Είστε εδώ

Νυν υπέρ πάντων το ροδάκινο (της Κατερίνας Μπρέγιαννη)

Ξημέρωσε επιτέλους μια μέρα – τομή στο ιστορικό συνεχές δεκαετιών. Μια μέρα πανηγυρικής ήττας του εθνικισμού και των μύθων που τους συνοδεύουν, μέρα ειρήνης που εγγυάται ένα μέλλον συνεργασίας και ανάπτυξης.
«Κλαίει ο ουρανός» θρηνούσαν στον ΣΚΑΪ από το πρωί και μαζί με τον κ. Βορίδη πότιζαν τις οθόνες από αγνό πατριδοκάπηλο πάθος. «Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική» έστειλε το μήνυμά του στους απανταχού ακροδεξιούς, σε μια προσπάθεια διαχείρισης της ήττας αλλά και της επόμενης μέρας.
Στην άλλη μεριά του κάδρου, ο Κυριάκος ηττημένος, αλλά φανερά ανακουφισμένος. Με τη συμφωνία κυρωμένη, μια υπόσχεση επαναδιαπραγμάτευσης -που εύχεται γρήγορα να ξεχαστεί μαζί με τα ροδάκινα- είναι το μόνο που του έμεινε να αναμασά από την καταρρέουσα επιχειρηματολογία, δάνειο του Σαμαρά.
Βγήκε πλέον από τη δύσκολη θέση αποφεύγοντας προσώρας τη διάσπαση. Ως ένας καλός ακροβάτης ισορροπιστής στις τάσεις της Ν.Δ., σώθηκε την τελευταία στιγμή από τη βουτιά θανάτου που του ετοίμαζαν οι ακροδεξιοί και κατάφερε να διασωθεί από άλλη μια στρατηγική ήττα αν προχωρούσε σε πρόταση δυσπιστίας όπως τον συμβούλευαν.
Ευκαιριακά ή προσχεδιασμένα, με σανίδα σωτηρίας την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Νίκο Δένδια, κατάφερε να γλιτώσει τον απόλυτο ευτελισμό του και τη δημοκρατική κατρακύλα μιας παράταξης που με πολύ κόπο προσπάθησε επί δεκαετίες να αποσβέσει από τη συλλογική μνήμη το ένοχο και μαύρο παρελθόν της.
Η πολιτική κάλυψη στους ακροδεξιούς, η καμπάνια εκφοβισμού με απειλές και επιθέσεις στα σπίτια βουλευτών, ο απόλυτα εμπρηστικός, διχαστικός εμφυλιοπολεμικός λόγος των στελεχών της Ν.Δ., η έλλειψη καταδίκης των ξυλοδαρμών και της απόπειρας εισβολής στο ελληνικό Κοινοβούλιο από φασιστικά στοιχεία και μέλη της Χ.Α. περιγράφουν μια νοσηρή πραγματικότητα που έπληξε βαρύτατα τη δημοκρατία.
Βαρύτατη πληγή στην ιστορική συνείδηση έφερε ο παραλογισμός του εθνικιστικού μίσους που ξύπνησε και πάλι. Το πιο τραγικό όμως είναι η στρέβλωση της «εξίσωσης» και του συμψηφισμού με το ευφάνταστο επιχείρημα «όλοι φταίνε», κατά το «όλοι ίδιοι είναι», που επιδιώκει να μολύνει την Αριστερά και τα κινήματα με την απόλυτη ιστορική ντροπή της φασιστικής βίας.
Σε έναν τρελό χορό διαστρέβλωσης κατά τα διδάγματα του φασιστικού παρελθόντος, δείχνουν όλους για να κρύψουν τους ενόχους. Κάτω από την ομπρέλα του «ακραίου» και του «κουκουλοφόρου» η Χρυσή Αυγή κάνει πάρτι και ο φασισμός αποκτά κοινωνικό έρεισμα.
δημοσιεύτηκε στην avgi.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *