Η Ρένα Δούρου είναι το κόκκινο πανί, το πρόσωπο που φταίει, που “έκαψε τις κοινωνίες” όπως εσχάτως ξεστόμισε ο Γιώργος Πατούλης, αυτή που στήριξε ο Βαγγέλης Μαρινάκης αλλά “απέτυχε” σύμφωνα με τα λεγόμενά του επιχειρηματία, αυτή που φταίει για την Μάνδρα άσχετα αν επί των ημερών της ξεκίνησε και τώρα ολοκληρώνεται το αντιπλημμυρικό έργο που περίμενε στην αναμονή από την δεκαετία του 1950, αυτή που το “Μακελειό” βάζει πρωτοσέλιδο με αισχρούς τίτλους που δεν χωράει ανθρώπινος δημοκρατικός νους, αυτή που είναι συνδεδεμένη με όλες τις τυχόν, τις πραγματικές ή τις κατασκευασμένες “αμαρτίες” του ΣΥΡΙΖΑ, της κυβέρνησης και του Αλέξη Τσίπρα.
Αυτά έχουν αποτυπωθεί στην κοινή γνώμη, σύμφωνα με την πλειοψηφία των ΜΜΕ που εξυπηρετούν κομματικά συμφέροντα, ευλογώντας τα γένια της. Η στοχοποίησή της, ως πολιτικού όντος, έγινε συνειδητά, συστηματικά και ιδιαζόντως επιθετικά, απομονώνοντας ατάκες, παρερμηνεύοντας λόγια, λοιδορώντας κινήσεις και αποσιωπώντας όσο αυτό είναι δυνατόν, έργα. Ένα δίχτυ αντιπολιτευτικού προγράμματος βγαλμένο από τα υπόγεια των επικοινωνιακών ευρημάτων, από τα κατακάθια της συκοφαντίας έδρασε μεθοδικά όλον αυτόν τον καιρό, ένα ολόκληρο σύστημα αποκάλυψε τον πανικό και την άπληστη δίψα του για εξουσία πάση θυσία.
Σε μία συνέντευξη εκτός γραμμής και “καθωσπρεπισμού” στην Ελεονόρα Μελέτη στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha η Περιφερειάρχης Ρένα Δούρου έδειξε με ειλικρίνεια και απλότητα το ποια είναι. Μιας και τα έργα κι οι ημέρες της θητείας Δούρου στην Περιφέρεια Αττικής είναι ορατά στους πολίτες καθημερινά με τα εργοτάξια σε όλα τα μήκη και πλάτη του λεκανοπεδίου, αυτή την φορά η Ρένα Δούρου απέδειξε πως η προσωπικότητά της είτε αφορά την προσωπική της ζωή είτε αφορά την πολιτική της σταδιοδρομία είναι μία και μόνη. Δεν υπάρχουν μυστικά και ψέμματα, η δυναμικότητα του χαρακτήρα είναι αυτή που της καλλιέργησαν οι γονείς της, είναι αυτή που της έδωσε τα εχέγγυα για κοινωνική ανέλιξη, είναι αυτή που ξεχειλίζει χωρίς προσπάθεια.
Η γυναικεία φύση, που τόσο συχνά επικαλείται η Ρένα Δούρου δεν είναι άλλο ένα πολιτικό τερτίπι προς άγρα ψήφων. Είναι μια εμπεριστατωμένη άποψη για το ποια είναι, έχει να κάνει με τις αξίες της ως άνθρωπος, και δεν μπαίνει καν στον κόπο της σύγκρισης με το αντρικό φύλο. Είναι η παγιωμένη αντίληψή της για την επιβίωση, η επιμονή σε πράγματα που έχουν σημασία, όπως η μόρφωση και δεν έχει καθόλου να κάνει με επιπολαιότητες και πρόσκαιρες έννοιες όπως η εμφάνιση. Με τον ίδιο τρόπο που χειρίζεται τα θέματα της Περιφέρειας, τον ίδιο τρόπο που την έχουμε δει κατά καιρούς να φέρεται, άλλοτε με θυμό, άλλοτε με συγκατάβαση, άλλοτε με αγωνία, άλλοτε με οργή ή με χαμογέλο, έτσι είναι κι η προσωπική της ζωή.
Μαθημένη να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις, εμπιστεύεται γυναίκες συνεργάτιδες και σπάει ταμπού νοικοκυραίων και συντηρητικών που τόσα χρόνια δηλητηριάζουν την ελληνική κοινωνία, υποκριτών που κρύβουν έναν άλλο εαυτό πίσω από τους προβολείς της δημοσιότητας, τηλεεισαγγελέων που με ευκολία κρίνουν, κατακρίνουν, εξαγοράζονται και μέμφονται.
Οι γυναίκες σήμερα, χρειάζονται μια γυναίκα που θα τους πει και θα το εννοεί πως “δεν είναι όλες προορισμένες για να γίνουν μητέρες, δεν είναι όνειρο όλων να φορέσουν νυφικό, δεν είναι οι σχέσεις φυλακές αλλά ελευθερία, δεν είναι το κανονικό να βιώνουν την προσωπική ή επαγγελματική υποτίμηση, δεν είναι μια κατηγορία ανθρώπων που πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μειονότητα. Οι πολίτες οφείλουν να ξεχωρίσουν αυτήν την κρίσιμη στιγμή το θεαθήναι από την αληθινή προσφορά, τα ροζ συννεφάκια των επικοινωνιακών συμβούλων που χαρίζουν φωτογραφικά ενσταντανέ “αγίων”, χαρούμενων οικογενειών που αλείφουν βούτυρο στις φρυγανιές τους τα πρωινά, από τους ανθρώπους της καθημερινότητας, με τα ειλικρινή συναισθήματα, τις υποσχέσεις που γίνονται έργα, αυτούς που παλεύουν κάθε μέρα με ανυπέρβλητα εμπόδια και δεν το βάζουν κάτω, αυτούς που γνωρίζουν τον ανθρώπινο πόνο γιατί τον έχουν βιώσει κι οι ίδιοι, αυτοί που δεν εξαρτώνται από οικονομικά συμφέροντα, αυτοί που ό,τι κάνουν το εννοούν.
