσεις σε εξόφθαλμα επιθετικές συμπεριφορές. Προς όφελος όχι των μελών της, αλλά για να βρει τον εαυτό της στον δρόμο της προς το αύριο. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ενθαρρυντική η συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας και συνιστά εθνική επιτυχία», γιατί σηματοδοτεί κοινή αντίληψη ως προς το μέλλον της Ευρώπης. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, καταστάσεις και αποφάσεις δεν είναι καθόλου συμπωματική…
ΥΓ: Και φυσικά η παρουσία του Σταύρου Θεοδωράκη στην επετειακή εκδήλωση ΙΚΚ θα προκάλεσε ανατριχίλα στον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος στην τελευταία του συνέντευξη είχε πει ότι «η ΝΔ δεν είναι Ποτάμι»… Δεν ξέρω αν συναντήθηκαν για να καταλήξουν αν, η ΝΔ είναι ή δεν είναι Ποτάμι.
Δημοσιεύτηκε στο newpost.gr
